-
竹洲见寄次韵
古诗《竹洲见寄次韵》宋·汪莘,朱宫瓦缶鸣,污泽黄钟屏。古来会通籍,作者能签整。翁如食橄榄,但愿回味永。只今竹洲上,伏腊仰公廪。玩彼易外象,付此卦中影。遥知疏桐下,缺月见深...
-
庆元五年休宁权县郑丞吴山寺劝农次韵·其二
古诗《庆元五年休宁权县郑丞吴山寺劝农次韵·其二》宋·汪莘,凤凰城里旧徘徊,村里吴山跃马来。也有旗亭沽酒处,可怜桃杏向人开。
-
秋兴·其六
古诗《秋兴·其六》宋·汪莘,七尺经霜翠竹竿,斩来石壁钓江湍。丝头垂下骊龙口,掣得明珠似月寒。
-
春怀·其六
古诗《春怀·其六》宋·汪莘,夕阳下西崦,明月出东方。清波如有神,乔木何苍苍。簪玉待魏文,趿履从思王。奎壁不在天,西园烂成章。祥飙绕飞盖,鸳鸯宿春塘。丝竹壮高会,宾主无留...
-
满江红·万古灰飞
古诗《满江红·万古灰飞》宋·汪莘,万古灰飞,算何用、黄金满屋。吾老矣,几番重九,几杯醽醁。此日登临多恨别,明年强健何由卜。且唤教、儿女逐人来,寻黄菊。苹已白,枫犹绿。鲈已晚,...
-
满江红·唐宋诸公
古诗《满江红·唐宋诸公》宋·汪莘,唐宋诸公,谁道得、梅花亲切。到和靖、先生诗出,古人俱拙。写照乍分清浅水,传神初付黄昏月。尽后来、作者斗尖新,仍重叠。离不得,春和腊。少不得,...
-
南乡子·茅舍起疏烟
古诗《南乡子·茅舍起疏烟》宋·汪莘,茅舍起疏烟。家在寒溪阿那边。修竹当篱梅当户,萧然。问是尧天是葛天。风雨入新年。惟恐春阴咽管弦。绿酒一樽歌一曲,人传。不属天仙属散仙。
-
春夏之交风雨弥旬耳目所触即事十绝·其五
古诗《春夏之交风雨弥旬耳目所触即事十绝·其五》宋·汪莘,即日南风清且微,北窗心静见天机。林莺母子声相应,野蝶雌雄性共飞。
-
春夏之交风雨弥旬耳目所触即事十绝·其四
古诗《春夏之交风雨弥旬耳目所触即事十绝·其四》宋·汪莘,野水平桥细浪生,柴门草长断人行。园林霁后春如在,燕雀鸣时夏正清。
-
寿高内翰·其二
古诗《寿高内翰·其二》宋·汪莘,璞玉浑金表里同,心知言动有阴功。一门人杰成龙种,三世科名各继宫。华盖共瞻天座北,勾陈长扈帝垣中。野人只待秋风起,去向西湖作钓翁。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
昌化县西广福寺前岭上有古松一株甚奇每过其下徘徊不能去今夏五月过之始赋一绝
古诗《昌化县西广福寺前岭上有古松一株甚奇每过其下徘徊不能去今夏五月过之始赋一绝》宋·汪莘,虎攫龙跧数百秋,滩声长绕半天流。老僧不与人间事,独立门前一点头。
-
好事近·嘉定二年正月二日大雪
古诗《好事近·嘉定二年正月二日大雪》宋·汪莘,堂上挂黄山,辉映庭前春雪。记得山中雪境,恰一般清绝。须知天锡与方壶,比似镜湖别。好得镜湖狂客,伴方壶欢伯。
-
夜坐有感
古诗《夜坐有感》宋·汪莘,前贤相遇是前程,不见斯人莫误行。白面书生那解事,只将文字住京城。
-
中秋月·其五
古诗《中秋月·其五》宋·汪莘,今宵何处惬清游,震泽波心太华头。初出海张红锦扇,到中天挂水晶毬。兔蟾迸作双轮现,金火镕成一鉴秋。惟有飞仙知表里,入他宫殿又焉廋。
-
柳枝词
古诗《柳枝词》宋·汪莘,缫出烟丝轻袅袅,扫成雪帚重垂垂。风流举世无过柳,总合殷勤把一枝。
-
方壶自咏·其六
古诗《方壶自咏·其六》宋·汪莘,残腊天垂老,新春日始孩。玄君归浑沌,青帝出胚胎。楼上独倚处,海边相见来。闲思栽五柳,怒欲拔三槐。
-
九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其六
古诗《九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其六》宋·汪莘,白云晚向山中出,白雾朝从水上生。三百里滩轰笛过,鬼神惊倒怒龙声。
-
秋怀·其五
古诗《秋怀·其五》宋·汪莘,自分为人类鲁皋,几将心事泛吴舠。手抟日月供宸笔,拣尽金鸡玉兔毫。
-
庆元五年休宁权县郑丞吴山寺劝农次韵·其一
古诗《庆元五年休宁权县郑丞吴山寺劝农次韵·其一》宋·汪莘,骏马轻衫拂晓行,野塘春水縠纹生。心知沮溺无寻处,犹把津头问耦耕。
-
秋怀·其九
古诗《秋怀·其九》宋·汪莘,一带青峦失旧青,荻花枫叶夕阳明。闲思天上多官府,自是幽人道未成。