清明节
-
寒食
古诗《寒食》唐·韩翃,春城无处不飞花,寒食东风御柳斜。日暮汉宫传蜡烛,轻烟散入五侯家。
-
清明
古诗《清明》唐·杜牧,清明时节雨纷纷,路上行人欲断魂。借问酒家何处有?牧童遥指杏花村。
-
清明夜
古诗《清明夜》唐·白居易,好风胧月清明夜,碧砌红轩刺史家。独绕回廊行复歇,遥听弦管暗看花。
-
清明二首·其一
古诗《清明二首·其一》唐·杜甫,朝来新火起新烟,湖色春光净客船。绣羽衔花他自得,红颜骑竹我无缘。胡童结束还难有,楚女腰肢亦可怜。不见定王城旧处,长怀贾傅井依然。虚沾焦举为寒...
-
清明即事
古诗《清明即事》唐·孟浩然,帝里重清明,人心自愁思。车声上路合,柳色东城翠。花落草齐生,莺飞蝶双戏。空堂坐相忆,酌茗聊代醉。
-
闾门即事
古诗《闾门即事》唐·张继,耕夫召募逐楼船,春草青青万顷田。试上吴门窥郡郭,清明几处有新烟?
-
寒食野望吟
古诗《寒食野望吟》唐·白居易,乌啼鹊噪昏乔木,清明寒食谁家哭。风吹旷野纸钱飞,古墓累累春草绿。棠梨花映白杨树,尽是死生离别处。冥寞重泉哭不闻,萧萧暮雨人归去。
-
清明日
古诗《清明日》唐·温庭筠,清娥画扇中,春树郁金红。出犯繁花露,归穿弱柳风。马骄偏避幰,鸡骇乍开笼。柘弹何人发,黄鹂隔故宫。
-
清明日忆诸弟
古诗《清明日忆诸弟》唐·韦应物,冷食方多病,开襟一忻然。终令思故郡,烟火满晴川。杏粥犹堪食,榆羹已稍煎。唯恨乖亲燕,坐度此芳年。
-
清明日园林寄友人
古诗《清明日园林寄友人》唐·贾岛,今日清明节,园林胜事偏。晴风吹柳絮,新火起厨烟。杜草开三径,文章忆二贤。几时能命驾,对酒落花前。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
清明日曲江怀友
古诗《清明日曲江怀友》唐·罗隐,君与田苏即旧游,我于交分亦绸缪。二年隔绝黄泉下,尽日悲凉曲水头。鸥鸟似能齐物理,杏花疑欲伴人愁。寡妻稚子应寒食,遥望江陵一泪流。
-
长安清明
古诗《长安清明》唐·韦庄,蚤是伤春梦雨天,可堪芳草更芊芊。内官初赐清明火,上相闲分白打钱。紫陌乱嘶红叱拨,绿杨高映画秋千。游人记得承平事,暗喜风光似昔年。
-
清明日自西午桥至瓜岩村有怀
古诗《清明日自西午桥至瓜岩村有怀》唐·张继,晚霁龙门雨,春生汝穴风。鸟啼官路静,花发毁垣空。鸣玉惭时辈,垂丝学老翁。旧游人不见,惆怅洛城东。
-
清明
古诗《清明》唐·孙昌胤,清明暮春里,怅望北山陲。燧火开新焰,桐花发故枝。沈冥惭岁物,欢宴阻朋知。不及林间鸟,迁乔并羽仪。
-
喜迁莺·清明节
古诗《喜迁莺·清明节》唐·薛昭蕴,清明节,雨晴天,得意正当年。马骄泥软锦连乾,香袖半笼鞭。花色融,人竟赏,尽是绣鞍朱鞅。日斜无计更留连,归路草和烟。
-
鹊踏枝·六曲阑干偎碧树
古诗《鹊踏枝·六曲阑干偎碧树》五代·冯延巳,六曲阑干偎碧树,杨柳风轻,展尽黄金缕。谁把钿筝移玉柱?穿帘海燕双飞去。满眼游丝兼落絮,红杏开时,一霎清明雨。浓睡觉来莺乱语,惊残好梦无寻处。
-
鹊踏枝·几日行云何处去
古诗《鹊踏枝·几日行云何处去》五代·冯延巳,几日行云何处去?忘却归来,不道春将暮。百草千花寒食路,香车系在谁家树?泪眼倚楼频独语。双燕来时,陌上相逢否?撩乱春愁如柳絮,依依梦里无寻处。
-
渔歌子·柳如眉
古诗《渔歌子·柳如眉》五代·魏承班,柳如眉,云似发,鲛绡雾縠笼香雪。梦魂惊,钟漏歇,窗外晓莺残月。几多情,无处说,落花飞絮清明节。少年郎,容易别,一去音书断绝。
-
清明
古诗《清明》宋·王禹偁,无花无酒过清明,兴味萧然似野僧。昨日邻家乞新火,晓窗分与读书灯。
-
清明
古诗《清明》宋·黄庭坚,佳节清明桃李笑,野田荒冢只生愁。雷惊天地龙蛇蛰,雨足郊原草木柔。人乞祭余骄妾妇,士甘焚死不公侯。贤愚千载知谁是,满眼蓬蒿共一丘。