-
诗·初春含寒气
古诗《诗·初春含寒气》两汉·刘桢,初春含寒气,阳气匿其晖。灰风从天起,砂石纵横飞。
-
赠五官中郎将诗四首·其三
古诗《赠五官中郎将诗四首·其三》两汉·刘桢,秋日多悲怀,感慨以长叹。终夜不遑寐,叙意于濡翰。明灯曜闰中,清风凄已寒。白露涂前庭,应门重其关。四节相推斥,岁月忽已殚。壮士远出征,戎事将独...
-
诗·旦发邺城东
古诗《诗·旦发邺城东》两汉·刘桢,旦发邺城东,莫次溟水旁。三军如邓林,武士攻萧庄。
-
赠五官中郎将诗四首·其四
古诗《赠五官中郎将诗四首·其四》两汉·刘桢,凉风吹沙砾,霜气何皑皑。明月照缇幕,华灯散炎辉。赋诗连篇章,极夜不知归。君侯多壮思,文雅纵横飞。小臣信顽卤,僶俛安能追。
-
诗·昔君错畦畤
古诗《诗·昔君错畦畤》两汉·刘桢,昔君错畦畤,东土有素木。条柯不盈寻,一尺再三曲。隐生置翳林,控倊自迫速。得托芳兰苑,列植高山足。
-
赠五官中郎将诗四首·其二
古诗《赠五官中郎将诗四首·其二》两汉·刘桢,余婴沉痼疾,窜身清漳滨。自夏涉玄冬,弥旷十余旬。常恐游岱宗,不复见故人。所亲一何笃,步址慰我身。清谈同日夕,情盻叙忧勤。便复为别辞,游车归西...
-
赠徐干诗
古诗《赠徐干诗》两汉·刘桢,猥蒙惠咳吐,贶以雅颂声。高义厉青云,灼灼有表经。
-
诗·青青女萝草
古诗《诗·青青女萝草》两汉·刘桢,青青女萝草,世依高松枝。幸蒙庇养恩,分惠不可赀。风雨虽急疾,根株不倾移。
-
射鸢诗
古诗《射鸢诗》两汉·刘桢,鸣鸢弄双翼,飘飘薄青云。我后横怒起,意气凌神仙。发机如惊焱,三发两鸢连。流血洒墙星,飞毛从风旋。庶士同声赞,君射一何妍。
-
公燕诗
古诗《公燕诗》两汉·刘桢,永日行游戏。欢乐犹未央。遗思在玄夜。相与复翱翔。辇车飞素盖。从者盈路傍。月出照园中。珍木郁苍苍。清川过石渠。流波为鱼防。芙蓉散其华。菡萏溢金...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
赠五官中郎将诗四首·其一
古诗《赠五官中郎将诗四首·其一》两汉·刘桢,昔我从元后,整驾至南乡。过彼丰沛郡,与君共翱翔。四节相推斥,季冬风且凉。众宾会广坐,明镫熺炎光。清歌制妙声,万舞在中堂。金罍含甘醴,羽觞行无...
-
诗·天地无期竟
古诗《诗·天地无期竟》两汉·刘桢,天地无期竟,民生甚局促。为称百年寿,谁能应此录。低昂倐忽去,烱若风中烛。
-
诗·和风从东来
古诗《诗·和风从东来》两汉·刘桢,和风从东来,玄云起西山。夜中发此气,明旦飞甘泉。
-
诗·翩翩野青雀
古诗《诗·翩翩野青雀》两汉·刘桢,翩翩野青雀,栖窜茨棘蕃。朝食平田粒,夕饮曲池泉。猥出蓬莱中,乃至丹丘边。
-
杂诗·职事相填委
古诗《杂诗·职事相填委》两汉·刘桢,职事相填委,文墨纷消散。驰翰未暇食,日昃不知晏。沉迷簿领间,回回自昏乱。释此出西域,登高且游观。方塘含白水,中有凫与雁。安得肃肃羽,从尔浮波...
-
斗鸡诗
古诗《斗鸡诗》两汉·刘桢,丹鸡被华采。双距如锋芒。愿一扬炎威。会战此中唐。利爪探玉除。瞋目含火光。长翘惊风起。劲翮正敷张。轻举奋勾喙。电击复还翔。
-
赠从弟·其三
古诗《赠从弟·其三》两汉·刘桢,凤皇集南岳,徘徊孤竹根。于心有不厌,奋翅凌紫氛。岂不常勤苦?羞与黄雀群。何时当来仪?将须圣明君。
-
赠从弟·其一
古诗《赠从弟·其一》两汉·刘桢,泛泛东流水,磷磷水中石。蘋藻生其涯,华叶纷扰溺。采之荐宗庙,可以羞嘉客。岂无园中葵?懿此出深泽。
-
赠从弟·其二
古诗《赠从弟·其二》两汉·刘桢,亭亭山上松,瑟瑟谷中风。风声一何盛,松枝一何劲!冰霜正惨凄,终岁常端正。岂不罹凝寒,松柏有本性!