-
月中观梅花怀月上人
古诗《月中观梅花怀月上人》宋·谢逸,梅清不受尘,月净本无垢。微风更解事,排遣香入牖。倏思阿明语,清与此花偶。天资已超轶,况得善师友。洞然胸明白,欲扫不容帚。客来相视笑,不知语出...
-
亡友潘邠老有满城风雨近重阳之句今去重阳四日而风雨大作遂用邠老之句广为三绝句·其三
古诗《亡友潘邠老有满城风雨近重阳之句今去重阳四日而风雨大作遂用邠老之句广为三绝句·其三》宋·谢逸,满城风雨近重阳,安得斯人共一觞。欲问小冯今健否,云中孤雁不成行。
-
金石台
古诗《金石台》宋·谢逸,江边怪石老嶙峋,雨洗斑斑翠藓纹。本是人间无用物,岂应丞相等闲分。
-
闻幼槃弟归喜而有作·其二
古诗《闻幼槃弟归喜而有作·其二》宋·谢逸,风雨多年不对床,便当携被过溪堂。曲肱但作吉祥卧,浇舌惟无般若汤。
-
如梦令·门外落花流水
古诗《如梦令·门外落花流水》宋·谢逸,门外落花流水,日暖杜鹃声碎。蕃马小屏风,一枕画堂春睡。如醉,如醉,正是困人天气。
-
秋日书怀
古诗《秋日书怀》宋·谢逸,骤雨池塘涨,飘风枕簟凉。野田肥雁鹜,官柳噪蜩螗。岁月书千古,功名酒一觞。尘缨如可濯,携女泛沧浪。
-
春雪·其二
古诗《春雪·其二》宋·谢逸,天公不愤小桃开,故剪瑶花伴落梅。后夜月明风更恶,有人无语独登台。
-
玉楼春·横塘晕浅琉璃莹
古诗《玉楼春·横塘晕浅琉璃莹》宋·谢逸,横塘晕浅琉璃莹。绿叶阴浓庭院静。樱桃熟后麦秋凉,芍药开时槐夏永。蓬莱阁下红尘境。青羽扇低摇凤影。庭前玉树一枝春,香雾和烟新月冷。
-
虞美人·风前玉树玱金韵
古诗《虞美人·风前玉树玱金韵》宋·谢逸,风前玉树玱金韵,碧落佳期近。疏云影里鹊桥低,檐外一弯新月、印修眉。星河渐晓铜壶噎,又是经年别。此情莫与玉人知,引起旧家离恨、泪珠垂。
-
拟岘台·其一
古诗《拟岘台·其一》宋·谢逸,耿耿抱孤韵,寂寂扃柴扉。束书卧环堵,交游车马稀。风流佳公子,妙龄秉天机。邀予步层台,目送孤鸿飞。山影漾清渚,翠色侵人衣。渔浦晚烟暝,霁雰蒙夕...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
与宗野宗朴二稚子观蔬圃·其一
古诗《与宗野宗朴二稚子观蔬圃·其一》宋·谢逸,干禄心无竞,谋生计已疏。老催吾学圃,贫减汝观书。细雨同移果,清霜共挽蔬。何时江海去,蓑笠伴舂锄。
-
寄查多闻·其二
古诗《寄查多闻·其二》宋·谢逸,大梁客舍虽无事,博塞欢娱未称情。不若夷门搔首坐,倘逢黄发识侯嬴。
-
夏夜杂兴·其五
古诗《夏夜杂兴·其五》宋·谢逸,飞蚊鼓翅鸣,薨薨喧室中。敢憎声似雷,实惮喙如锋。饮血虽可饱,噬肤竟何功。得时不足贵,少皞行西风。
-
梨花已谢戏作二诗伤之·其二
古诗《梨花已谢戏作二诗伤之·其二》宋·谢逸,剪剪轻风漠漠寒,玉肌萧瑟粉香残。一枝带雨墙头出,不用行人着眼看。
-
望江南·临川好
古诗《望江南·临川好》宋·谢逸,临川好,山影碧波摇。鱼跃冰池飞玉尺,云横石廪拂鲛绡。高树竹萧萧。寒食近,湖水绿平桥。繁杏梢头张锦旆,垂杨阴里系兰桡。游客解金貂。
-
鹧鸪天·水阔天低雁字横
古诗《鹧鸪天·水阔天低雁字横》宋·谢逸,水阔天低雁字横。小春时节晚寒清。梅梢月上纷纷白,竹坞风来冉冉轻。人似玉,酒如渑。入关意气喜风生。坐中有客联镳去,谁唱阳关第四声。
-
月夜与儿曹露坐庭中
古诗《月夜与儿曹露坐庭中》宋·谢逸,夜凉云幕卷,人静荜门扃。扫叶风生砌,钩帘月可庭。秋怀因酒壮,老眼对儿青。远愧荀陈氏,应无聚德星。
-
和洪老赠寂大师
古诗《和洪老赠寂大师》宋·谢逸,道人居笑庵,游戏大海寂。钩深无近用,镜古有精识。运筹不减良,任侠颇如剧。未传东土衣,不通左阶籍。归自丹霞山,闭门不浪出。室中拂未秉,户外屦已...
-
游文美清旷亭各以字为韵
古诗《游文美清旷亭各以字为韵》宋·谢逸,人生一月间,开口笑几日。况复岁云暮,在堂悲蟋蟀。胡不为强欢,唧唧复唧唧。吾徒尘外姿,开怀见真率。达如商山皓,清若竹林逸。相逢各拊掌,一笑万事...
-
送赵德甫侍亲淮东
古诗《送赵德甫侍亲淮东》宋·谢逸,茂陵少年白面郎,手携五弦望八荒。攲帆侧柁转天末,瞿塘滟滪一苇航。向来问字识扬子,年未二十如老苍。林花蜚尽春事了,粲然一笑西山阳。幅巾相从竟日...