-
汉武
古诗《汉武》宋·王安石,壮士悲歌出塞频,中原萧瑟半无人。君王不负长陵约,直欲功成赏汉臣。
-
花下
古诗《花下》宋·王安石,花下一壶酒,定将谁举杯。雪英飞落近,疑是故人来。
-
出郊
古诗《出郊》宋·王安石,川原一片绿交加,深树冥冥不见花。风日有情无处著,初回光景到桑麻。
-
半山春晚即事
古诗《半山春晚即事》宋·王安石,春风取花去,酬我以清阴。翳翳陂路静,交交园屋深。床敷每小息,杖屦或幽寻。惟有北山鸟,经过遗好音。
-
众人
古诗《众人》宋·王安石,众人纷纷何足竞,是非吾喜非吾病。颂声交作莽岂贤,四国流言旦犹圣。唯圣人能轻重人,不能铢两为千钧。乃知轻重不在彼,要之美恶由吾身。
-
六年
古诗《六年》宋·王安石,六年湖海老侵寻,千里归来一寸心。西望国门搔短发,九天宫阙五云深。
-
金陵怀古四首·其三
古诗《金陵怀古四首·其三》宋·王安石,地势东回万里江,云间天阙古来双。兵缠四海英雄得,圣出中原次第降。山水寂寥埋王气,风烟萧飒满僧窗。废陵坏冢空冠剑,谁复沾缨酹一缸。
-
若耶溪归兴
古诗《若耶溪归兴》宋·王安石,若耶溪上踏莓苔,兴罢张帆载酒回。汀草岸花浑不见,青山无数逐人来。
-
纯甫出释惠崇画要予作诗
古诗《纯甫出释惠崇画要予作诗》宋·王安石,画史纷纷何足数,惠崇晚出吾最许。旱云六月涨林莽,移我翛然堕洲渚。黄芦低摧雪翳土,凫雁静立将俦侣。往时所历今在眼,沙平水澹西江浦。暮气沈舟暗鱼...
-
寄吴冲卿
古诗《寄吴冲卿》宋·王安石,物变极万殊,心通才一曲。读书谓已多,抚事知不足。与君语承华,念此非不夙。恨无数顷田,归耕使成熟。当官拙自计,易用忤流俗。穷年走区区,得谤大于...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
新花
古诗《新花》宋·王安石,老年少忻豫,况复病在床。汲水置新花,取慰此流芳。流芳秪须臾,我亦岂久长。新花与故吾,已矣两可忘。
-
歌元丰五首·其一
古诗《歌元丰五首·其一》宋·王安石,水满陂塘谷满篝,漫移蔬果亦多收。神林处处传箫鼓,共赛元丰第二秋。
-
狼山观海
古诗《狼山观海》宋·王安石,万里昆仑谁凿破,无边波浪拍天来。晓寒云雾连穷屿,春暖鱼龙化蛰雷。阆苑仙人何处觅?灵槎使者几时回?遨游半在江湖里,始觉今朝眼界开。
-
次韵乐道送花
古诗《次韵乐道送花》宋·王安石,沁水名园好物华,露盘分送子云家。新妆欲应何人面,彩笔知书几叶花。曾和郢中歌白雪,亦陪天上饮流霞。春风已得同心赏,更拟携诗载酒誇。
-
初晴
古诗《初晴》宋·王安石,一抹明霞黯淡红,瓦沟已见雪花融。前山未放晓寒散,犹锁白云三两峰。
-
汴水
古诗《汴水》宋·王安石,汴水无情日夜流,不肯为我少淹留。相逢故人昨夜去,不知今日到何州。州州人物不相似,处处蝉鸣令客愁。可怜南北意不就,二十起家今白头。
-
郊行
古诗《郊行》宋·王安石,柔桑采尽绿阴稀,芦箔蚕成密茧肥。聊向村家问风俗,如何勤苦尚凶饥?
-
三月十日韩子华招饮归城
古诗《三月十日韩子华招饮归城》宋·王安石,清明晓赴韩侯家,自买白杏丁香花。雀眼涂金银篾笼,贮在当庭呼舞娃。舞娃聊捧笑向客,不顾插坏新乌纱。朝来我舍报生子,贺劝大白浮红霞。酒狂有持梧桐...
-
和圣俞农具诗十五首·其十·耒耜
古诗《和圣俞农具诗十五首·其十·耒耜》宋·王安石,耒耜见於易,圣人取风雷。不有仁智兼,利端谁与开。神农后稷死,般尔相寻来。山林尽百巧,揉斲无良材。
-
菩萨蛮·集句
古诗《菩萨蛮·集句》宋·王安石,海棠乱发皆临水,君知此处花何似。凉月白纷纷,香风隔岸闻。啭枝黄鸟近,隔岸声相应。随意坐莓苔,飘零酒一杯。