-
封舒国公三首·其一
古诗《封舒国公三首·其一》宋·王安石,陈迹难寻天柱源,疏封投老误明恩。国人欲识公归处,杨柳萧萧白下门。
-
白云
古诗《白云》宋·王安石,英英白云浮在天,下无根蒂旁无连。西风来吹欲消散,落日起望心悠然。愿回羲和借光景,常使秀色当檐边。时来不道能为雨,直以无心最可怜。
-
赋枣
古诗《赋枣》宋·王安石,种桃昔所传,种枣予所欲。在实为美果,论材又良木。余甘入邻家,尚得馋妇逐。况余秋盘中,快噉取餍足。风包堕朱缯,日颗皱红玉。贽享古已然,豳诗自宜...
-
杨柳
古诗《杨柳》宋·王安石,杨柳杏花何处好,石梁茅屋雨初乾。绿垂静路要深驻,红写清陂得细看。
-
奉酬永叔见赠
古诗《奉酬永叔见赠》宋·王安石,欲传道义心犹在,强学文章力已穷。他日若能窥孟子,终身何敢望韩公?抠衣最出诸生后,倒屣尝倾广座中。只恐虚名因此得,嘉篇为贶岂宜蒙。
-
雨霖铃·孜孜矻矻
古诗《雨霖铃·孜孜矻矻》宋·王安石,孜孜矻矻。向无明里、强作窠窟。浮名浮利何济,堪留恋处,轮回仓猝。幸有明空妙觉,可弹指超出。缘底事、抛了全潮,认一浮沤作瀛渤。本源自性天真佛。...
-
次韵和甫咏雪
古诗《次韵和甫咏雪》宋·王安石,奔走风云四面来,坐看山垄玉崔嵬。平治险秽非无德,润泽焦枯是有才。势合便疑包地尽,功成终欲放春回。寒乡不念丰年瑞,只忆青天万里开。
-
拟寒山拾得二十首·其四
古诗《拟寒山拾得二十首·其四》宋·王安石,风吹瓦堕屋,正打破我头。瓦亦自破碎,岂但我血流。我终不嗔渠,此瓦不自由。众生造众恶,亦有一机抽。渠不知此机,故自认愆尤。此但可哀怜,劝令真正...
-
定林所居
古诗《定林所居》宋·王安石,屋绕湾溪竹绕山,溪山却在白云间。临溪放艇依山坐,溪鸟山花共我闲。
-
州桥
古诗《州桥》宋·王安石,州桥蹋月想山椒,回首哀湍未觉遥。今夜重闻旧呜咽,却看山月话州桥。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
棋
古诗《棋》宋·王安石,莫将戏事扰真情,且可随缘道我赢。战罢两奁分白黑,一枰何处有亏成。
-
闲居遣兴
古诗《闲居遣兴》宋·王安石,惨惨秋阴绿树昏,荒城高处闭柴门。愁消日月忘身世,静对溪山忆酒樽。南去干戈何日解,东来驲骑此时奔。谁将天下安危事,一把诗书子细论。
-
祭欧阳文忠公文
古诗《祭欧阳文忠公文》宋·王安石,夫事有人力之可致,犹不可期,况乎天理之溟漠,又安可得而推!惟公生有闻于当时,死有传于后世,苟能如此足矣,而亦又何悲!如公器质之深厚,智识之高...
-
见鹦鹉戏作四句
古诗《见鹦鹉戏作四句》宋·王安石,云木何时两翅翻,玉笼金锁祇烦冤。真须强学人间语,举世无人解鸟言。
-
钟山晚步
古诗《钟山晚步》宋·王安石,小雨轻风落楝花,细红如雪点平沙。槿篱竹屋江村路,时见宜城卖酒家。
-
晚春
古诗《晚春》宋·王安石,春残叶密花枝少,睡起茶多酒盏疏。斜倚屏风搔首坐,满簪华发一床书。
-
渔家傲·平岸小桥千嶂抱
古诗《渔家傲·平岸小桥千嶂抱》宋·王安石,平岸小桥千嶂抱,柔蓝一水萦花草。茅屋数间窗窈窕。尘不到,时时自有春风扫。午枕觉来闻语鸟,欹眠似听朝鸡早。忽忆故人今总老。贪梦好,茫然忘了邯郸...
-
游褒禅山记
古诗《游褒禅山记》宋·王安石,褒禅山亦谓之华山,唐浮图慧褒始舍于其址,而卒葬之;以故其後名之曰「褒禅」。今所谓慧空禅院者,褒之庐冢也。距其院东五里,所谓华山洞者,以其乃华...
-
南浦
古诗《南浦》宋·王安石,南浦东冈二月时,物华撩我有新诗。含风鸭绿粼粼起,弄日鹅黄袅袅垂。
-
详定试卷二首·其一
古诗《详定试卷二首·其一》宋·王安石,帘垂咫尺断经过,把卷空闻笑语多。论众势难专可否,法严人更谨谁何。文章直使看无纇,勋业安能保不磨。疑有高鸿在寥廓,未应回首顾张罗。