-
喜雪走笔呈李宣城三首·其二
古诗《喜雪走笔呈李宣城三首·其二》宋·张耒,聒聒庭中争曲直,纷纷笔下判鞭笞。坐曹决事输归饮,须信薛宣称吏师。
-
范忠宣挽歌二首·其一
古诗《范忠宣挽歌二首·其一》宋·张耒,晚生长恨老成空,犹及风流正始中。经国谋猷号名相,传家正直似先公。回天巨力章犹在,拯溺深言老更忠。谁念人心吊邦国,新阡客泣白杨风。
-
白乐天有渭上雨中独乐十馀首仿渊明予寓宛丘居多暇日时屡秋雨仿白之作得三章·其一
古诗《白乐天有渭上雨中独乐十馀首仿渊明予寓宛丘居多暇日时屡秋雨仿白之作得三章·其一》宋·张耒,寒极则有暑,晦久则有明。开辟迄今兹,此理信可凭。炎炎者易灭,巍巍者必倾。圣智无奈何,况此愚昏氓。设罗以猎兽,切骨陷其膺。重势以镇物,悬绝压其...
-
晨起
古诗《晨起》宋·张耒,晓色淡朦胧,园林白露浓。寒丛蛩响畔,秋屋叶声中。更老心犹壮,虽贫尊不空。浮生仗天理,不拟哭途穷。
-
自巴河至蕲阳口道中得二诗示仲达与秬同赋·其一
古诗《自巴河至蕲阳口道中得二诗示仲达与秬同赋·其一》宋·张耒,落月娟娟堕半环,呕哑鸣橹转荒湾。东南地缺天连水,春夏风高浪卷山。旅食每愁村市散,近秋已觉暑衣单。自惭老病心儿女,三日离家已念还。
-
巫臣二首·其二
古诗《巫臣二首·其二》宋·张耒,咫尺山河不易知,无言莫谓即无思。人间只见枝头茧,不悟春蚕暗理丝。
-
钦慈皇后挽词二首·其一
古诗《钦慈皇后挽词二首·其一》宋·张耒,畴昔熙宁盛,远同麟趾时。内敦勤俭德,阴辅太平基。馀烈光彤史,追荣备母仪。遗民怀永裕,箫鼓不胜悲。
-
有感
古诗《有感》宋·张耒,鬓毛已自秋来变,髀肉仍于马上消。满眼青山不归去,强颜微禄亦何聊。
-
有感三首·其二
古诗《有感三首·其二》宋·张耒,昨日鸦作巢,今者鸦哺儿。念知三月阑,春物行已稀。晚风飒不收,残红怨馀姿。回风起轻寒,拥炉火重吹。灯明夜斋静,目涩临书迟。病齿不饮酒,持杯劝妻...
-
白纻词二首效鲍照·其一
古诗《白纻词二首效鲍照·其一》宋·张耒,摇轻裾,曳长袖,为楚舞,千万寿。新词白纻声按旧,朔风卷地来峥嵘。燕雁避霜饥不鸣,高堂酒多华灯明。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
晚步灵寿寺后二首·其二
古诗《晚步灵寿寺后二首·其二》宋·张耒,逢秋种菊尚殷勤,隙地侵寻欲过邻。便好采花供服饵,形容已似泽边人。
-
自遣四首·其一
古诗《自遣四首·其一》宋·张耒,是非得失一区区,蚊蚋啾啾共一壶。不学退之求羽翼,惟凭一梦到华胥。
-
闲步
古诗《闲步》宋·张耒,枝上啼鸦巢欲成,晴檐向日乳鸠鸣。可怜霜雪馀威尽,春草无名着处生。
-
冬日放言二十一首·其十七
古诗《冬日放言二十一首·其十七》宋·张耒,陶潜经世才,龃龉不得肆。彼宁徒嗜饮,有蕴托诸醉。时时吐高词,颇复见一二。义熙书甲子,此意有泾渭。
-
吹角
古诗《吹角》宋·张耒,断霞归鸟隔山钟,日过西山转海空。长恨南城催晓急,五更吹角怨秋风。
-
题扇二首·其一
古诗《题扇二首·其一》宋·张耒,越衫罗薄逆新凉,扇剪青绡秋水光。花前一把罗敷手,直到花残襟袖香。
-
伤春
古诗《伤春》宋·张耒,山城夜来雨,卧病惜残春。暗暗鸟啼树,飘飘花去人。地偏佳客断,官冷酒钱贫。乘兴还骑马,田家乐更真。
-
九月末大风一夕遂安置火炉有感二首·其二
古诗《九月末大风一夕遂安置火炉有感二首·其二》宋·张耒,风声一夜下林端,遽作霜天十月寒。三伏炎蒸不可过,北风栗烈亦何难。人情何待常从缓,天令难移古不刊。幸有布裘毡履在,雪深高卧更安闲。
-
官舍岁暮感怀书事五首·其三
古诗《官舍岁暮感怀书事五首·其三》宋·张耒,霜菊娟娟尚有花,萧条厅树暮啼鸦。万竿修竹开侯府,十里青山隐相家。麋鹿并游谙野性,诗书相对是生涯。冷官自有贫中乐,敢向朱门肉食夸。
-
雨后游朱园
古诗《雨后游朱园》宋·张耒,绿叶阴阴护翠枝,晚花虽小亦应稀。东风不惜残桃李,吹作春愁处处飞。