-
酬刘柴桑
古诗《酬刘柴桑》魏晋·陶渊明,穷居寡人用,时忘四运周。门庭多落叶,慨然知已秋。新葵郁北牖,嘉穟养南畴。今我不为乐,知有来岁不?命室携童弱,良日登远游。
-
命子
古诗《命子》魏晋·陶渊明,悠悠我祖,爰自陶唐。邈为虞宾,历世重光。御龙勤夏,豕韦翼商。穆穆司徒,厥族以昌。纷纷战国,漠漠衰周,凤隐于林,幽人在丘。逸虬绕云,奔鲸骇流。...
-
饮酒二十首·其十一
古诗《饮酒二十首·其十一》魏晋·陶渊明,颜生称为仁,荣公言有道。屡空不获年,长饥至于老。虽留身后名,一生亦枯槁。死去何所知,称心固为好。客养千金躯,临化消其宝。裸葬何必恶,人当解意...
-
癸卯岁十二月中作与从弟敬远
古诗《癸卯岁十二月中作与从弟敬远》魏晋·陶渊明,寝迹衡门下,邈与世相绝。顾盼莫谁知,荆扉昼常闭。凄凄岁暮风,翳翳经日雪。倾耳无希声,在目皓已洁。劲气侵襟袖,箪瓢谢屡设。萧索空宇中,了无一可...
-
饮酒二十首·其十八
古诗《饮酒二十首·其十八》魏晋·陶渊明,子云性嗜酒,家贫无由得。时赖好事人,载醪祛所惑。觞来为之尽,是谘无不塞。有时不肯言,岂不在伐国。仁者用其心,何尝失显默。
-
丙辰岁八月中于下潠田舍获
古诗《丙辰岁八月中于下潠田舍获》魏晋·陶渊明,贫居依稼穑,戮力东林隈。不言春作苦,常恐负所怀。司田眷有秋,寄声与我谐。饥者欢初饱,束带候鸣鸡。扬楫越平湖,泛随清壑回。郁郁荒山里,猿声闲且...
-
悲从弟敬德
古诗《悲从弟敬德》魏晋·陶渊明,衔哀过旧宅,悲泪应心零。借问为谁悲?怀人在九冥。礼服名群从,恩爱若同生。门前执手时,何意尔先倾!在数竟不免,为山不及成。慈母沈哀疚,二胤才数...
-
饮酒二十首·其十五
古诗《饮酒二十首·其十五》魏晋·陶渊明,贫居乏人工,灌木荒余宅。班班有翔鸟,寂寂无行迹。宇宙一何悠,人生少至百。岁月相催逼,鬓边早已白。若不委穷达,素抱深可惜。
-
读山海经十三首·其十二
古诗《读山海经十三首·其十二》魏晋·陶渊明,鸱鴸见城邑,其国有放士。念彼怀王世,当时数来止。青丘有奇鸟,自言独见尔;本为迷者生,不以喻君子。
-
饮酒二十首·其十三
古诗《饮酒二十首·其十三》魏晋·陶渊明,有客常同止,取舍邈异境。一士常独醉,一夫终年醒。醒醉还相笑,发言各不领。规规一何愚,兀傲差若颖。寄言酣中客,日没烛当秉。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
饮酒二十首·其八
古诗《饮酒二十首·其八》魏晋·陶渊明,青松在东园,众草没其姿。凝霜殄异类,卓然见高枝。连林人不觉,独树众乃奇。提壶抚寒柯,远望时复为。吾生梦幻间,何事绁尘羁。
-
时运·其二
古诗《时运·其二》魏晋·陶渊明,洋洋平泽,乃漱乃濯。邈邈遐景,载欣载瞩。称心而言,人亦易足。挥兹一觞,陶然自乐。
-
读山海经十三首·其十三
古诗《读山海经十三首·其十三》魏晋·陶渊明,岩岩显朝市,帝者慎用才。何以废共鲧,重华为之来。仲父献诚言,姜公乃见猜;临没告饥渴,当复何及哉!
-
读山海经十三首·其七
古诗《读山海经十三首·其七》魏晋·陶渊明,粲粲三珠树,寄生赤水阴。亭亭凌风桂,八榦共成林。灵凤抚云舞,神鸾调玉音。虽非世上宝,爰得王母心。
-
饮酒二十首·其六
古诗《饮酒二十首·其六》魏晋·陶渊明,行止千万端,谁知非与是。是非苟相形,雷同共誉毁。三季多此事,达士似不尔。咄咄俗中愚,且当从黄绮。
-
游斜川
古诗《游斜川》魏晋·陶渊明,开岁倏五日,吾生行归休。念之动中怀,及辰为兹游。气和天惟澄,班坐依远流。弱湍驰文鲂,闲谷矫鸣鸥。迥泽散游目,缅然睇曾丘。虽微九重秀,顾瞻无匹...
-
拟古九首·其九
古诗《拟古九首·其九》魏晋·陶渊明,种桑长江边,三年望当采。枝条始欲茂,忽值山河改。柯叶自摧折,根株浮沧海。春蚕既无食,寒衣欲谁待?本不植高原,今日复何悔!
-
咏贫士七首·其一
古诗《咏贫士七首·其一》魏晋·陶渊明,万族各有托,孤云独无依。暧暧空中灭,何时见馀晖。朝霞开宿雾,众鸟相与飞。迟迟出林翮,未夕复来归。量力守故辙,岂不寒与饥?知音苟不存,已矣何所...
-
答庞参军·衡门之下
古诗《答庞参军·衡门之下》魏晋·陶渊明,庞为卫军参军,从江陵使上都,过浔阳见赠。衡门之下,有琴有书。载弹载咏,爰得我娱。岂无他好,乐是幽居。朝为灌园,夕偃蓬庐。人之所宝,尚或未珍。...
-
咏贫士七首·其四
古诗《咏贫士七首·其四》魏晋·陶渊明,安贫守贱者,自古有黔娄。好爵吾不荣,厚馈吾不酬。一旦寿命尽,弊服仍不周。岂不知其极,非道故无忧。从来将千载,未复见斯俦。朝与仁义生,夕死复何...