-
又送卓大著知漳州·其二
古诗《又送卓大著知漳州·其二》宋·文天祥,大陆登三阁,源明出一麾。临轩亲策后,上冢过家时。秋色吴山外,春风漳水涯。斯文交独厚,羌赋送行诗。
-
世事
古诗《世事》宋·文天祥,世事孤鸿外,人生落日西。棋淫诗兴薄,书倦梦魂迷。汩汩驰还坐,悠悠笑即啼。一真吾自得,开眼总筌蹄。
-
元夕·其一
古诗《元夕·其一》宋·文天祥,飘零竟如此,元夕几堪怜。南国张灯火,燕山沸管弦。相思云万里,剩看月三年。笑与东风道,浮生信偶然。
-
玄潭观和龚宰韵
古诗《玄潭观和龚宰韵》宋·文天祥,晋代何曾谷此陵,到今楼观隐居亭。幻成鸥鹭乾坤阔,陶尽鱼龙云水腥。仙有神功参造化,人将故事入丹青。我来欲去长桥孽,祠下徘徊夜乞灵。
-
辟山寄朱约山
古诗《辟山寄朱约山》宋·文天祥,一笠一蓑三钓矶,归来不费买山赀。洞天福地深数里,石壁湍流清四时。樵牧旧蹊今可马,鬼神天巧不容诗。先生曾有空同约,那里江山未是奇。
-
幕客载酒舟中即席序别
古诗《幕客载酒舟中即席序别》宋·文天祥,故人满江海,游子下潇湘。梦载月千里,意行云一方。橹声人语小,岸影客心长。总是浮萍迹,飞花莫近樯。
-
和自山
古诗《和自山》宋·文天祥,春晚伤为客,月明思见君。我方慕苏武,谁复从田文。龙背夹红日,雁声连白云。琵琶汉宫曲,马上不堪闻。
-
己卯十月一日至燕越五日罹狴犴有感而赋·其七
古诗《己卯十月一日至燕越五日罹狴犴有感而赋·其七》宋·文天祥,听著啼鹃泪满襟,国亡家破见忠臣。关河历落三生梦,风雪飘零万死身。丞相岂能堪狱吏,故侯安得作园人。神农虞夏吾谁适,回首西山继绝尘。
-
题得鱼集史评
古诗《题得鱼集史评》宋·文天祥,男儿生作事,豪杰死留名。天运常相禅,江流自不平。百年多险梦,千古有闲评。诸父渊源在,吾犹及老成。
-
稽庄即事
古诗《稽庄即事》宋·文天祥,乃心王室故,日夜奔南征。蹈险宁追悔,怀忠莫见明。雁声连水远,山色与天平。枉作穷途哭,男儿付死生。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
除夜·其二
古诗《除夜·其二》宋·文天祥,岁暮难为客,天涯况是囚。乾坤还许大,岁月忽如流。梦过元无梦,忧多更不忧。屠苏儿女态,肯作百年谋。
-
冬晴
古诗《冬晴》宋·文天祥,北国天寒少,南方地气来。年光如箭去,世事正轮回。可怪新祈雪,相思久别梅。夜阑灯坐暗,独自拨残灰。
-
平江府
古诗《平江府》宋·文天祥,楼台俯舟楫,城郭满干戈。故吏归心少,遗民出涕多。鸠居无鹊在,鱼网有鸿过。使遂睢阳志,安危今若何。
-
先太师忌日
古诗《先太师忌日》宋·文天祥,太师忌汗漫,二纪似跳丸。弟妹俱成立,家乡忍破残。衣冠晨月暗,坟墓夜风寒。万里逢先忌,无言把泪弹。
-
吊五木
古诗《吊五木》宋·文天祥,首赴勤王役,成功事则天。富平名委地,好水泪成川。我作招魂想,谁为掩骼缘。中兴须再举,寄语慰重泉。
-
生日山中和萧敬夫韵
古诗《生日山中和萧敬夫韵》宋·文天祥,山深不用结凉棚,风起江蘋暑气轻。处士林泉自今古,男儿弧矢付豪英。客来不必笼中羽,我爱无如橘里枰。一任苍松栽十里,他年犹见茯苓生。
-
和龚使君韵
古诗《和龚使君韵》宋·文天祥,淡和心事葛天民,回首归来清渭滨。长倩君宾孙子行,道原义仲辈流人。一生受用忘非是,万事升沉等故新。近日贞元朝士少,蒲轮有命出枫宸。
-
用韵谢前人
古诗《用韵谢前人》宋·文天祥,兹游良邂逅,吾道未逶迟。斗野横双剑,牛津直两旗。此风应小住,明日便相思。输与君家近,扶桑五色曦。
-
挽太博朱古平·其一
古诗《挽太博朱古平·其一》宋·文天祥,白氏贤司马,昌黎真学官。江湖惊落笔,朝野望弹冠。天马高风骨,秋鹰折羽翰。莱庭人白发,烟雨万松寒。
-
己卯十月一日至燕越五日罹狴犴有感而赋·其十一
古诗《己卯十月一日至燕越五日罹狴犴有感而赋·其十一》宋·文天祥,浩劫风尘暗,衣冠痛百罹。静传方外学,晴写狱中诗。烈士惟名殉,真人与物违。世间忙会错,认取去来时。