-
城南·其二
古诗《城南·其二》宋·谢逸,长恐归时已闭关,西坛虽好敢盘桓。可怜月夜杉松影,输与沙鸥野鹤看。
-
柳梢青·离别
古诗《柳梢青·离别》宋·谢逸,香肩轻拍。尊前忍听,一声将息。昨夜浓欢,今朝别酒,明日行客。后回来则须来,便去也、如何去得。无限离情,无穷江水,无边山色。
-
醉落魄·霜砧声急
古诗《醉落魄·霜砧声急》宋·谢逸,霜砧声急。潇潇疏雨梧桐湿。无言独倚阑干立。帘卷黄昏,一阵西风入。年时画阁佳宾集。玉人檀板当筵执。银瓶已断丝绳汲。莫话前欢,忍对屏山泣。
-
蝶恋花·豆蔻梢头春色浅
古诗《蝶恋花·豆蔻梢头春色浅》宋·谢逸,豆蔻梢头春色浅,新试纱衣,拂袖东风软。红日三竿帘幕卷,画楼影里双飞燕。拢鬓步摇青玉碾,缺样花枝,叶叶蜂儿颤。独倚阑干凝望远,一川烟草平如剪。
-
西江月·宝柱横云雁影
古诗《西江月·宝柱横云雁影》宋·谢逸,宝柱横云雁影,朱弦隔叶莺声。风生玉指晚寒清。官样轻黄袖冷。饮罢尚留馀意,曲终自有深情。归来江上数峰青。梅水横斜夜永。
-
秋
古诗《秋》宋·谢逸,异乡寒觉早,故国信来稀。秋风江上望,一雁正南飞。
-
八月十五夜与诸友游南湖玩月
古诗《八月十五夜与诸友游南湖玩月》宋·谢逸,黄昏出东门,月在房心间。步绕古柳堤,疏影迷清湾。趺坐湖上亭,物肃景自闲。桂影摇浊醪,波光照酡颜。高怀浩无际,妙语险莫攀。夜深风露冷,投宿敲禅...
-
醉桃源·风飘万点落花飞
古诗《醉桃源·风飘万点落花飞》宋·谢逸,风飘万点落花飞。残红枝上稀。平芜叶上淡烟迷。那堪春鸟啼。风细细,日迟迟。轻纱叠雪衣。多情多病懒追随。玉人应恨伊。
-
花心动·闺情
古诗《花心动·闺情》宋·谢逸,风里杨花,轻薄性,银烛高烧心热。香饵悬钩,鱼不轻吞,辜负钓儿虚设。桑蚕到老丝长绊,针刺眼、泪流成血。思量起,拈枝花朵,果儿难结。海样情深忍撇...
-
江神子·杏花村馆酒旗风
古诗《江神子·杏花村馆酒旗风》宋·谢逸,杏花村馆酒旗风。水溶溶,飏残红。野渡舟横,杨柳绿阴浓。望断江南山色远,人不见,草连空。夕阳楼外晚烟笼。粉香融,淡眉峰。记得年时,相见画屏中。...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
卜算子·烟雨幂横塘
古诗《卜算子·烟雨幂横塘》宋·谢逸,烟雨幂横塘,绀色涵清浅。谁把并州快剪刀,剪取吴江半。隐几岸乌巾,细葛含风软。不见柴桑避俗翁,心共孤云远。
-
渔家傲·秋水无痕清见底
古诗《渔家傲·秋水无痕清见底》宋·谢逸,秋水无痕清见底。蓼花汀上西风起,一叶小舟烟雾里。兰棹舣,柳条带雨穿双鲤。自叹直钩无处使。笛声吹彻云山翠,鲙落霜刀红缕细,新酒美。醉来独枕莎衣...
-
好事近·疏雨洗烟波
古诗《好事近·疏雨洗烟波》宋·谢逸,疏雨洗烟波,雨过满江秋色。风起白鸥零乱,破岚光深碧。荻花枫叶只供愁,清吟写岑寂。吟罢倚阑无语,听一声羌笛。
-
正觉寺
古诗《正觉寺》宋·谢逸,避暑访禅客,顷作城南遨。秋风飒然来,草木鸣萧骚。复起水东兴,两桨摇轻舫。何处可盘礴,有寺临江皋。门户颇幽邃,野径深蓬蒿。升堂脱冠坐,洗盏倾浊...
-
蝴蝶
古诗《蝴蝶》宋·谢逸,粉翅双翻大有情,海棠庭院往来轻。当时只羡滕王巧,一段风流画不成。
-
墨梅·其二
古诗《墨梅·其二》宋·谢逸,毫端直似林逋鬼,千年万年作知己。孤山忆有咏残枝,洗尽铅华对寒水。
-
拟岘台
古诗《拟岘台》宋·谢逸,董奉山中种杏,玄都观里栽桃。清旷孰如此地,登临况是吾曹。城下一江水碧,江边百尺台高。倦蝶舞酣花坞,惊鸥飞掠鱼舠。客子自来如燕,世事相黏若蚝。...
-
江神子·一江秋水碧湾湾
古诗《江神子·一江秋水碧湾湾》宋·谢逸,一江秋水碧湾湾,绕青山,玉连环。帘幕低垂,人在画图间。闲抱琵琶寻旧曲,弹未了,意阑珊。飞鸿数点拂云端,倚阑看,楚天寒。拟倩东风,吹梦到长安。...
-
西江月·密雪未知肤白
古诗《西江月·密雪未知肤白》宋·谢逸,密雪未知肤白,夜寒已觉香清。振芳堂下月盈庭。踏碎横斜疏影。且醉杯中绿蚁,休辞笛里清声。东君催促子青青。滋味要调金鼎。
-
千秋岁·咏夏景
古诗《千秋岁·咏夏景》宋·谢逸,楝花飘砌。蔌蔌清香细。梅雨过,萍风起。情随湘水远,梦绕吴峰翠。琴书倦,鹧鸪唤起南窗睡。密意无人寄。幽恨凭谁洗。修竹畔,疏帘里。歌馀尘拂扇,舞...