-
玉楼春·赠别孟仓使
古诗《玉楼春·赠别孟仓使》宋·汪莘,一片江南春色晚。牡丹花谢莺声懒。问君离恨几多长,芳草连天犹觉短。昨夜溪头新溜满。樽前自起喷龙管。明朝飞棹下钱塘,心共白蘋香不断。
-
好事近·天宇绿无云
古诗《好事近·天宇绿无云》宋·汪莘,天宇绿无云,迟日江山如绣。是日轻衫团扇,笑折花相授。南山之北北山南,星鸟尚依旧。谁在松风高卧,作嵩阳春昼。
-
水调歌头·听说古时月
古诗《水调歌头·听说古时月》宋·汪莘,听说古时月,皎洁胜今时。今人但见今月,也道似琉璃。君看少年眸子,那比婴儿神彩,投老又堪悲。明月不再盛,玉斧亦何为。约东坡,招太白,试寻思。凭...
-
怀朱晦庵先生
古诗《怀朱晦庵先生》宋·汪莘,道在羲皇孰断金,至人出处合天心。青山白云有生路,流水落花无足音。世外太古日色静,洞中一片春风深。自怜晚辈服膺久,亦许杖屦来相寻。
-
梧竹亭
古诗《梧竹亭》宋·汪莘,人家有园种花柳,君家有园种梧竹。花柳只引蜂蝶来,梧竹能招鸾凤宿。昨君饮我池上亭,亭边梧竹深冥冥。锼风镂月已足玩,滴雨洒雪尤堪听。君不见梧君昔...
-
真直院招饮道山群玉堂自陈秘监而下凡八人坐上赋绝句
古诗《真直院招饮道山群玉堂自陈秘监而下凡八人坐上赋绝句》宋·汪莘,压架春风十万条,护檐霜干自萧萧。一朝尽识群贤面,陡觉星辰共碧霄。
-
方壶自咏·其八
古诗《方壶自咏·其八》宋·汪莘,兴发花开处,情生叶落边。既为欣厌惑,未脱死生缠。凿破心中月,冲开顶上天。俗儒应大笑,古佛不曾传。
-
甲寅西归江行春怀十首·其十
古诗《甲寅西归江行春怀十首·其十》宋·汪莘,绕屋桃花可得追,迎门犹有海棠枝。牡丹未放酴醾小,并入青梅煮酒时。
-
途中再咏金陵
古诗《途中再咏金陵》宋·汪莘,石头城上望斜晖,览尽金陵寂寞归。叹息青天如许大,可无一个凤凰飞。
-
开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月迁居柳溪上其夜大雪初一日盖宰来访约过县斋为一日款深夜而归赋此·其十
古诗《开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月迁居柳溪上其夜大雪初一日盖宰来访约过县斋为一日款深夜而归赋此·其十》宋·汪莘,筑室深山里,开门古涧边。月高猿子叫,日晏虎儿眠。带雪挑黄菜,敲冰取碧泉。不知居士乐,空受俗人怜。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
水调歌头·酿秫小春月
古诗《水调歌头·酿秫小春月》宋·汪莘,酿秫小春月,取酒雪花晨。漏壶插破浮蚁,涌起碧鳞鳞。谁觉东风密至,更带梅香潜入,瓮里净无尘。一见酒之面,便得酒之心。这番酒,□□□,未及宾。黄...
-
自去秋疾作正月尚未全愈晓枕有怀
古诗《自去秋疾作正月尚未全愈晓枕有怀》宋·汪莘,插柳栽花便满林,午天蜂蝶晓天禽。老来病损浑无力,报答春光只有心。
-
夏日西湖闲居十首·其四
古诗《夏日西湖闲居十首·其四》宋·汪莘,晚风吹动碧琳寒,初日花房露未乾。谁道幽人无伴侣,红蕖万朵竹千竿。
-
夏日西湖闲居十首·其十
古诗《夏日西湖闲居十首·其十》宋·汪莘,藕蒂嚼来殊解渴,荷香闻得亦忘饥。幽人不趁槐花课,收得西湖几句诗。
-
寒食节有感·其一
古诗《寒食节有感·其一》宋·汪莘,江南儿女尚多情,为爱芳晨载酒行。幸自不知惆怅事,鸟啼花落是清明。
-
访吴安抚竹洲
古诗《访吴安抚竹洲》宋·汪莘,忆昔见公十载前,知公即日图凌烟。而今见公十载后,岂意翻为竹洲叟。黄金照日天门开,夜叉安得生风雷。龙文虎脊君当取,有才不用当谁哉。中原寝庙无消...
-
哨遍·近腊景和
古诗《哨遍·近腊景和》宋·汪莘,近腊景和,故山可过,足下听余述。便自往山中,憩精蓝,与僧饭讫。北涉灞川,明月华映郭,夜登华子冈头立。嗟辋水沦涟,与月上下,寒山远火蒙笼。听林...
-
感皇恩·年少好寻芳
古诗《感皇恩·年少好寻芳》宋·汪莘,年少好寻芳,早春时节。飞去飞来似蝴蝶。如今老大,懒趁五陵豪侠。梦中时听得,秦箫咽。割断人间,柳枝桃叶。海上书来恨离别。旧游还在,空锁烟霞万叠...
-
再到
古诗《再到》宋·汪莘,半近烟村半近城,东园花木锁柴荆。我来独对南山立,始信陶潜两眼明。
-
三月谢吴子文
古诗《三月谢吴子文》宋·汪莘,为我归途怯晚风,解袍添我意何穷。念君夜度青松岭,亦恐寒侵气体中。