-
广陵别薛八
古诗《广陵别薛八》唐·孟浩然,士有不得志,栖栖吴楚间。广陵相遇罢,彭蠡泛舟还。樯出江中树,波连海上山。风帆明日远,何处更追攀。
-
奉先张明府休沐还乡,海亭宴集·探得阶字
古诗《奉先张明府休沐还乡,海亭宴集·探得阶字》唐·孟浩然,自君理畿甸,予亦经江淮。万里书信断,数年云雨乖。归来休浣日,始得赏心谐。朱绂恩虽重,沧州趣每怀。树低新舞阁,山对旧书斋。何以发秋兴,阴虫鸣夜...
-
登江中孤屿赠白云先生王迥
古诗《登江中孤屿赠白云先生王迥》唐·孟浩然,悠悠清水江,水落沙屿出。回潭石下深,绿筱岸傍密。鲛人潜不见,渔父歌自逸。忆与君别时,泛舟如昨日。夕阳开返照,中坐兴非一。南望鹿门山,归来恨如...
-
除夜乐城逢张少府
古诗《除夜乐城逢张少府》唐·孟浩然,云海泛瓯闽,风潮泊岛滨。何知岁除夜,得见故乡亲。余是乘槎客,君为失路人。平生复能几,一别十馀春。
-
送王昌龄之岭南
古诗《送王昌龄之岭南》唐·孟浩然,洞庭去远近,枫叶早惊秋。岘首羊公爱,长沙贾谊愁。土毛无缟纻,乡味有槎头。已抱沈痼疾,更贻魑魅忧。数年同笔砚,兹夕间衾裯。意气今何在,相思望斗...
-
渡扬子江
古诗《渡扬子江》唐·孟浩然,桂楫中流望,空波两畔明。林开扬子驿,山出润州城。海尽边阴静,江寒朔吹生。更闻枫叶下,淅沥度秋声。
-
听郑五愔弹琴
古诗《听郑五愔弹琴》唐·孟浩然,阮籍推名饮,清风满竹林。半酣下衫袖,拂拭龙唇琴。一杯弹一曲,不觉夕阳沈。余意在山水,闻之谐夙心。
-
登万岁楼
古诗《登万岁楼》唐·孟浩然,万岁楼头望故乡,独令乡思更茫茫。天寒雁度堪垂泪,日落猿啼欲断肠。曲引古堤临冻浦,斜分远岸近枯杨。今朝偶见同袍友,却喜家书寄八行。
-
北涧泛舟
古诗《北涧泛舟》唐·孟浩然,北涧流恒满,浮舟触处通。沿洄自有趣,何必五湖中。
-
送新安张少府归秦中
古诗《送新安张少府归秦中》唐·孟浩然,试登秦岭望秦川,遥忆青门春可怜。仲月送君从此去,瓜时须及邵平田。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
寻天台山
古诗《寻天台山》唐·孟浩然,吾友太乙子,餐霞卧赤城。欲寻华顶去,不惮恶溪名。歇马凭云宿,扬帆截海行。高高翠微里,遥见石梁横。
-
秦中感秋寄远上人
古诗《秦中感秋寄远上人》唐·孟浩然,一丘常欲卧,三径苦无资。北土非吾愿,东林怀我师。黄金燃桂尽,壮志逐年衰。日夕凉风至,闻蝉但益悲。
-
自洛之越
古诗《自洛之越》唐·孟浩然,遑遑三十载,书剑两无成。山水寻吴越,风尘厌洛京。扁舟泛湖海,长揖谢公卿。且乐杯中物,谁论世上名。
-
溯江至武昌
古诗《溯江至武昌》唐·孟浩然,家本洞湖上,岁时归思催。客心徒欲速,江路苦邅回。残冻因风解,新正度腊开。行看武昌柳,仿佛映楼台。
-
江上寄山阴崔少府国辅
古诗《江上寄山阴崔少府国辅》唐·孟浩然,春堤杨柳发,忆与故人期。草木本无意,荣枯自有时。山阴定远近,江上日相思。不及兰亭会,空吟祓禊诗。
-
永嘉上浦馆逢张八子容
古诗《永嘉上浦馆逢张八子容》唐·孟浩然,逆旅相逢处,江村日暮时。众山遥对酒,孤屿共题诗。廨宇邻蛟室,人烟接岛夷。乡园万馀里,失路一相悲。
-
闺情
古诗《闺情》唐·孟浩然,一别隔炎凉,君衣忘短长。裁缝无处等,以意忖情量。畏瘦疑伤窄,防寒更厚装。半啼封裹了,知欲寄谁将。
-
彭蠡湖中望庐山
古诗《彭蠡湖中望庐山》唐·孟浩然,太虚生月晕,舟子知天风。挂席候明发,渺漫平湖中。中流见匡阜,势压九江雄。黤黕容霁色,峥嵘当曙空。香炉初上日,瀑水喷成虹。久欲追尚子,况兹怀远...
-
夕次蔡阳馆
古诗《夕次蔡阳馆》唐·孟浩然,日暮马行疾,城荒人住稀。听歌知近楚,投馆忽如归。鲁堰田畴广,章陵气色微。明朝拜嘉庆,须著老莱衣。
-
与白明府游江
古诗《与白明府游江》唐·孟浩然,故人来自远,邑宰复初临。执手恨为别,同舟无异心。沿洄洲渚趣,演漾弦歌音。谁识躬耕者,年年梁甫吟。