春天
-
钓鱼湾
古诗《钓鱼湾》唐·储光羲,垂钓绿湾春,春深杏花乱。潭清疑水浅,荷动知鱼散。日暮待情人,维舟绿杨岸。
-
春雨后
古诗《春雨后》唐·孟郊,昨夜一霎雨,天意苏群物。何物最先知,虚庭草争出。
-
登城春望
古诗《登城春望》唐·王勃,物外山川近,晴初景霭新。芳郊花柳遍,何处不宜春。
-
子夜吴歌·春歌
古诗《子夜吴歌·春歌》唐·李白,秦地罗敷女,采桑绿水边。素手青条上,红妆白日鲜。蚕饥妾欲去,五马莫留连。
-
南湖早春
古诗《南湖早春》唐·白居易,风回云断雨初晴,返照湖边暖复明。乱点碎红山杏发,平铺新绿水苹生。翅低白雁飞仍重,舌涩黄鹂语未成。不道江南春不好,年年衰病减心情。
-
和晋陵陆丞早春游望
古诗《和晋陵陆丞早春游望》唐·杜审言,独有宦游人,偏惊物候新。云霞出海曙,梅柳渡江春。淑气催黄鸟,晴光转绿蘋。忽闻歌古调,归思欲沾巾。
-
春雨
古诗《春雨》唐·徐凝,花时闷见联绵雨,云入人家水毁堤。昨日春风源上路,可怜红锦枉抛泥。
-
曲江对雨
古诗《曲江对雨》唐·杜甫,城上春云覆苑墙,江亭晚色静年芳。林花著雨燕脂落,水荇牵风翠带长。龙武新军深驻辇,芙蓉别殿谩焚香。何时诏此金钱会,暂醉佳人锦瑟旁。
-
春山夜月
古诗《春山夜月》唐·于良史,春山多胜事,赏玩夜忘归。掬水月在手,弄花香满衣。兴来无远近,欲去惜芳菲。南望鸣钟处,楼台深翠微。
-
春思二首·其一
古诗《春思二首·其一》唐·贾至,草色青青柳色黄,桃花历乱李花香。东风不为吹愁去,春日偏能惹恨长。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
闺怨
古诗《闺怨》唐·王昌龄,闺中少妇不知愁,春日凝妆上翠楼。忽见陌头杨柳色,悔教夫婿觅封侯。
-
南征
古诗《南征》唐·杜甫,春岸桃花水,云帆枫树林。偷生长避地,适远更沾襟。老病南征日,君恩北望心。百年歌自苦,未见有知音。
-
早兴
古诗《早兴》唐·白居易,晨光出照屋梁明,初打开门鼓一声。犬上阶眠知地湿,鸟临窗语报宿晴。半销宿酒头仍重,新脱冬衣体乍轻。睡觉心空思想尽,近来乡梦不多成。
-
春夕
古诗《春夕》唐·崔涂,水流花谢两无情,送尽东风过楚城。胡蝶梦中家万里,子规枝上月三更。故园书动经年绝,华发春唯满镜生。自是不归归便得,五湖烟景有谁争。
-
杭州春望
古诗《杭州春望》唐·白居易,望海楼明照曙霞,护江堤白踏晴沙。涛声夜入伍员庙,柳色春藏苏小家。红袖织绫夸柿蒂,青旗沽酒趁梨花。谁开湖寺西南路,草绿裙腰一道斜。
-
三月晦日赠刘评事
古诗《三月晦日赠刘评事》唐·贾岛,三月正当三十日,风光别我苦吟身。共君今夜不须睡,未到晓钟犹是春。
-
江南春怀
古诗《江南春怀》唐·李白,青春几何时,黄鸟鸣不歇。天涯失乡路,江外老华发。心飞秦塞云,影滞楚关月。身世殊烂漫,田园久芜没。岁晏何所从?长歌谢金阙。
-
春晓
古诗《春晓》唐·陆龟蒙,春庭晓景别,清露花逦迤。黄蜂一过慵,夜夜栖香蕊。
-
春风
古诗《春风》唐·白居易,春风先发苑中梅,樱杏桃梨次第开。荠花榆荚深村里,亦道春风为我来。
-
绝句漫兴九首·其四
古诗《绝句漫兴九首·其四》唐·杜甫,二月已破三月来,渐老逢春能几回。莫思身外无穷事,且尽生前有限杯。