-
次韵傅丈武夷道中五绝句·其四
古诗《次韵傅丈武夷道中五绝句·其四》宋·朱熹,常记桐城十载前,几回风雨对床眠。他年空忆今年事,却说黄亭共惘然。
-
杂记草木九首·其二·红蕉
古诗《杂记草木九首·其二·红蕉》宋·朱熹,弱植不自持,芳根为谁好。虽微九秋干,丹心中自保。
-
入瑞岩道间得四绝句呈彦集充父二兄四首·其二
古诗《入瑞岩道间得四绝句呈彦集充父二兄四首·其二》宋·朱熹,翩翩一马两肩舆,路转秋原十里馀。共说前山深更好,不辞迢递款禅居。
-
题可老所藏徐明叔画卷二首·其二
古诗《题可老所藏徐明叔画卷二首·其二》宋·朱熹,流云绕空山,绝壁上苍翠。应有采芝人,相期烟雨外。
-
挽董安人二首·其一
古诗《挽董安人二首·其一》宋·朱熹,雅望推前辈,承爱赖女师。闺门传懿范,汤沐盛恩私。万里骖鸾去,千秋宰树悲。自应铭妇德,谁与篆丰碑。
-
次秀野杂诗韵家酿二首·其二
古诗《次秀野杂诗韵家酿二首·其二》宋·朱熹,闻道兵厨盛,春泉响臈篘。定知盈榼送,不待扣门求。沆瀣应难比,茅柴只自羞。病身从法缚,好客为公留。
-
择之贤友归途左顾示以四明酬唱焕烂盈编三复咏叹想见聚游之乐辄用黄山即事之韵赋呈择之兼怀子重老兄顺之贤友
古诗《择之贤友归途左顾示以四明酬唱焕烂盈编三复咏叹想见聚游之乐辄用黄山即事之韵赋呈择之兼怀子重老兄顺之贤友》宋·朱熹,十年身卧白云堆,已分黄尘断往回。不是幽人遗俗去,肯寻流水渡关来。三秋风月从头说,千里湖山觌面开。久欲过逢须一快,岂知劳结倍难裁。
-
登庐峰二首·其一
古诗《登庐峰二首·其一》宋·朱熹,循涧跻危磴,披云得胜游。蓬茅增旧葺,竹树喜新稠。梦想三秋别,徘徊十日留。馀年端可料,此地欲长休。
-
闻二十八日之报喜而成诗七首·其二
古诗《闻二十八日之报喜而成诗七首·其二》宋·朱熹,天骄得意任驱驰,太岁乘蛇已应期。一夜旄头光殒地,饮江胡马未全知。
-
挽汪端明三首·其二
古诗《挽汪端明三首·其二》宋·朱熹,旷宇元无际,孤标自不群。物情良有寄,谗口讵堪闻。未许时明政,犹堪史阙文。衣冠忽长夜,馀子谩纷纷。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次知府府判二丈韵三首·其二
古诗《次知府府判二丈韵三首·其二》宋·朱熹,忆昨中秋夕,寒盟约重寻。幔亭欢举酒,江阁快论心。月堕俱忘起,罍空始罢斟。只今千岭隔,怅望一何深。
-
梅花开尽不及吟赏感叹成诗聊二首·其二
古诗《梅花开尽不及吟赏感叹成诗聊二首·其二》宋·朱熹,棐几冰壶在,梅梢雪蕊空。不堪三弄咽,谁与一尊同。鼻观残香里,心期昨梦中。那知北枝北,犹有未开丛。
-
挽汪端明三首·其一
古诗《挽汪端明三首·其一》宋·朱熹,圣王兴炎运,明公起妙年。材推汉庭右,学自北方传。出入丹心壮,安危素发鲜。空馀题剑在,光烛旧林泉。
-
寄山中旧知七首·其五
古诗《寄山中旧知七首·其五》宋·朱熹,采药侵晨入乱峰,宿云无处认行踪。归来应念尘中客,寄与玄芝手自封。
-
闻二十八日之报喜而成诗七首·其一
古诗《闻二十八日之报喜而成诗七首·其一》宋·朱熹,胡马无端莫四驰,汉家元有中兴期。旃裘喋血淮山寺,天命人心合自知。
-
抄二南寄平父因题此诗
古诗《抄二南寄平父因题此诗》宋·朱熹,阙里言诗得赐商,千秋谁复与相望。邹汾断简光前载,关洛新书袭旧芳。析句分章功自少,吟风弄月兴何长。从容咏叹无今古,此乐从兹乐未央。
-
再至作
古诗《再至作》宋·朱熹,荒城一骋望,落景丽谯门。隐隐钟犹度,依依岚欲昏。风霜非故里,禾黍但秋原。极目归来晚,兹怀谁与论。
-
秀野以喜无多屋宇幸不碍云山为韵赋诗熹伏读佳作率尔攀和韵剧思悭无复律吕笑览之馀赐以斤斧幸甚十首·其九
古诗《秀野以喜无多屋宇幸不碍云山为韵赋诗熹伏读佳作率尔攀和韵剧思悭无复律吕笑览之馀赐以斤斧幸甚十首·其九》宋·朱熹,端居屏尘虑,万事付一尊。客来语世故,举白当浮君。超摇谢众甫,噂沓从诸孙。何以自怡悦,窗中见秋云。
-
训蒙绝句·动心忍性二首·其一
古诗《训蒙绝句·动心忍性二首·其一》宋·朱熹,不当拂处常逢拂,不合空时亦至空。处顺不如常处逆,动心忍性始成功。
-
训蒙绝句·心有邻
古诗《训蒙绝句·心有邻》宋·朱熹,德者人心之所同,苟能有德类斯从。不须闭户嗟寥落,但立诚心自用功。