-
次韵冲卿除日立春
古诗《次韵冲卿除日立春》宋·王安石,犹残一日腊,并见两年春。物以终为始,人从故得新。迎阳朝剪綵,守岁夜倾银。恩赐随嘉节,无功祗自尘。
-
登大茅山
古诗《登大茅山》宋·王安石,一峰高出众山颠,疑隔尘沙道里千。俯视烟云来不极,仰攀萝茑去无前。人间已换嘉平帝,地下谁通句曲天。陈迹是非今草莽,纷纷流俗尚师仙。
-
金山三首·其二
古诗《金山三首·其二》宋·王安石,波澜荡沃干坤大,气象包藏水石闲。只有此中宜旷望,谁令天作海门山。
-
晨兴望南山
古诗《晨兴望南山》宋·王安石,晨兴望南山,不见南山根。草树露颠顶,樛枝空复繁。铜瓶取井水,已至尚馀温。天风一吹拂,的皪成玙璠。
-
度支副使厅壁题名记
古诗《度支副使厅壁题名记》宋·王安石,三司副使不书前人名姓。嘉祐五年,尚书户部员外郎吕君冲之,始稽之众史,而自李纮已上,至查道,得其名;自杨偕已上,得其官;自郭劝已下,又得其在事...
-
忆昨诗示诸外弟
古诗《忆昨诗示诸外弟》宋·王安石,忆昨此地相逢时,春入穷谷多芳菲。短垣囷囷冠翠岭,踯躅万树红相围。幽花媚草错杂出,黄蜂白蝶参差飞。此时少壮自负恃,意气与日争光辉。乘闲弄笔戏春...
-
祥云
古诗《祥云》宋·王安石,冰入春风涨御沟,上林花气欲飞浮。未央屋瓦犹残雪,却为祥云映日流。
-
金陵
古诗《金陵》宋·王安石,金陵陈迹老莓苔,南北游人自往来。最忆春风石城坞,家家桃杏过墙开。
-
彭蠡
古诗《彭蠡》宋·王安石,茫茫彭蠡春无地,白浪春风湿天际。东西捩柂万舟回,千岁老蛟时出戏。少年轻事镇南来,水怒如山帆正开。中流蜿蜒见脊尾,观者胆堕予方咍。衣冠今日龙山...
-
黄花
古诗《黄花》宋·王安石,四月扬州芍药多,先时为别苦风波。还家忽忽惊秋色,独见黄花出短莎。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
寄袁州曹伯玉使君
古诗《寄袁州曹伯玉使君》宋·王安石,宜春城郭绕楼台,想见登临把一杯。湿湿岭云生竹箘,冥冥江雨熟杨梅。政成定入邦人咏,诗就还随驿使来。错莫风沙愁病眼,不知何日为君开。
-
秦淮泛舟
古诗《秦淮泛舟》宋·王安石,强扶衰病牵淮舸,尚怯春风溯午潮。花与新吾如有意,山于何处不相招。
-
咏月
古诗《咏月》宋·王安石,追随落日尽还生,点缀浮云暗又明。江有蛟龙山虎豹,清光虽在不堪行。
-
慎县修路者
古诗《慎县修路者》宋·王安石,畚筑今三岁,康庄始一修。何言野人意,能助令君忧。勠力非无补,论心岂有求。十年空志食,因汝起予羞。
-
蒲叶
古诗《蒲叶》宋·王安石,蒲叶清浅水,杏花和暖风。地偏缘底绿,人老为谁红。
-
清明
古诗《清明》宋·王安石,东城酒散夕阳迟,南陌鞦韆寂寞垂。人与长瓶卧芳草,风将急管度青枝。
-
雨晴
古诗《雨晴》宋·王安石,晴明山鸟百般催,不待桃花一半开。雨后绿阴空绕舍,总将春色付莓苔。
-
芳草
古诗《芳草》宋·王安石,芳草知谁种,缘阶已数丛。无心与时竞,何苦绿匆匆。
-
浪淘沙令·伊吕两衰翁
古诗《浪淘沙令·伊吕两衰翁》宋·王安石,伊吕两衰翁,历遍穷通。一为钓叟一耕佣。若使当时身不遇,老了英雄。汤武偶相逢,风虎云龙。兴王祗在笑谈中。直至如今千载后,谁与争功。
-
泊姚江
古诗《泊姚江》宋·王安石,山如碧浪翻江去,水似青天照眼明。唤取仙人来住此,莫教辛苦上层城。