-
发东阿
古诗《发东阿》宋·文天祥,东原深处所,时或见人烟。秋雨桑麻地,春风桃李天。贪程频问堠,快马缓加鞭。多少飞樯过,噫吁是北船。
-
绿漪堂
古诗《绿漪堂》宋·文天祥,义方堂上看,窗户翠玲珑。砚里云坛月,席间淇水风。清声随地到,直节与天通。庭玉森如笋,干霄雨露功。
-
山中载酒用萧敬夫韵赋江涨
古诗《山中载酒用萧敬夫韵赋江涨》宋·文天祥,拍拍春风满面浮,出门一笑大江流。坐中狂客有醉白,物外闲人惟弈秋。晴抹雨妆总西子,日开云暝一滁州。忽传十万军声至,如在浙江亭上游。
-
饯新班弟
古诗《饯新班弟》宋·文天祥,送君天上去,当户理瑶琴。万里白鸥远,千山黄叶深。江空行路影,日暮倚门心。若见西湖雪,霸桥人正吟。
-
和萧安抚平林送行韵
古诗《和萧安抚平林送行韵》宋·文天祥,得失元来付塞翁,何心桃李问东风。人皆有喜荣三仕,我尚无文谢五穷。秘苑固知朋可正,畏途犹恐甲方衷。欲酬长者殷勤祝,坎止流行学四忠。
-
元日·其二
古诗《元日·其二》宋·文天祥,惭愧云台客,飘零雪满毡。不图朱鸟影,犹见白蛇年。宫殿荒烟隔,门庭宿草连。乾坤自春色,回首一潸然。
-
有感
古诗《有感》宋·文天祥,心在六虚外,不知身网罗。病中长日过,梦里好时多。夜夜频能坐,时时亦自歌。平生此光景,回首笑呵呵。
-
十二月二十日作
古诗《十二月二十日作》宋·文天祥,家国哀千古,星霜忽一周。黄沙漫故道,白骨委荒丘。许远死何晚,李陵生自羞。南来冠不改,吾且任吾囚。
-
临江军
古诗《临江军》宋·文天祥,江岸今多啮,城居昔屡焚。市人半伧父,竖子亦将军。蛟哭金洲雨,猿啼玉观云。周郎坟土上,回首泪成痕。
-
山中小集
古诗《山中小集》宋·文天祥,江山闲胜赏,万户不须留。客醉客多事,吾诗吾自酬。夕风吹绛蜡,春色漾黄流。宾从归来夜,滁翁无此游。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
山中自赋
古诗《山中自赋》宋·文天祥,□□□□□□□,门外苍松一水修。不必清高逼巢许,只教潇洒胜由求。空花自满三千界,老树相看五百秋。坐有鹰扬人物在,怕牵昨梦上渔舟。
-
维扬驿
古诗《维扬驿》宋·文天祥,三年别淮水,一夕宿扬州。南极山川古,北风江海秋。昭君愁出塞,王粲怕登楼。千载英雄泪,如今况楚囚。
-
山中·其一
古诗《山中·其一》宋·文天祥,烟云开窈缈,荆棘剪离披。蜡屐上下齿,竹枝长短词。半山江色透,独树午阴迟。世上儿孙老,有人犹看棋。
-
赠老庵廖希说
古诗《赠老庵廖希说》宋·文天祥,短屐平生几两穿,锦囊真得当家传。山中老去称庵主,天上将来说地仙。面皱不妨筋骨健,舌存何必齿牙全。金精深处苓堪饭,更住人间八百年。
-
山中呈聂心远诸客·其二
古诗《山中呈聂心远诸客·其二》宋·文天祥,黄叶婆娑上钓舟,唤回旧梦到江流。多情政自怜樯燕,两鬓终当付野鸥。未说离怀向南浦,须知诗意在夔州。朔风昨夜吹沙急,早觉寒声战玉楼。
-
自述
古诗《自述》宋·文天祥,赤舄登黄道,朱旗上紫垣。有心扶日月,无力报乾坤。往事飞鸿渺,新愁落照昏。千年沧海上,精卫是吾魂。
-
己卯十月五日予入燕狱今三十有六旬感兴一首
古诗《己卯十月五日予入燕狱今三十有六旬感兴一首》宋·文天祥,石晋旧燕赵,钟仪新楚囚。山河千古痛,风雨一年周。过雁催人老,寒花送客愁。卷帘云满座,抱膝意悠悠。
-
桃源道中
古诗《桃源道中》宋·文天祥,漠漠地千里,垂垂天四围。隔溪胡骑过,傍草野鸡飞。风露吹青笠,尘沙薄素衣。吾家白云下,都伴北人归。
-
山中泛舟觞客
古诗《山中泛舟觞客》宋·文天祥,便作乘槎客,萧萧骨发清。尊前山月过,笛里水风生。半夜鱼龙沸,三秋河汉明。雪堂眠二客,梦与白鸥盟。
-
和言字韵
古诗《和言字韵》宋·文天祥,悠悠天地阔,世事与谁论。清夜为挥涕,白云空断魂。死生苏子节,贵贱翟公门。前辈如瓶戒,无言胜有言。