-
春夏之交风雨弥旬耳目所触即事十绝·其十
古诗《春夏之交风雨弥旬耳目所触即事十绝·其十》宋·汪莘,檐前花放不忍折,庭下草深仍懒锄。苦雨晴时春已尽,可怜新月挂清虚。
-
寄潘倅
古诗《寄潘倅》宋·汪莘,梦魂何事练溪滨,起自新春向晚春。红杏园林催百舌,绿杨洲渚荐重唇。一年好处是寒食,三月水边多丽人。遥想使君行乐处,牡丹如障草如茵。
-
水龙吟·当年翦彩垂髫
古诗《水龙吟·当年翦彩垂髫》宋·汪莘,当年翦彩垂髫,超然便欲为仙去。世间俗状,人心狡计,不堪同住。每坐空山,独临古涧,神闲意寓。想瀛洲鸡犬,蓬莱猿鹤,应怅望,门前路。自昔侯王将相...
-
中秋月·其四
古诗《中秋月·其四》宋·汪莘,吟诗竞尽月精微,自昔谁明造化机。近作金波千道去,远成玉鉴一团飞。阳魂满处因乾父,阴魄亏时自巽妃。笠泽渔舟都不问,醉中倒着绿蓑衣。
-
访杨湖州·其二
古诗《访杨湖州·其二》宋·汪莘,苕溪霅溪风景好,浙西浙东皆弗如。处处堤边种杨柳,家家门外有芙蕖。使君远继东坡事,处士端宜耘老居。闻道香名来一访,白须照水久踌躇。
-
九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其五
古诗《九月十六日出郡登舟如钱塘十七日舟中杂兴·其五》宋·汪莘,碧天似水元非水,碧水如天不是天。人现非天非水处,君来何处觅神仙。
-
三月十九日过松江五绝·其二
古诗《三月十九日过松江五绝·其二》宋·汪莘,万顷烟波短棹飞,一双鸥鸟弄斜晖。如今频作姑苏客,遥指当年旧钓矶。
-
佛书载兜率天有内院道书有赤城朱窗乃帝一内宅因述所闻
古诗《佛书载兜率天有内院道书有赤城朱窗乃帝一内宅因述所闻》宋·汪莘,结发师心内院行,紫云门阙碧霞城。一声霹雳冲天响,万点星辰匝地明。鼎里金丹能虎变,床头铁杖带龙腥。极知富贵非吾事,玉简珠缯有姓名。
-
玉堂中赓任宫讲希夷惠诗韵
古诗《玉堂中赓任宫讲希夷惠诗韵》宋·汪莘,宫讲先生句子香,晦庵衣钵有馀芳。松篁性本参天直,杨柳情仍庇地长。自恨此身真逆旅,不知何日更传觞。山人初向山中出,还欲归来水一方。
-
浣溪沙·白日青天蘸水开
古诗《浣溪沙·白日青天蘸水开》宋·汪莘,白日青天蘸水开,落花江上玉鞭回,东君擎出牡丹来。独占洛阳春气足,遂中天下作花魁。相知深处举离杯。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
游甘露寺
古诗《游甘露寺》宋·汪莘,扁舟京口意踌躇,北固峰头泪满裾。闻道昔时兵可用,未知今日事何如。伤心南渡英雄尽,屈指中原岁月疏。待见太平心始足,不妨归去老樵渔。
-
满江红·不敢赋梅赋感梅
古诗《满江红·不敢赋梅赋感梅》宋·汪莘,洞府瑶池,多是见、桃红满地。君试问、江海清绝,因何抛弃。仙境常如二三月,此花不受春风醉。被贩儿、俚妇折来看,添憔悴。泛雪艇,摇冰枻。溪馆静,...
-
鹊桥仙·书所作词后
古诗《鹊桥仙·书所作词后》宋·汪莘,柳塘居处,方壶道号,汪姓莘名耕字。欲将丹药点凡花,教都做、水仙无计。家中安石,村中居易,总是一场游戏。曲终金石满吾庐,争奈少、柳家风味。
-
秋兴·其三
古诗《秋兴·其三》宋·汪莘,一旦秋风起洛滨,东归聊复寄鲈莼。如今已在渔乡住,宜与清朝作散人。
-
秋怀·其十
古诗《秋怀·其十》宋·汪莘,虞帝周王不复生,几多豪杰应离明。凤凰览遍真难合,直至而今欠一声。
-
观雪行
古诗《观雪行》宋·汪莘,仙人剪水银河边,仙风吹散花联翩。明星撩乱入我眼,风紧一阵随天旋。如今谁卧剡溪雪,如今谁访山阴船。古人气韵不可见,晓来对此空悠然。檐前未觉眼界...
-
访杨湖州·其一
古诗《访杨湖州·其一》宋·汪莘,一道西江隔水云,夜瞻牛斗共天文。圣之清必先夫子,仁者勇须今使君。天下山川居一半,湖州风月占三分。锦囊幸许传抄去,预取兰香手自薰。
-
寿高内翰·其一
古诗《寿高内翰·其一》宋·汪莘,胸次包天烛九垓,正须博大济时材。朝从碧落抟风角,暮泛灵槎出斗魁。别墅已将修竹隐,朱门仍向镜湖开。如今且为苍生起,一取前贤气燄回。
-
行香子·雪后闲眺
古诗《行香子·雪后闲眺》宋·汪莘,策杖溪边。倚杖峰前。望琼林、玉树森然。谁家残雪,何处孤烟。向一溪桥,一茅店,一渔船。别般天地,新样山川。唤家僮、访鹤寻猿。山深寺远,云冷钟残...
-
访曾侍郎
古诗《访曾侍郎》宋·汪莘,青天荡荡摩青铜,紫微将相环西东。大鹏一击九万里,两翼不鼓乘长风。大鹏飞到天门下,天门无不耸观者。列星退步失光彩,九虎低头若凡马。有鸟决起抢榆...