写山
-
望山
古诗《望山》唐·贾岛,南山三十里,不见逾一旬。冒雨时立望,望之如朋亲。虬龙一掬波,洗荡千万春。日日雨不断,愁杀望山人。天事不可长,劲风来如奔。阴霪一以扫,浩翠写国...
-
同赋山居七夕
古诗《同赋山居七夕》唐·李峤,明月青山夜,高天白露秋。花庭开粉席,云岫敞针楼。石类支机影,池似泛槎流。暂惊河女鹊,终狎野人鸥。
-
题卢处士山居
古诗《题卢处士山居》唐·温庭筠,西溪问樵客,遥识楚人家。古树老连石,急泉清露沙。千峰随雨暗,一径入云斜。日暮飞鸦集,满山荞麦花。
-
巫山高
古诗《巫山高》唐·李贺,碧丛丛,高插天,大江翻澜神曳烟。楚魂寻梦风飔然,晓风飞雨生苔钱。瑶姬一去一千年,丁香筇竹啼老猿。古祠近月蟾桂寒,椒花坠红湿云间。
-
送温处士归黄山白鹅峰旧居
古诗《送温处士归黄山白鹅峰旧居》唐·李白,黄山四千仞,三十二莲峰。丹崖夹石柱,菡萏金芙蓉。伊昔升绝顶,下石天目松。仙人炼玉处,羽化留馀踪。亦闻温伯雪,独往今相逢。采秀辞五岳,攀岩历万...
-
巫山曲
古诗《巫山曲》唐·孟郊,巴江上峡重复重,阳台碧峭十二峰。荆王猎时逢暮雨,夜卧高丘梦神女。轻红流烟湿艳姿,行云飞去明星稀。目极魂断望不见,猿啼三声泪滴衣。
-
华岳
古诗《华岳》唐·王维,西岳出浮云,积翠在太清。连天疑黛色,百里遥青冥。白日为之寒,森沉华阴城。昔闻乾坤闭,造化生巨灵。右足踏方止,左手推削成。天地忽开拆,大河注东...
-
望终南山
古诗《望终南山》唐·李世民,重峦俯渭水,碧嶂插遥天。出红扶岭日,入翠贮岩烟。叠松朝若夜,复岫阙疑全。对此恬千虑,无劳访九仙。
-
经火山
古诗《经火山》唐·岑参,火山今始见,突兀蒲昌东。赤焰烧虏云,炎氛蒸塞空。不知阴阳炭,何独然此中。我来严冬时,山下多炎风。人马尽汗流,孰知造化功。
-
长相思·一重山
古诗《长相思·一重山》五代·李煜,一重山,两重山,山远天高烟水寒,相思枫叶丹。菊花开,菊花残,塞雁高飞人未还,一帘风月闲。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
巫山一段云·雨霁巫山上
古诗《巫山一段云·雨霁巫山上》五代·毛文锡,雨霁巫山上,云轻映碧天。远风吹散又相连,十二晚峰前。暗湿啼猿树,高笼过客船。朝朝暮暮楚江边,几度降神仙。
-
题西林壁
古诗《题西林壁》宋·苏轼,横看成岭侧成峰,远近高低各不同。不识庐山真面目,只缘身在此山中。
-
咏华山
古诗《咏华山》宋·寇凖,只有天在上,更无山与齐。举头红日近,回首白云低。
-
初见嵩山
古诗《初见嵩山》宋·张耒,年来鞍马困尘埃,赖有青山豁我怀。日暮北风吹雨去,数峰清瘦出云来。
-
念奴娇·过小孤山
古诗《念奴娇·过小孤山》宋·秦观,长江滚滚,东流去,激浪飞珠溅雪。独见一峰青崒嵂,当住中流万折。应是天公,恐他澜倒,特向江心设。屹然今古,舟郎指点争说。岸边无数青山,萦回紫翠...
-
生查子·独游西岩
古诗《生查子·独游西岩》宋·辛弃疾,青山招不来,偃蹇谁怜汝?岁晚太寒生,唤我溪边住。山头明月来,本在天高处。夜夜入青溪,听读《离骚》去。
-
瑞鹤仙·环滁皆山也
古诗《瑞鹤仙·环滁皆山也》宋·黄庭坚,环滁皆山也。望蔚然深秀,琅琊山也。山行六七里,有翼然泉上,醉翁亭也。翁之乐也。得之心,寓之酒也。更野芳佳木,风高日出,景无穷也。游也,山肴野...
-
浪淘沙令·云藏鹅湖山
古诗《浪淘沙令·云藏鹅湖山》宋·章谦亨,台上凭栏干,犹怯春寒。被谁偷了最高山?将谓六丁移取去,不在人间。却是晓云闲,特地遮拦。与天一样白漫漫。喜得东风收卷尽,依旧追还。