-
潘别驾自祁门回
古诗《潘别驾自祁门回》宋·汪莘,白马嘶风入紫阳,使君一笑列壶觞。秋原是处堪图画,豆子花红稻半黄。
-
送赵君十绝·其六
古诗《送赵君十绝·其六》宋·汪莘,一榼村醪插别筵,清风急雨送归船。望中未是湖州境,便有吴歌唱采莲。
-
九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其八
古诗《九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其八》宋·汪莘,横石滩头古钓矶,绿波击破雪花飞。老翁识得鱼争处,手把纶竿满意归。
-
九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其四
古诗《九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其四》宋·汪莘,两夜江心对泬寥,恍兮惚里有逍遥。堂堂皓月排空出,自觉精神涌碧霄。
-
乙巳暮春初六日晚对新月
古诗《乙巳暮春初六日晚对新月》宋·汪莘,春来风雨耿黄昏,初见青青月一痕。忆自消魂南浦后,不禁描出向前村。
-
再用韵·其一
古诗《再用韵·其一》宋·汪莘,长恨无人共一杯,直知好友自天来。渊明到死真成菊,和靖平生却是梅。
-
春怀·其十
古诗《春怀·其十》宋·汪莘,曳杖登春台,万物含光辉。天地岂不大,孤云独无依。我友在东海,古屋弦湘妃。昔醉芙蓉浦,今掩桃李扉。不见已三年,何由会王畿。赠子青玉案,报我紫金...
-
到高亭山望南北高峰
古诗《到高亭山望南北高峰》宋·汪莘,每泛西湖不忍还,高亭数叠出云间。如今回至高亭路,却望西湖数叠山。
-
春怀·其四
古诗《春怀·其四》宋·汪莘,神游何边方,梦到迷处所。论世非秦汉,辨地岂吴楚。碧桃翳阳林,翠霞荫清渚。鹍鸡鸣花间,鸾鹤将俦侣。中有古玉堂,日月光相贮。似是重瞳君,左右列二...
-
秋兴·其五
古诗《秋兴·其五》宋·汪莘,萝衣袅袅带凉风,人道秋空岂是空。白日不知天上事,众星环拱紫微宫。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
小重山·居士情怀爱小春
古诗《小重山·居士情怀爱小春》宋·汪莘,居士情怀爱小春。恰如重会面,旧时人。东君轻笑又轻颦。如道我,春去却伤心。青鸟下红巾。瑶池春信早,莫因循。柳丝黄日牡丹晨。相随逐,春浅到春深。
-
好事近·春早不知春
古诗《好事近·春早不知春》宋·汪莘,春早不知春,春晚又还无味。一点日中星鸟,想尧民如醉。不寒不暖杏花天,花到半开处。正是太平风景,为人间留住。
-
贺新郎·去郢频回首
古诗《贺新郎·去郢频回首》宋·汪莘,去郢频回首,正横江、荪桡容与,兰旌悠久。怅望龙门都不见,似把长楸孤负。念往日、佳人为偶。独向芳洲相思处,采苹花、杜若空盈手。乘赤豹,谁来后。...
-
对月与念六弟谈化作
古诗《对月与念六弟谈化作》宋·汪莘,新月长眉清,娟娟照茅舍。坐有我弟俱,因得穷造化。初叹此个月,涵浙复涵灞。终忆此个月,古夜复今夜。日月天中行,地下亦双明。天地在太虚,一点如流...
-
秋怀·其八
古诗《秋怀·其八》宋·汪莘,玉露金风刮夜天,疏桐缺月耿窗前。十诗未尽穷愁志,说与家僮汝自眠。
-
秋怀·其六
古诗《秋怀·其六》宋·汪莘,曾向潇湘遇水仙,倏来如月去如烟。深林一笑闻山鬼,余处幽篁不见天。
-
九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其一
古诗《九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其一》宋·汪莘,落日扁舟万古心,半山明耀半溪阴。渔盐商贾都来往,纵有客星何处寻。
-
中原行怀古
古诗《中原行怀古》宋·汪莘,汉家中原一百州,故老南望空悠悠。问君北贼何足道,坐守画地如穷愁。不共戴天是此仇,生不杀贼死不休。诸公但能安身计,更无一点英雄气。遂令多士皆沉...
-
直院自言愿所以相拯之意有非毫楮所可宣者归途口占一绝为寄
古诗《直院自言愿所以相拯之意有非毫楮所可宣者归途口占一绝为寄》宋·汪莘,倾国佳人默怨天,红颜过了拜尊前。世家大族多兄嫂,独得公姑分外怜。
-
春夏之交风雨弥旬耳目所触即事十绝·其一
古诗《春夏之交风雨弥旬耳目所触即事十绝·其一》宋·汪莘,石桥南北碧桃香,翠叶交柯水面凉。终岁方壶无一事,春来也为种花忙。