北宋文学家,江西诗派二十五法嗣之一
〔宋代〕谢逸
古诗《墨梅·其一》宋·谢逸,朝见一枝吐,暮吟疏影寒。亭亭不解语,助我青毫端。
古诗《点绛唇·金气秋分》宋·谢逸,金气秋分,风清露冷秋期半。凉蟾光满,桂子飘香远。素练宽衣,仙仗明飞观。霓裳乱。银桥人散,吹彻昭华管。
古诗《社日》宋·谢逸,雨柳垂垂叶,风溪澹澹纹。清欢唯煮茗,美味祇羹芹。饮不遭田父,归无遗细君。东皋农事作,举趾待耕耘。