-
己卯十月一日至燕越五日罹狴犴有感而赋·其十五
古诗《己卯十月一日至燕越五日罹狴犴有感而赋·其十五》宋·文天祥,我自怜人丑,人方笑我愚。身生豫让癞,背发范增疽。已愧功臣传,犹堪烈士书。衣冠事至此,命也欲何如。
-
有感
古诗《有感》宋·文天祥,海阔龙深蛰,山空鸟杂鸣。花随春共去,云与水俱行。壮士千年志,征夫万里程。夜凉看星斗,何处是搀枪。
-
虎头山
古诗《虎头山》宋·文天祥,蚤不逃秦帝,终然陷楚囚。故园春草梦,旧国夕阳愁。妾妇生何益,男儿死未休。虎头山下路,挥泪忆虔州。
-
挽萧帅机虎溪
古诗《挽萧帅机虎溪》宋·文天祥,世以千金重,谁能学隐君。一门名似雨,满座客如云。志愿生无憾,声华死有闻。韩碑照原草,含笑有斯文。
-
中原
古诗《中原》宋·文天祥,中原方万里,明日是重阳。桑枣人家近,蓬蒿客路长。引弓虚射雁,失马为寻羊。见说今年旱,青青麦又秧。
-
海上
古诗《海上》宋·文天祥,天边青鸟逝,海上白鸥驯。王济非痴叔,陶潜岂醉人。得官须报国,可隐即逃秦。身事盖棺定,挑灯看剑频。
-
英德道中
古诗《英德道中》宋·文天祥,海近山如沃,杼深屋半芜。乾坤正风雨,轩冕总泥途。自叹鸢肩薄,谁怜鹤影孤。少年狂不醒,夜夜梦伊吾。
-
送曹大著知广德军
古诗《送曹大著知广德军》宋·文天祥,暂屈瀛州客,来临汭水民。山川归史记,岳牧属词人。馆舍朋簪旧,都门祖帐新。儒林官可纪,何止吏称循。
-
发建康
古诗《发建康》宋·文天祥,赏心亭下路,拍手唱吾歌。楼外梁时塔,城中秦氏河。江山如梦耳,天地柰愁何。回首清溪曲,长江一雁过。
-
竹间
古诗《竹间》宋·文天祥,倦来聊歇马,随分此青山。流水竹千个,清风沙一湾。乾坤醒醉里,身世有无间。客路真希绝,浮生半日闲。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和故人韵·其二
古诗《和故人韵·其二》宋·文天祥,人情嗟愈变,世法合何如。气以心平定,才因意广疏。时行或时止,无咎亦无誉。第一严交际,琴绅敢不书。
-
断雁
古诗《断雁》宋·文天祥,断雁西江远,无家寄万金。乾坤风月老,沙漠岁年深。白日去如梦,青天知此心。素琴弦已绝,不绝是南音。
-
怀赵清逸
古诗《怀赵清逸》宋·文天祥,崖海真何地,驱来坐战场。家人半分合,国事决存亡。一死不足道,百忧何可当。故人髯似戟,起舞为君伤。
-
即事
古诗《即事》宋·文天祥,去年伤北使,今日叹南驰。云湿山如动,天低雨欲垂。征夫行未已,游子去何之。正好王师出,崆峒麦熟时。
-
冬至
古诗《冬至》宋·文天祥,书云今日事,梦破晓鸣钟。家祸三生劫,年愁两度冬。江山乏小草,霜雪见孤松。春色蒙泉里,烟芜几万重。
-
安序宋吏部来牧衡阳某将指联事好也会以便郡归养获忝交承临发赋诗湘水千里
古诗《安序宋吏部来牧衡阳某将指联事好也会以便郡归养获忝交承临发赋诗湘水千里》宋·文天祥,倾盖年华晚,行人早发湘。白云虹浪小,明月燕花香。明浦春何急,巴山日正长。祝君加一饭,我意为桐乡。
-
挽黎致政
古诗《挽黎致政》宋·文天祥,楚峰天地阔,四世百年家。鹤发垂袍叶,龙孙上榜花。诗书新雨露,松柏老烟霞。白马苍山路,斯人忽已遐。
-
和萧秋屋韵
古诗《和萧秋屋韵》宋·文天祥,芦花作雪照波流,黄叶声中一半秋。明月婵娟千里梦,扁舟汗漫五湖游。星辰活动惊歌笑,风露轻寒敌拍浮。赢得年年清赏处,山河全影入金瓯。
-
感伤
古诗《感伤》宋·文天祥,家国伤冰泮,妻孥叹陆沉。半生遭万劫,一落下千寻。各任汝曹命,那知吾辈心。人谁无骨肉,恨与海俱深。
-
赣州再赠
古诗《赣州再赠》宋·文天祥,此别重逢又几时,赠君此是第三诗。众人皆醉从教酒,独我无争且看棋。凡事谁能随物竞,此心只要有天知。自知自有天知得,切莫逢人说项斯。