-
次吕季克东堂九咏·其七·菜畦
古诗《次吕季克东堂九咏·其七·菜畦》宋·朱熹,雨馀菜甲翠光匀,杞菊成畦亦自春。骨相定知非食肉,可能长伴个中人。
-
承事卓丈置酒白云山居饮饯致政储丈叔通因出佳句诸公皆和熹辄亦继韵聊发坐中一笑
古诗《承事卓丈置酒白云山居饮饯致政储丈叔通因出佳句诸公皆和熹辄亦继韵聊发坐中一笑》宋·朱熹,老去读书秋树根,山林儿女定谁尊。偶缘送客来僧寺,却似披云卧石门。物外只今成跌荡,人间何处不啾喧。一杯且为阳关尽,双目从教别泪昏。
-
作室为焚修之所拟步虚辞
古诗《作室为焚修之所拟步虚辞》宋·朱熹,归命仰璇极,寥阳太帝居。翛翛列羽幢,八景腾飞舆。愿倾无极光,回驾俯尘区。受我焚香礼,同彼浮黎都。
-
读道书作六首·其二
古诗《读道书作六首·其二》宋·朱熹,失志堕尘网,浩思属沧洲。灵芝不可得,岁月逐江流。碧草晚未凋,悲风飒已秋。仰首鸾鹤期,白云但悠悠。
-
题霜杰集
古诗《题霜杰集》宋·朱熹,先生人物魏晋间,题诗便欲倾天悭。向来无地识眉宇,今日天遣窥波澜。平生尚友陶彭泽,未肯轻为折腰客。胸中合处不作难,霜下风姿自奇特。小儒阅阀金匮...
-
晚步
古诗《晚步》宋·朱熹,东原郁已秀,嘉树蔼初绿。众卉发春阳,前山可遐瞩。端居日康倦,涉涧步墟曲。景幽恣所寻,悟悦何由足。鸟鸣华薄深,泉响乱流续。握手一同欣,吾生讵幽...
-
次吕季克东堂九咏·其五·爱莲
古诗《次吕季克东堂九咏·其五·爱莲》宋·朱熹,闻道移根玉井旁,开花十丈是寻常。月明露冷无人见,独为先生引兴长。
-
斋居感兴二十首·其十三
古诗《斋居感兴二十首·其十三》宋·朱熹,颜生躬四勿,曾子日三省。中庸首谨独,衣锦思尚絅。伟哉邹孟氏,雄辨极驰骋。操存一言要,为尔挈裘领。丹青著明法,今古垂焕炳。何事千载馀,无人践斯...
-
淳熙甲辰中春精舍闲居戏作武夷棹歌十首呈诸同游相与一笑·其四
古诗《淳熙甲辰中春精舍闲居戏作武夷棹歌十首呈诸同游相与一笑·其四》宋·朱熹,三曲君看架壑船,不知停棹几何年。桑田海水今如许,泡沫风灯敢自怜。
-
隆冈书院四景诗·其一
古诗《隆冈书院四景诗·其一》宋·朱熹,卜筑隆冈远市朝,个中风景总堪描。溪云带雨来茅屋,涧水浮花出石桥。绿遍莎汀牛腹饱,青归麦垄鸟声娇。东邻西舍浑相似,半是渔人半是樵。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
云谷二十六咏·其五·莲沼
古诗《云谷二十六咏·其五·莲沼》宋·朱熹,亭亭玉芙蓉,迥立映澄碧。只愁山月明,照作寒露滴。
-
送建阳陈丞伯厚还乡
古诗《送建阳陈丞伯厚还乡》宋·朱熹,括苍云壑入秋梦,闽岭风霜侵鬓丝。岁晚未收稽古力,径荒曾拟赋归辞。一官坎壈嗟丞负,百岁欢荣庆母慈。去步逶迤无愠色,此心惟有古人知。
-
秋夕怀子厚二首·其一
古诗《秋夕怀子厚二首·其一》宋·朱熹,雨歇林气爽,月华湛遥晖。斋居玩物变,廓落沧洲期。焚香散碧虚,抚节陈清诗。抗志属云端,非君谅谁知。
-
谨次县大夫见属之韵
古诗《谨次县大夫见属之韵》宋·朱熹,抚摩凋瘵为心切,摹写风烟著语亲。只愿从今更无倦,清诗美政逐年新。
-
游武夷以相期拾瑶草分韵赋诗得瑶字
古诗《游武夷以相期拾瑶草分韵赋诗得瑶字》宋·朱熹,秋声入庭户,残暑不敢骄。起趁汗漫期,两袂天风飘。眷焉此家山,名号列九霄。相与一来集,旷然心朗寥。栖息共云屋,追寻唤渔舠。一水屡萦回,千峰郁岧...
-
淳熙甲辰中春精舍闲居戏作武夷棹歌十首呈诸同游相与一笑·其一
古诗《淳熙甲辰中春精舍闲居戏作武夷棹歌十首呈诸同游相与一笑·其一》宋·朱熹,武夷山上有仙灵,山下寒流曲曲清。欲识个中奇绝处,棹歌闲听两三声。
-
刘德明彦集祝弟以夏云多奇峰为韵赋诗戏成五绝·其五
古诗《刘德明彦集祝弟以夏云多奇峰为韵赋诗戏成五绝·其五》宋·朱熹,炎蒸不可柰,云气满前峰。向夕风吹尽,微闻远寺钟。
-
冬日二首·其一
古诗《冬日二首·其一》宋·朱熹,萧索时序晚,已复度高秋。回涧白波起,通川绛树稠。晨风散清霜,嘉稻卷平畴。独怀志士感,岁事幸将休。
-
西郊纵步
古诗《西郊纵步》宋·朱熹,西郊一游步,极目是秋山。积水群峰碧,清霜枫树丹。故园心不展,投策讵能闲。且适平生意,无令双鬓斑。
-
隆冈书院四景诗·其四
古诗《隆冈书院四景诗·其四》宋·朱熹,土筑低墙草结庵,寻常爱客伴清谈。地炉有火汤初沸,布被无寒梦亦酣。风卷翠松鸣晚笛,雪飘疏竹响春蚕。闭门不管荣枯事,坐傍梅花读二南。