-
赠刘琨诗·其二十
古诗《赠刘琨诗·其二十》魏晋·卢谌,伊陟佐商,山甫翼周。弘济艰难,对扬王休。苟非异德,旷世同流。加其忠贞,宣其徽猷。
-
赠刘琨诗·其七
古诗《赠刘琨诗·其七》魏晋·卢谌,承亦既笃,眷亦既亲。饰奖驽猥,方驾骏珍。弼谐靡成,良谟莫陈。无觊狐赵,有与五臣。
-
赠刘琨诗·其八
古诗《赠刘琨诗·其八》魏晋·卢谌,五臣奚与,契阔百罹。身经险阻,足蹈幽遐。义由恩深,分随昵加。绸缪委心,自同匪他。
-
赠刘琨诗·其十五
古诗《赠刘琨诗·其十五》魏晋·卢谌,纤质实微,冲飙斯值。谁谓言精,致在赏意。不见得鱼,亦忘厥饵。遗其形骸,寄之深识。
-
览古诗
古诗《览古诗》魏晋·卢谌,赵氏有和璧,天下无不传。秦人来求市,厥价徒空言。与之将见卖,不与恐致患。简才备行李,图令国命全。蔺生在下位,缪子称其贤。奉辞驰出境,伏轼径入...
-
赠刘琨诗·其九
古诗《赠刘琨诗·其九》魏晋·卢谌,昔在暇日,妙寻通理。尤彼意气,狭是节士。情以体生,感以情起。趣舍同要,穷达斯已。
-
赠刘琨诗·其十七
古诗《赠刘琨诗·其十七》魏晋·卢谌,爰造异论,肝胆楚越。惟同大观,万涂一辙。死生既齐,荣辱奚别。处其玄根,廓焉靡结。
-
赠刘琨诗·其十九
古诗《赠刘琨诗·其十九》魏晋·卢谌,邈矣达度,唯道是杖。形有未泰,神无不畅。如川之流,如渊之量。上弘栋隆,下塞民望。
-
赠刘琨诗·其三
古诗《赠刘琨诗·其三》魏晋·卢谌,王室丧师,私门播迁。望公归之,视险忽艰。兹愿不遂,中路阻颠。仰悲先意,俯思身愆。
-
赠刘琨诗·其二
古诗《赠刘琨诗·其二》魏晋·卢谌,伊谌陋宗,昔遘嘉惠。申以婚姻,著以累世。义等休戚,好同兴废。孰云匪谐,如乐之契。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
诗·遐举游名山
古诗《诗·遐举游名山》魏晋·卢谌,遐举游名山,松乔共相追。层崖成崇馆,岩阿结重围。
-
重赠刘琨诗
古诗《重赠刘琨诗》魏晋·卢谌,璧由识者显,龙因庆云翔。茨棘非所憩,翰飞游高冈。余音非九韶,何以仪凤凰。新城非芝圃,曷由殖兰芳。
-
答魏子悌诗
古诗《答魏子悌诗》魏晋·卢谌,崇台非一?,珍裘非一腋。多士成大业,群贤济弘绩。遇蒙时来会,聊齐朝彦迹。顾此腹背羽,愧彼排虚翮。寄身荫四岳,托好凭三益。倾盖虽终朝,大分迈畴...
-
答刘琨诗·其一
古诗《答刘琨诗·其一》魏晋·卢谌,随宝产汉滨,摛此夜光真。不待卞和显,自为命世珍。
-
赠刘琨诗·其十
古诗《赠刘琨诗·其十》魏晋·卢谌,由余片言,秦人是惮。日磾效忠,飞声有汉。桓桓抚军,古贤作冠。来牧幽都,济厥涂炭。
-
赠刘琨诗·其十八
古诗《赠刘琨诗·其十八》魏晋·卢谌,福为祸始,祸作福阶。天地盈虚,寒暑周回。夫差不祀,衅在胜齐。句践作伯,祚自会稽。
-
赠刘琨诗·其十四
古诗《赠刘琨诗·其十四》魏晋·卢谌,绵绵女萝,施于松标。禀泽洪干,晞阳丰条。根浅难固,茎弱易凋。操彼纤质,承此冲飙。
-
赠刘琨诗·其十一
古诗《赠刘琨诗·其十一》魏晋·卢谌,涂炭既济,寇挫民阜。谬其疲隶,授之朝右。上惧任大,下欣施厚。实祗高明,敢忘所守。
-
赠刘琨诗·其六
古诗《赠刘琨诗·其六》魏晋·卢谌,妙哉蔓葛,得托樛木。叶不云布,华不星烛。承侔卞和,质非荆璞。眷同尤良,用乏骥騄。
-
赠刘琨诗·其十六
古诗《赠刘琨诗·其十六》魏晋·卢谌,先民颐意,潜山隐几。仰熙丹崖,俯澡绿水。无求于和,自附众美。慷慨遐踪,有愧高旨。