-
屈原
古诗《屈原》宋·张耒,楚国茫茫尽醉人,独醒惟有一灵均。餔糟更遣从流俗,渔父由来亦不仁。
-
对莲花戏寄晁应之
古诗《对莲花戏寄晁应之》宋·张耒,平池碧玉秋波莹,绿云拥扇青瑶柄。水宫仙女斗新妆,轻步凌波踏明镜。彩桥下有双鸳戏,曾托鸳鸯问深意。半开微敛竟无言,裛露微微洒秋泪。晁郎神仙好风...
-
冬日杂兴六首·其四
古诗《冬日杂兴六首·其四》宋·张耒,空山身欲老,徂岁腊还来。愁怯年年柳,伤心处处梅。绿蔬挑甲短,红蜡点花开。冰雪知何有,东风日夜回。
-
示秬秸
古诗《示秬秸》宋·张耒,城头月落霜如雪,楼头五更声欲绝。捧盘出户歌一声,市楼东西人未行。北风吹衣射我饼,不忧衣单忧饼冷。业无高卑志当坚,男儿有求安得闲。
-
送欧阳经赴蒲圻
古诗《送欧阳经赴蒲圻》宋·张耒,异时堂饮洋川酒,几唤扁舟度樊口。两山泉石多故人,送子南行一回首。蒲圻小县聊读书,当使里闾无呻吁。结束归来接台省,不应厌食武昌鱼。
-
秋雨独酌三首·其一
古诗《秋雨独酌三首·其一》宋·张耒,秋阴不可解,澍雨忽连朝。贫居庭除狭,涨潦时惊飘。老夫凌晨起,山木鸣萧萧。开门买野菜,菘薤喜新苗。鄙人晚耽佛,像设如僧寮。焚香翻贝叶,禅诵安不...
-
立春三首·其一
古诗《立春三首·其一》宋·张耒,天上春来谁报人,江山气象一时新。懒将白首簪幡胜,寿酒三杯慰逐臣。
-
冬日书事二首·其一
古诗《冬日书事二首·其一》宋·张耒,草草漫翁居,心安知有馀。风高收野潦,霜晚足园蔬。宿火温茶箧,明灯转素书。御冬无旨蓄,渍药酒盈壶。
-
鹿邑道中
古诗《鹿邑道中》宋·张耒,去岁秋时去,今年秋又来。浮名何所得,岁月苦相催。
-
绝句
古诗《绝句》宋·张耒,竟陵秋色清如水,客舍飘梧坠晚阶。已掩重门风叶定,玉钩还向玉人来。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
泊舟都梁亭二首·其一
古诗《泊舟都梁亭二首·其一》宋·张耒,旅枕无眠客梦劳,五更旁舍一鸡号。汴淮水阔浮梁小,城郭霜晴宝塔高。梅锁冷香通雀啄,水翻新绿出渔篙。君恩许作还乡客,肯对江蓠赋广骚。
-
怀金陵三首·其二
古诗《怀金陵三首·其二》宋·张耒,璧月琼枝不复论,秦淮半已掠荒榛。青溪天水相澄映,便是临春阁上魂。
-
次韵和陶渊明归去来辞
古诗《次韵和陶渊明归去来辞》宋·张耒,归去来兮,行世不偶予曷归。其出无所为喜兮,舍去而何悲。眄一世之无与兮,古之人逝莫追。求不疚于予义兮,又奚恤馀子之是非。彼好恶之罔极兮,或颠倒...
-
初夏谒告家居值风雨偶作二绝·其一
古诗《初夏谒告家居值风雨偶作二绝·其一》宋·张耒,春愁已逐莺花尽,野果垂檐绿叶稠。天上几回飞破镜,端居未折大刀头。
-
纳凉
古诗《纳凉》宋·张耒,靡靡春事退,寂寂夏日长。日西骑马归,卧此北户凉。官事幸休逸,甘为白头郎。朝出暮还家,悠悠愧路旁。所欣药物灵,颇觉疾病康。幸免三已愠,敢希五馈...
-
过孝感县十里所望一土山下有渔舟呼之不来委舟负鱼径去不顾俄有一舟不待呼自拿舟直前取舟中美鱼致之求价甚贱予倍与之值卒辞倍值而
古诗《过孝感县十里所望一土山下有渔舟呼之不来委舟负鱼径去不顾俄有一舟不待呼自拿舟直前取舟中美鱼致之求价甚贱予倍与之值卒辞倍值而》宋·张耒,有道隐屠钓,仁廉非偶然。倾筐出紫鳜,挥手谢青钱。昔有离骚客,名高楚国贤。独醒遭尔笑,吾幸醉终年。
-
早作
古诗《早作》宋·张耒,鸬鹚夜寒不得眠,永夜相语高树颠。鸦鸣最早尤喧阗,啼呼相应动百千。老鸡睡起足挛拳,侧头端如闻九天。引吭一唱鸣宫悬,时哉不后亦不先。朦胧初日见山...
-
次韵王敏仲池上
古诗《次韵王敏仲池上》宋·张耒,春晚馀芳尚可寻,晴雷沙岸走车音。苑分广乐和声度,池受晴天倒影深。席上宫花辉御醴,坐中琼树间瑶林。归人自畏严城鼓,却望桥西日未沉。
-
和晁应之大暑书事
古诗《和晁应之大暑书事》宋·张耒,蓬门久闭谢来车,畏暑尤便小阁虚。青引嫩苔留鸟篆,绿垂残叶带虫书。寒泉出井功何有,白羽邀凉计已疏。忍待西风一萧瑟,碧鲈斫鲙意何如。
-
秋蕊香·帘幕疏疏风透
古诗《秋蕊香·帘幕疏疏风透》宋·张耒,帘幕疏疏风透,一线香飘金兽。朱阑倚遍黄昏后,廊上月华如昼。别离滋味浓于酒,著人瘦。此情不及墙东柳,春色年年如旧。