-
谢安
古诗《谢安》宋·王安石,谢公才业自超群,误长清谈助世纷。秦晋区区等亡国,可能王衍胜商君。
-
孔子
古诗《孔子》宋·王安石,圣人道大能亦博,学者所得皆秋毫。虽传古未有孔子,蠛蠓何足知天高。桓魋武叔不量力,欲挠一草摇蟠桃。颜回已自不可测,至死钻仰忘身劳。
-
太白岭
古诗《太白岭》宋·王安石,太白巃嵷东南驰,众岭环合青纷披。烟云厚薄皆可爱,树石疏密自相宜。阳春已归鸟语乐,溪水不动鱼行迟。生民何由得处所,与兹鱼鸟相谐熙。
-
孤桐
古诗《孤桐》宋·王安石,天质自森森,孤高几百寻。凌霄不屈己,得地本虚心。岁老根弥壮,阳骄叶更阴。明时思解愠,愿斫五弦琴。
-
秋日
古诗《秋日》宋·王安石,莫言草木未知秋,今日风云已自愁。独傍黄尘骑一马,行看萧索听飕飕。
-
癸卯追感正月十五事
古诗《癸卯追感正月十五事》宋·王安石,正月端门夜,金舆缥缈中。传觞三鼓罢,纵观万人同。警跸声如在,嬉游事已空。但令千载后,追咏太平功。
-
题张司业诗
古诗《题张司业诗》宋·王安石,苏州司业诗名老,乐府皆言妙入神。看似寻常最奇崛,成如容易却艰辛。
-
清平乐·云垂平野
古诗《清平乐·云垂平野》宋·王安石,云垂平野,掩映竹篱茅舍。阒寂幽居实潇洒,是处绿娇红冶。丈夫运用堂堂,且莫五角六张。若有一卮芳酒,逍遥自在无妨。
-
咏梅
古诗《咏梅》宋·王安石,颇怪梅花不肯开,岂知有意待春来。灯前玉面披香出,雪后春容取胜回。触拨清诗成走笔,淋漓红袖趣传杯。望尘俗眼那知此,只买夭桃艳杏栽。
-
次韵答陈正叔二首·其二
古诗《次韵答陈正叔二首·其二》宋·王安石,田宅荒凉去复来,诗书颜发两尘埃。忘机自许鸥相狎,得祸谁期鹤见媒。此道未行身有待,古人不见首空回。何当水石他年住,更把韦编静处开。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
杏花
古诗《杏花》宋·王安石,石梁度空旷,茅屋临清炯。俯窥娇饶杏,未觉身胜影。嫣如景阳妃,含笑堕宫井。怊怅有微波,残妆坏难整。
-
招叶致远
古诗《招叶致远》宋·王安石,山桃野杏两三栽,嫩叶商量细细开。最是一年春好处,明朝有意抱琴来。
-
金陵怀古
古诗《金陵怀古》宋·王安石,六代豪华空处所,金陵王气黯然收。烟浓草远望不尽,物换星移度几秋。至竟江山谁是主,却因歌舞破除休。我来不见当时事,上尽重城更上楼。
-
寄沈鄱阳
古诗《寄沈鄱阳》宋·王安石,离家当日尚炎风,叱驭归时九月穷。朝渡藤溪霜落后,夜过麾岭月明中。山川道路良多阻,风俗谣言苦未通。唯有鄱君人共爱,流传名誉满江东。
-
明妃曲二首·其二
古诗《明妃曲二首·其二》宋·王安石,明妃初嫁与胡儿,毡车百两皆胡姬。含情欲语独无处,传与琵琶心自知。黄金杆拨春风手,弹看飞鸿劝胡酒。汉宫侍女暗垂泪,沙上行人却回首。汉恩自浅胡恩...
-
蒙城清燕堂
古诗《蒙城清燕堂》宋·王安石,清燕新碑得自蒙,行吟如到此堂中。吏无田甲当时气,民有庄周后世风。庭下早知闲木索,坐间遥想御丝桐。飘然一往何时得,俛仰尘沙欲作翁。
-
孤城
古诗《孤城》宋·王安石,孤城回望距几何,记得好处常经过。最思东山烟树色,更忆南湖秋水波。百年颠倒如梦寐,万事乖隔徒悲歌。应须饮酒不复道,今夜江头明月多。
-
少年见青春
古诗《少年见青春》宋·王安石,少年见青春,万物皆妩媚。身虽不饮酒,乐与宾客醉。一从鬓上白,百不见可喜。心肠非故时,更觉日月驶。闻欢已倦往,得饱还思睡。春归只如梦,不复悲憔...
-
送张明甫
古诗《送张明甫》宋·王安石,觥船一棹百分空,十五年前此会同。南去北来人自老,桃花依旧笑春风。
-
送直讲吴殿丞宰巩县
古诗《送直讲吴殿丞宰巩县》宋·王安石,青嵩碧洛曾游地,墨绶铜章忽在身。拥马尚多畿甸雪,随衣无复禁城尘。古来学问须行己,此去风流定慰人。更忆少陵诗上语,知君不负巩梅春。