-
登安阳城楼
古诗《登安阳城楼》唐·孟浩然,县城南面汉江流,江涨开成南雍州。才子乘春来骋望,群公暇日坐销忧。楼台晚映青山郭,罗绮晴骄绿水洲。向夕波摇明月动,更疑神女弄珠游。
-
与颜钱塘登障楼望潮作
古诗《与颜钱塘登障楼望潮作》唐·孟浩然,百里闻雷震,鸣弦暂辍弹。府中连骑出,江上待潮观。照日秋云迥,浮天渤澥宽。惊涛来似雪,一坐凛生寒。
-
题终南翠微寺空上人房
古诗《题终南翠微寺空上人房》唐·孟浩然,翠微终南里,雨后宜返照。闭关久沈冥,杖策一登眺。遂造幽人室,始知静者妙。儒道虽异门,云林颇同调。两心相喜得,毕景共谈笑。暝还高窗眠,时见远山...
-
扬子津望京口
古诗《扬子津望京口》唐·孟浩然,北固临京口,夷山近海滨。江风白浪起,愁杀渡头人。
-
句
古诗《句》唐·孟浩然,微云淡河汉,疏雨滴梧桐。逐逐怀良驭,萧萧顾乐鸣。
-
陪姚使君题惠上人房
古诗《陪姚使君题惠上人房》唐·孟浩然,带雪梅初暖,含烟柳尚青。来窥童子偈,得听法王经。会理知无我,观空厌有形。迷心应觉悟,客思未遑宁。
-
同张将蓟门观灯
古诗《同张将蓟门观灯》唐·孟浩然,异俗非乡俗,新年改故年。蓟门看火树,疑是烛龙然。
-
途次望乡
古诗《途次望乡》唐·孟浩然,客行愁落日,乡思重相催。况在他山外,天寒夕鸟来。雪深迷郢路,云暗失阳台。可叹悽惶子,高歌谁为媒。
-
武陵泛舟
古诗《武陵泛舟》唐·孟浩然,武陵川路狭,前棹入花林。莫测幽源里,仙家信几深。水回青嶂合,云度绿溪阴。坐听闲猿啸,弥清尘外心。
-
赴京途中遇雪
古诗《赴京途中遇雪》唐·孟浩然,迢递秦京道,苍茫岁暮天。穷阴连晦朔,积雪满山川。落雁迷沙渚,饥乌噪野田。客愁空伫立,不见有人烟。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
留别王侍御维
古诗《留别王侍御维》唐·孟浩然,寂寂竟何待,朝朝空自归。欲寻芳草去,惜与故人违。当路谁相假,知音世所稀。只应守索寞,还掩故园扉。
-
洗然弟竹亭
古诗《洗然弟竹亭》唐·孟浩然,吾与二三子,平生结交深。俱怀鸿鹄志,昔有鶺鴒心。逸气假毫翰,清风在竹林。达是酒中趣,琴上偶然音。
-
夏日浮舟过陈大水亭
古诗《夏日浮舟过陈大水亭》唐·孟浩然,水亭凉气多,闲棹晚来过。涧影见松竹,潭香闻芰荷。野童扶醉舞,山鸟助酣歌。幽赏未云遍,烟光奈夕何。
-
除夜有怀
古诗《除夜有怀》唐·孟浩然,五更钟漏欲相催,四气推迁往复回。帐里残灯才去焰,炉中香气尽成灰。渐看春逼芙蓉枕,顿觉寒销竹叶杯。守岁家家应未卧,相思那得梦魂来。
-
万山潭作
古诗《万山潭作》唐·孟浩然,垂钓坐磐石,水清心亦闲。鱼行潭树下,猿挂岛藤间。游女昔解佩,传闻于此山。求之不可得,沿月棹歌还。
-
寻菊花潭主人不遇
古诗《寻菊花潭主人不遇》唐·孟浩然,行至菊花潭,村西日已斜。主人登高去,鸡犬空在家。
-
春意
古诗《春意》唐·孟浩然,佳人能画眉,妆罢出帘帷。照水空自爱,折花将遗谁。春情多艳逸,春意倍相思。愁心极杨柳,一种乱如丝。
-
岁除夜会乐城张少府宅
古诗《岁除夜会乐城张少府宅》唐·孟浩然,畴昔通家好,相知无间然。续明催画烛,守岁接长筵。旧曲梅花唱,新正柏酒传。客行随处乐,不见度年年。
-
寄赵正字
古诗《寄赵正字》唐·孟浩然,正字芸香阁,幽人竹素园。经过宛如昨,归卧寂无喧。高鸟能择木,羚羊漫触藩。物情今已见,从此愿忘言。
-
早发渔浦潭
古诗《早发渔浦潭》唐·孟浩然,东旭早光芒,渚禽已惊聒。卧闻渔浦口,桡声暗相拨。日出气象分,始知江湖阔。美人常晏起,照影弄流沫。饮水畏惊猿,祭鱼时见獭。舟行自无闷,况值晴景...