-
感秋·其四
古诗《感秋·其四》宋·汪莘,不须龟筮此生休,死去无心更出头。莫说竹篱茅舍事,丹枫一树正悲秋。
-
秋兴·其七
古诗《秋兴·其七》宋·汪莘,秋天尤觉晓天清,仰首看天俯首行。不但长歌声似鹤,一身浑似鹤般轻。
-
晚晴即事
古诗《晚晴即事》宋·汪莘,君平帘外雨霏霏,寂寞何人识少微。怪得湖边天色好,小舟争载夕阳归。
-
春夏之交风雨弥旬耳目所触即事十绝·其七
古诗《春夏之交风雨弥旬耳目所触即事十绝·其七》宋·汪莘,雷电阴晴共一帘,残春首夏境相兼。闲寻稚笋今朝长,静数新荷昨夜添。
-
聒龙谣·梦下瑶台
古诗《聒龙谣·梦下瑶台》宋·汪莘,梦下瑶台,神飞阆苑,自叹尘寰久客。三入成周,望皇居帝宅。荡兰桨、伊阙波涛,曳玉杖、洛阳阡陌。独踌躇、武烈文谟,天垂晚,月生魄。故人少,别怀多...
-
卜算子·春晴寓兴
古诗《卜算子·春晴寓兴》宋·汪莘,天上不知天,洞里休寻洞。洞府天宫在眼前,春日都浮动。我自觉来看,他在迷时梦。觉则人人总是仙,步步乘鸾凤。
-
夜兴
古诗《夜兴》宋·汪莘,簟纹如水浸蟾光,睡觉湖边月半床。道是广寒疑不是,月中那得藕花香。
-
念奴娇·寄孟使君
古诗《念奴娇·寄孟使君》宋·汪莘,龙山高会,忆当时宾主,风流云散。今日紫阳峰顶上,人望旌旗天半。万叠红蕖,千层黄菊,照耀成飞观。西风浩荡,碧天斜去双雁。遥想健笔淋漓,龙蛇落纸...
-
西江月·天下老松有数
古诗《西江月·天下老松有数》宋·汪莘,天下老松有数,人间不记何年。海心岳顶寺门前,我欲收成一片。为向此公传语,却教老子随缘。龙盘虎踞负青天,岂若吾身亲见。
-
沁园春·自题方壶
古诗《沁园春·自题方壶》宋·汪莘,春至伤春,秋至悲秋,谁在华胥。叹谪仙才气,飞扬跋扈,渊明何事,慷慨欷歔。自我少年,如今晚境,行半人间真有馀。都休问,且一觞一咏,吾爱吾庐。南...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其七
古诗《九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其七》宋·汪莘,莘野磻溪亦偶然,每逢耕钓忆前贤。春风秋月闲来往,只付时人一醉眠。
-
陋居五咏·其一·景风院
古诗《陋居五咏·其一·景风院》宋·汪莘,昔年浮丘人,池馆藏一丘。天门骑鹿仙,浩气压女牛。朅来木正落,歌动林塘幽。至今五月花,憔悴因郎羞。底处牵白犊,超然对清流。景风故随车,为我回凉...
-
别真直院西山
古诗《别真直院西山》宋·汪莘,去年来见公,略以书自陈。今年来见公,知公意已亲。一见为我喜,再见为我颦。温存到风雨,检点及米薪。会我群玉堂,坐上皆伟人。欲引野鹤姿,轩昂出京...
-
秋怀·其四
古诗《秋怀·其四》宋·汪莘,北渚风生禾叶秋,洞庭波起夕阳收。楚人临水为谁立,帝子隔烟相对愁。
-
甲寅西归江行春怀十首·其一
古诗《甲寅西归江行春怀十首·其一》宋·汪莘,江行二月正清新,无主桃花不恋春。老去情怀甚年少,少年未解惜芳晨。
-
方壶自咏·其十
古诗《方壶自咏·其十》宋·汪莘,直写胸中事,谁拈纸上尘。兴来那暇懒,得处不容廑。行有鬼神觑,诗防天地嗔。欧苏寻后辈,郊岛是前身。
-
感秋·其三
古诗《感秋·其三》宋·汪莘,行到篱边菊已黄,相逢不改旧时香。自怜失意秋风后,犹为寒花一举觞。
-
陋居五咏·其三·竹涧
古诗《陋居五咏·其三·竹涧》宋·汪莘,散发篁竹中,濯足寒涧流。太阳正徘徊,心与爽气游。活活走龙鳞,锵锵韵天球。于焉种荷花,遥剪西湖秋。亦思百顷绿,薰风木兰舟。青鸟去还来,白鱼沉更...
-
开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月迁居柳溪上其夜大雪初一日盖宰来访约过县斋为一日款深夜而归赋此·其四
古诗《开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月迁居柳溪上其夜大雪初一日盖宰来访约过县斋为一日款深夜而归赋此·其四》宋·汪莘,每恨投南鹊,尤怜向北枝。虽蒙今士笑,恐有后人思。运火解朝冻,咽津充夜饥。不来溪上住,那得雪中诗。
-
送赵君十绝·其四
古诗《送赵君十绝·其四》宋·汪莘,归去苕溪理钓蓬,风清月白水精宫。青莲居士争闲得,时答天书一两通。