-
训蒙绝句·刍养悦口
古诗《训蒙绝句·刍养悦口》宋·朱熹,食中有味知斯悦,知是能加咀嚼功。行处心安思处得,馀甘常溢齿牙中。
-
读诸友游山诗卷不容尽和和首尾两篇·其二
古诗《读诸友游山诗卷不容尽和和首尾两篇·其二》宋·朱熹,向来结友寻名山,下穷绝壑高危颠。胡为一旦堕尘网,五老在望心茫然。青牛底处有行迹,白鹿几时同正员。清游带雨想幽绝,妙处只恐诗中传。
-
元范别后寄惠佳篇清叟次韵见示格律俱高咏叹不置因亦用韵写呈二兄聊发一笑二首·其二·呈清叟
古诗《元范别后寄惠佳篇清叟次韵见示格律俱高咏叹不置因亦用韵写呈二兄聊发一笑二首·其二·呈清叟》宋·朱熹,五十行过二,双鬓飒秋草。平生素心人,谁与共兹抱。今年庐山下,得子恨不早。岁月幸同庚,诗书复同道。惟应山南北,云母夜堪捣。独生有先期,回崖讵难...
-
云谷杂诗十二首·其二·值风
古诗《云谷杂诗十二首·其二·值风》宋·朱熹,山下风吹衣,山上风拔木。茅茨何足保,瀛海虑翻覆。永念执鬯人,无心还自恧。
-
次秀野咏雪韵三首·其三
古诗《次秀野咏雪韵三首·其三》宋·朱熹,开门惊怪雪交加,乱落横飞讵有涯。密竹不妨呈劲节,早梅何处觅残花。山阴客子须乘兴,洛下先生想卧家。病废杯觞寒至骨,哦诗无复更豪夸。
-
训蒙绝句·不能使人巧
古诗《训蒙绝句·不能使人巧》宋·朱熹,学求入处须师授,此外难为尽靠师。但向行时无息处,进前曲折自能知。
-
次清湍亭韵二首·其二
古诗《次清湍亭韵二首·其二》宋·朱熹,仄径穿林欲造天,未妨停策听涓涓。知君便有刀头意,莫忘仙洲涧底泉。
-
训蒙绝句·难言
古诗《训蒙绝句·难言》宋·朱熹,难言非谓不容言,谓状其中体段难。须是养成天地塞,却将正直反而观。
-
次季通昼寒亭韵二首·其一
古诗《次季通昼寒亭韵二首·其一》宋·朱熹,不信高怀与世殊,清游试问与谁俱。相将静听潺湲水,洗涤尘襟肯自污。
-
元范尊兄示及十梅诗风格清新意寄深远吟玩累日欲和不能昨夕自白鹿玉涧归偶得数语·踺梅
古诗《元范尊兄示及十梅诗风格清新意寄深远吟玩累日欲和不能昨夕自白鹿玉涧归偶得数语·踺梅》宋·朱熹,玉笛未黄昏,冰滩已清浅。疏影不胜妍,愁心为谁远。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
奉同尤延之提举庐山杂咏十四篇·其十二·温汤
古诗《奉同尤延之提举庐山杂咏十四篇·其十二·温汤》宋·朱熹,连山西南来,中断还崛起。干霄几千仞,据地三百里。飞峰上灵秀,众壑下清美。逮兹势力穷,犹能出奇伟。谁燃丹黄焰,爨此玉池水。客来争解带,万劫付一...
-
再和
古诗《再和》宋·朱熹,久矣投装返旧墟,不将心事赋闲居。荷锄带月朝治秽,植杖临风夕挽蔬。三径犹寻陶令宅,万签聊借邺侯书。木瓜更得琼琚报,吟咏从今乐有馀。
-
寄江文卿刘叔通三首·其二
古诗《寄江文卿刘叔通三首·其二》宋·朱熹,诗人从古例多穷,林下如今又两翁。应笑湖南老宾友,两年吹落市尘中。
-
寿母生朝七首·其六
古诗《寿母生朝七首·其六》宋·朱熹,仙人昔住紫琳房,一旦翩然下大荒。久悟客尘无自性,故应福禄未渠央。徙居邂逅成嘉遁,捧檄因循愧漫郎。愿借寒潭千丈碧,年年此日奉华觞。
-
寄吴公济兼简李伯谏五首·其二
古诗《寄吴公济兼简李伯谏五首·其二》宋·朱熹,三径莓苔昼掩关,君来问道却空还。从今蜡屐应无恙,有兴何妨再入山。
-
秋怀二首·其一
古诗《秋怀二首·其一》宋·朱熹,秋风吹庭户,客子怀故乡。矧此卧愁疾,徘徊守空房。伫想涧谷居,林深惨悲凉。鹍鸡感萧辰,拊翼号风霜。氛杂无留气,悄茜有馀芳。幸闻卫生要,招隐夙所...
-
武夷精舍杂咏·渔艇
古诗《武夷精舍杂咏·渔艇》宋·朱熹,出载长烟重,归装片月轻。千岩猿鹤友,愁绝棹歌声。
-
训蒙绝句·意
古诗《训蒙绝句·意》宋·朱熹,意乃情专所主时,志之所向定于斯。要须总验心情意,一发而俱性在兹。
-
武夷七咏·其六·大小藏岩
古诗《武夷七咏·其六·大小藏岩》宋·朱熹,藏室岌相望,尘编何莽卤。欲问伯阳翁,风烟迷处所。
-
小学题辞·其十一
古诗《小学题辞·其十一》宋·朱熹,世远人亡,经残教弛。蒙养弗端,长益浮靡。