-
次张邦式韵
古诗《次张邦式韵》宋·谢逸,君家剑气干牛斗,焰焰寒光半天倚。胡不长携西入秦,曳裾侯门飒珠履。奈何俯首桁杨间,手决大狱如倾水。不向南楼按歌舞,乃提健笔夸豪靡。独步诗坛数挑...
-
亡友潘邠老有满城风雨近重阳之句今去重阳四日而风雨大作遂用邠老之句广为三绝句·其一
古诗《亡友潘邠老有满城风雨近重阳之句今去重阳四日而风雨大作遂用邠老之句广为三绝句·其一》宋·谢逸,满城风雨近重阳,无奈黄花恼意香。雪浪翻天迷赤壁,令人西望忆潘郎。
-
送子侃禅师
古诗《送子侃禅师》宋·谢逸,薛老峰前古游侠,脱冠卖剑剪须鬣。闭关孤坐百念空,面上老色如秋叶。飘然飞锡华子冈,浪逐西风移步屧。摄衣升堂捶大鼓,是中不赏啬夫喋。四众围绕如堵...
-
与宗野宗朴二稚子观蔬圃·其二
古诗《与宗野宗朴二稚子观蔬圃·其二》宋·谢逸,闭户无宾客,忘忧赖玉鱼。迂疏皆识我,贫贱不关渠。散步惟荒圃,端居且敝庐。但知师羯末,未可笑宣舒。
-
怀李希声
古诗《怀李希声》宋·谢逸,木落野空旷,天迥江湖深。登楼眺遐荒,朔风吹壮襟。望望不能去,勤我思贤心。此心何所思,思我逍遥子。挂冠卧秋斋,阅世齐愠喜。念昔造其室,微言契名...
-
怀李方叔
古诗《怀李方叔》宋·谢逸,儒林丈人称两苏,一言为重轻璠玙。见君诵诗出险语,抚掌绝倒徒惊呼。贵耳贱目亦不恶,虎豹何殊犬羊鞟。劝君掩舌卧衡门,莫赋悲秋任摇落。
-
夏日
古诗《夏日》宋·谢逸,竹风烟静午阴凉,饭罢呼童启北窗。试拂横床供昼寝,且容幽梦绕清江。
-
拟岘台·其二
古诗《拟岘台·其二》宋·谢逸,取友遍四海,江夏真无双。怜我守幽独,闭门卧北窗。折简呼胜士,炊黍羞羊腔。相邀出蓬荜,登高临大江。江山拟岘首,清绝冠此邦。岂惟慕叔子,耆旧皆敦...
-
题捉玉轩
古诗《题捉玉轩》宋·谢逸,剑池渺人物,孙子剑池杰。身不满五尺,胸次极岑绝。客来捉玉麈,清谈霏锯屑。至道初不烦,弹指万缘灭。端能领此意,麈柄行当折。对客了忘言,真成温伯...
-
潜心堂
古诗《潜心堂》宋·谢逸,潜心便是觅安心,立雪何烦问少林。羽扇纶巾延客晚,蒲团禅板坐更深。要先舟壑藏时悟,莫向风幡动处寻。试抉孤峰云一寸,与民三日作春霖。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
醉中排闷·其四
古诗《醉中排闷·其四》宋·谢逸,武昌门外柳如烟,想见潘侯枕曲眠。欲借一帆春水去,江边皆是楚州船。
-
临江仙·玉树临风宾欲散
古诗《临江仙·玉树临风宾欲散》宋·谢逸,玉树临风宾欲散,黄昏约马嘶庭。幽欢未尽有馀清。琼糜方一啜,银烛已双擎。坐久香津生齿颊,何须五斗消酲。艳歌声里醉魂醒。明年思此会,旌旆想登瀛。
-
和陈倅泛舟寄莹中德翁印老·其二
古诗《和陈倅泛舟寄莹中德翁印老·其二》宋·谢逸,澹云疏雨羃平皋,楼卧元龙百尺高。红旆已飞居易舫,赤心宁畏子胥涛。但知守道师前辈,未忍低头效此曹。天遣数公慰人望,万年富贵恐难逃。
-
鹧鸪天·红晕香腮粉未匀
古诗《鹧鸪天·红晕香腮粉未匀》宋·谢逸,红晕香腮粉未匀。梳妆闲淡稳精神。谁知碧嶂清溪畔,也有姚家一朵春。眉黛浅,为谁颦。莫将心事付朝云。坐中有客肠应断,忘了酴醿架下人。
-
郊行即事
古诗《郊行即事》宋·谢逸,碧浪鳞鳞浅见沙,丹枫林里两三家。舟横渡口渔翁醉,梦觉西江芦荻花。
-
菩萨蛮·暄风迟日春光闹
古诗《菩萨蛮·暄风迟日春光闹》宋·谢逸,暄风迟日春光闹,蒲萄水绿摇轻棹。两岸草烟低,青山啼子规。归来愁未寝,黛浅眉痕沁。花影转廊腰,红添酒面潮。
-
寄徐师川
古诗《寄徐师川》宋·谢逸,司业端能乞酒钱,谁忧坐客冷无毡。相望建业只千里,不见徐侯今七年。江水江花同臭味,海南海北各山川。试问烟波何处好,老夫欲理钓鱼船。
-
送胡民望入京
古诗《送胡民望入京》宋·谢逸,龟以气而寿,龙以仁而灵。蛇以无足行,蚓以无肠鸣。大哉天地间,百怪不可名。洋洋西津水,念子行西征。与道如有闻,雁来当寄声。
-
题叠翠轩
古诗《题叠翠轩》宋·谢逸,星落江东化梵宫,楼台金碧骇鱼龙。此轩端有南康趣,只欠匡庐五老峰。
-
临江仙·木落江寒秋色晚
古诗《临江仙·木落江寒秋色晚》宋·谢逸,木落江寒秋色晚,飕飕吹帽风清。丹枫楼外捣衣声。登高怀远,山影雁边横。露染宫黄庭菊浅,茱萸烟拂红轻。尊前谁整醉冠倾。酒香薰脸,落日断霞明。