-
饮酒二十首·其三
古诗《饮酒二十首·其三》魏晋·陶渊明,道丧向千载,人人惜其情。有酒不肯饮,但顾世间名。所以贵我身,岂不在一生?一生复能几,倏如流电惊。鼎鼎百年内,持此欲何成!
-
答庞参军
古诗《答庞参军》魏晋·陶渊明,相知何必旧,倾盖定前言。有客赏我趣,每每顾林园。谈谐无俗调,所说圣人篇。或有数斗酒,闲饮自欢然。我实幽居士,无复东西缘;物新人惟旧,弱毫多所...
-
时运(并序)
古诗《时运(并序)》魏晋·陶渊明,迈迈时运,穆穆良朝。袭我春服,薄言东郊。山涤余霭,宇暧微霄。有风自南,翼彼新苗。洋洋平泽,乃漱乃濯。邈邈遐景,载欣载瞩。称心而言,人亦易足。...
-
杂诗十二首·其三
古诗《杂诗十二首·其三》魏晋·陶渊明,荣华难久居,盛衰不可量。昔为叁春蕖,今作秋莲房。严霜结野草,枯悴未遽央。日月有环周,我去不再阳。眷眷往昔时,忆此断人肠。
-
读山海经十三首·其八
古诗《读山海经十三首·其八》魏晋·陶渊明,自古皆有没,何人得灵长?不死复不老,万岁如平常。赤泉给我饮,员丘足我粮。方与三辰游,寿考岂渠央!
-
拟古九首·其四
古诗《拟古九首·其四》魏晋·陶渊明,迢迢百尺楼,分明望四荒。暮作归云宅,朝为飞鸟堂。山河满目中,平原独茫茫。古时功名士,慷慨争此场。一旦百岁后,相与还北邙。松柏为人伐,高坟互低...
-
读山海经十三首·其十一
古诗《读山海经十三首·其十一》魏晋·陶渊明,巨猾肆威暴,钦駓违帝旨。窫窳强能变,祖江遂独死。明明上天鉴,为恶不可履。长枯固已剧,鵕鹗岂足恃!
-
饮酒二十首·其一
古诗《饮酒二十首·其一》魏晋·陶渊明,衰荣无定在,彼此更共之。邵生瓜田中,宁似东陵时!寒暑有代谢,人道每如兹。达人解其会,逝将不复疑;忽与一樽酒,日夕欢相持。
-
读山海经十三首·其二
古诗《读山海经十三首·其二》魏晋·陶渊明,玉台凌霞秀,王母怡妙颜。天地共俱生,不知几何年。灵化无穷已,馆宇非一山。高酣发新谣,宁效俗中言!
-
和郭主簿二首·其二
古诗《和郭主簿二首·其二》魏晋·陶渊明,和泽周三春,清凉素秋节。露凝无游氛,天高肃景澈。陵岑耸逸峰,遥瞻皆奇绝。芳菊开林耀,青松冠岩列。怀此贞秀姿,卓为霜下杰。衔觞念幽人,千载抚尔...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
读山海经十三首·其四
古诗《读山海经十三首·其四》魏晋·陶渊明,丹木生何许?乃在峚山阳。黄花复朱实,食之寿命长。白玉凝素液,瑾瑜发奇光。岂伊君子宝,见重我轩黄。
-
读山海经十三首·其九
古诗《读山海经十三首·其九》魏晋·陶渊明,夸父诞宏志,乃与日竞走。俱至虞渊下,似若无胜负。神力既殊妙,倾河焉足有!馀迹寄邓林,功竟在身后。
-
癸卯岁始春怀古田舍二首·其一
古诗《癸卯岁始春怀古田舍二首·其一》魏晋·陶渊明,在昔闻南亩,当年竟未践。屡空既有人,春兴岂自免?夙晨装吾驾,启涂情已缅。鸟哢欢新节,泠风送馀善。寒草被荒蹊,地为罕人远。是以植杖翁,悠然不复...
-
杂诗十二首·其四
古诗《杂诗十二首·其四》魏晋·陶渊明,丈夫志四海,我愿不知老。亲戚共一处,子孙还相保。觞弦肆朝日,樽中酒不燥。缓带尽欢娱,起晚眠常早。孰若当世时,冰炭满怀抱。百年归丘垄,用此空名...
-
饮酒二十首·其十四
古诗《饮酒二十首·其十四》魏晋·陶渊明,故人赏我趣,挈壶相与至。班荆坐松下,数斟已复醉。父老杂乱言,觞酌失行次。不觉知有我,安知物为贵?悠悠迷所留,酒中有深味。
-
杂诗十二首·其八
古诗《杂诗十二首·其八》魏晋·陶渊明,代耕本非望,所业在田桑。躬亲未曾替,寒馁常糟糠。岂期过满腹,但愿饱粳粮。御冬足大布,粗絺以应阳。正尔不能得,哀哉亦可伤!人皆尽获宜,拙生失其...
-
饮酒二十首·其七
古诗《饮酒二十首·其七》魏晋·陶渊明,秋菊有佳色,裛露掇其英。泛此忘忧物,远我遗世情。一觞虽独进,杯尽壶自倾。日入群动息,归鸟趋林鸣。啸傲东轩下,聊复得此生。
-
桃花源诗
古诗《桃花源诗》魏晋·陶渊明,嬴氏乱天纪,贤者避其世。黄绮之商山,伊人亦云逝。往迹浸复湮,来径遂芜废。相命肆农耕,日入从所憩。桑竹垂馀荫,菽稷随时艺;春蚕收长丝,秋熟靡王...
-
庚戌岁九月中于西田获早稻
古诗《庚戌岁九月中于西田获早稻》魏晋·陶渊明,人生归有道,衣食固其端。孰是都不营,而以求自安?开春理常业,岁功聊可观。晨出肆微勤,日入负耒还。山中饶霜露,风气亦先寒。田家岂不苦?弗获辞此...
-
饮酒二十首·其九
古诗《饮酒二十首·其九》魏晋·陶渊明,清晨闻叩门,倒裳往自开。问子为谁与?田父有好怀。壶浆远见候,疑我与时乖。褴缕茅檐下,未足为高栖。一世皆尚同,愿君汩其泥。深感父老言,禀气寡所...