-
江边有寄
古诗《江边有寄》唐·罗隐,江边旧业半彫残,每轸归心即万端。
-
寄南城韦逸人
古诗《寄南城韦逸人》唐·罗隐,杜甫诗中韦曲花,至今无赖尚豪家。美人晓折露沾袖,公子醉时香满车。万里丹青传不得,二年风雨恨无涯。羡他南涧高眠客,春去春来任物华。
-
晚眺
古诗《晚眺》唐·罗隐,凭古城边眺晚晴,远村高树转分明。
-
寄前宣州窦常侍
古诗《寄前宣州窦常侍》唐·罗隐,往年西谒谢玄晖,樽酒留欢醉始归。曲槛柳浓莺未老,小园花暖蝶初飞。喷香瑞兽金三尺,舞雪佳人玉一围。今日乱罹寻不得,满蓑风雨钓鱼矶。
-
京中晚望
古诗《京中晚望》唐·罗隐,心如野鹿迹如萍,谩向人间性一灵。往事不知多少梦,夜来和酒一时醒。
-
村桥
古诗《村桥》唐·罗隐,村桥酒旆月明楼,偶逐渔舟系叶舟。
-
绵谷回寄蔡氏昆仲
古诗《绵谷回寄蔡氏昆仲》唐·罗隐,一年两度锦城游,前值东风后值秋。芳草有情皆碍马,好云无处不遮楼。山将别恨和心断,水带离声入梦流。今日因君试回首,淡烟乔木隔绵州。
-
七夕
古诗《七夕》唐·罗隐,络角星河菡萏天,一家欢笑设红筵。应倾谢女珠玑箧,尽写檀郎锦绣篇。香帐簇成排窈窕,金针穿罢拜婵娟。铜壶漏报天将晓,惆怅佳期又一年。
-
春居
古诗《春居》唐·罗隐,春风百卉摇,旧国路迢迢。偶病成疏散,因贫得寂寥。倚帘高柳弱,乘露小桃夭。春色常无处,村醪更一瓢。
-
偶题
古诗《偶题》唐·罗隐,锺陵醉别十馀春,重见雲英掌上身。我未成名君未嫁,可能俱是不如人。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
台城
古诗《台城》唐·罗隐,晚云阴映下空城,六代累累夕照明。
-
题磻溪垂钓图
古诗《题磻溪垂钓图》唐·罗隐,吕望当年展庙谟,直钩钓国更谁如。若教生在西湖上,也是须供使宅鱼。
-
浮云
古诗《浮云》唐·罗隐,溶溶曳曳自舒张,不向苍梧即帝乡。莫道无心便无事,也曾愁杀楚襄王。
-
金钱花
古诗《金钱花》唐·罗隐,占得佳名绕树芳,依依相伴向秋光。若教此物堪收贮,应被豪门尽劚将。
-
焚书坑
古诗《焚书坑》唐·罗隐,千载遗踪一窖尘,路傍耕者亦伤神。祖龙算事浑乖角,将谓诗书活得人。
-
英雄之言
古诗《英雄之言》唐·罗隐,物之所以有韬晦者,防乎盗也。故人亦然。夫盗亦人也,冠屦焉,衣服焉。其所以异者,退逊之心、正廉之节,不常其性耳。视玉帛而取之者,则曰牵于寒饿;...
-
越妇言
古诗《越妇言》唐·罗隐,买臣之贵也,不忍其去妻,筑室以居之,分衣食以活之,亦仁者之心也。一旦,去妻言于买臣之近侍曰:“吾秉箕帚于翁子左右者,有年矣。每念饥寒勤苦时节...
-
绣
古诗《绣》唐·罗隐,一片丝罗轻似水,洞房西室女工劳。花随玉指添春色,鸟逐金针长羽毛。蜀锦谩夸声自贵,越绫虚说价功高。可中用作鸳鸯被,红叶枝枝不碍刀。
-
杜处士新居
古诗《杜处士新居》唐·罗隐,翠敛王孙草,荒诛宋玉茅。寇馀无故物,时薄少深交。迸笋穿行径,饥雏出坏巢。小园吾亦有,多病近来抛。
-
感弄猴人赐朱绂
古诗《感弄猴人赐朱绂》唐·罗隐,十二三年就试期,五湖烟月奈相违。何如买取胡孙弄,一笑君王便著绯。