离别
-
别储邕之剡中
古诗《别储邕之剡中》唐·李白,借问剡中道,东南指越乡。舟从广陵去,水入会稽长。竹色溪下绿,荷花镜里香。辞君向天姥,拂石卧秋霜。
-
瑶瑟怨
古诗《瑶瑟怨》唐·温庭筠,冰簟银床梦不成,碧天如水夜云轻。雁声远过潇湘去,十二楼中月自明。
-
浣溪沙·夜夜相思更漏残
古诗《浣溪沙·夜夜相思更漏残》唐·韦庄,夜夜相思更漏残,伤心明月凭阑干,想君思我堂衾寒。咫尺画堂深似海,忆来惟把旧书看,几时携手入长安?
-
垂老别
古诗《垂老别》唐·杜甫,四郊未宁静,垂老不得安。子孙阵亡尽,焉用身独完!投杖出门去,同行为辛酸。幸有牙齿存,所悲骨髓干。男儿既介胄,长揖别上官。老妻卧路啼,岁暮衣裳...
-
留别王侍御维
古诗《留别王侍御维》唐·孟浩然,寂寂竟何待,朝朝空自归。欲寻芳草去,惜与故人违。当路谁相假,知音世所稀。只应守索寞,还掩故园扉。
-
云阳馆与韩绅宿别
古诗《云阳馆与韩绅宿别》唐·司空曙,故人江海别,几度隔山川。乍见翻疑梦,相悲各问年。孤灯寒照雨,深竹暗浮烟。更有明朝恨,离杯惜共传。
-
板桥晓别
古诗《板桥晓别》唐·李商隐,回望高城落晓河,长亭窗户压微波。水仙欲上鲤鱼去,一夜芙蓉红泪多。
-
夏夜宿表兄话旧
古诗《夏夜宿表兄话旧》唐·窦叔向,夜合花开香满庭,夜深微雨醉初醒。远书珍重何曾达,旧事凄凉不可听。去日儿童皆长大,昔年亲友半凋零。明朝又是孤舟别,愁见河桥酒幔青。
-
女冠子·四月十七
古诗《女冠子·四月十七》唐·韦庄,四月十七,正是去年今日。别君时。忍泪佯低面,含羞半敛眉。不知魂已断,空有梦相随。除却天边月,没人知。
-
崔九欲往南山马上口号与别
古诗《崔九欲往南山马上口号与别》唐·裴迪,归山深浅去,须尽丘壑美。莫学武陵人,暂游桃源里。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
赠柳
古诗《赠柳》唐·李商隐,章台从掩映,郢路更参差。见说风流极,来当婀娜时。桥回行欲断,堤远意相随。忍放花如雪,青楼扑酒旗。
-
夜宴南陵留别
古诗《夜宴南陵留别》唐·李嘉祐,雪满前庭月色闲,主人留客未能还。预愁明日相思处,匹马千山与万山。
-
菩萨蛮·红楼别夜堪惆怅
古诗《菩萨蛮·红楼别夜堪惆怅》唐·韦庄,红楼别夜堪惆怅,香灯半卷流苏帐。残月出门时,美人和泪辞。琵琶金翠羽,弦上黄莺语。劝我早还家,绿窗人似花。
-
别辋川别业
古诗《别辋川别业》唐·王维,依迟动车马,惆怅出松萝。忍别青山去,其如绿水何。
-
对雪二首·其一
古诗《对雪二首·其一》唐·李商隐,寒气先侵玉女扉,清光旋透省郎闱。梅花大庾岭头发,柳絮章台街里飞。欲舞定随曹植马,有情应湿谢庄衣。龙山万里无多远,留待行人二月归。
-
送元暠师诗
古诗《送元暠师诗》唐·柳宗元,侯门辞必服,忍位取悲增。去鲁心犹在,从周力未能。家山馀五柳,人世遍千灯。莫让金钱施,无生道自弘。
-
夜别韦司士
古诗《夜别韦司士》唐·高适,高馆张灯酒复清,夜钟残月雁归声。只言啼鸟堪求侣,无那春风欲送行。黄河曲里沙为岸,白马津边柳向城。莫怨他乡暂离别,知君到处有逢迎。
-
杜工部蜀中离席
古诗《杜工部蜀中离席》唐·李商隐,人生何处不离群?世路干戈惜暂分。雪岭未归天外使,松州犹驻殿前军。座中醉客延醒客,江上晴云杂雨云。美酒成都堪送老,当垆仍是卓文君。
-
船下夔州郭宿雨湿不得上岸别王十二判官
古诗《船下夔州郭宿雨湿不得上岸别王十二判官》唐·杜甫,依沙宿舸船,石濑月娟娟。风起春灯乱,江鸣夜雨悬。晨钟云外湿,胜地石堂烟。柔橹轻鸥外,含凄觉汝贤。
-
少室雪晴送王宁
古诗《少室雪晴送王宁》唐·李颀,少室众峰几峰别,一峰晴见一峰雪。隔城半山连青松,素色峨峨千万重。过景斜临不可道,白云欲尽难为容。行人与我玩幽境,北风切切吹衣冷。惜别浮桥驻马...