-
徐师川罪余作诗多恐招祸因焚去笔砚入居九峰投老庵读高僧昙谛传忽作数语是足成之以寄师川师川读之想亦见赦二首·其一
古诗《徐师川罪余作诗多恐招祸因焚去笔砚入居九峰投老庵读高僧昙谛传忽作数语是足成之以寄师川师川读之想亦见赦二首·其一》宋·释德洪,归来卧起有馀适,老去消磨无杂缘。门外不知何岁月,梦中亦觉在云泉。千年高道谁酬价,一世清闲我卖钱。安得道人江北去,此诗先录寄师川。
-
示超然
古诗《示超然》宋·释德洪,秋光满鬓万事死,惭愧眼明牙齿牢。野寺闲眠听风雨,海山犹梦渡云涛。事非白傅方惊鼎,迹隐庖丁已善刀。一径莓苔三十载,未容此老独奇豪。
-
送琳上人
古诗《送琳上人》宋·释德洪,髯琳身小胆崔嵬,严冷中藏热肺怀。京洛归来尝自说,湘山游遍与谁偕。解将骨董藏涪叟,又负籚篅访了斋。更说开春南岳去,要寻浯水看磨崖。
-
次韵双秀堂
古诗《次韵双秀堂》宋·释德洪,窗户青红花木繁,午阴脩径接深关。人如巢许逃名迹,山学娥英露髻鬟。采菊悠然常独见,望云时复对僧闲。夜闻松雨惊飞瀑,疑宿匡庐黄石间。
-
资国寺西斋示超然二首·其二
古诗《资国寺西斋示超然二首·其二》宋·释德洪,人间炊黍未及熟,万事只今归欠申。巳织青驹饯华骝,更披白帢称闲身。遗编终不求甚解,故人但愿长相亲。去年此日琼南岸,涨海翻天探骑尘。
-
抵琼夜为飓风吹去所居屋
古诗《抵琼夜为飓风吹去所居屋》宋·释德洪,贪看长鲸吸舟楫,忽惊娇蜃吐楼台。朦胧醉忆王城别,汗漫游从海国来。夜半飓风携屋去,朝来瘴雾放天回。会须横笛骑云背,笑响从教落九垓。
-
次韵宿东安
古诗《次韵宿东安》宋·释德洪,淡云缺月两微茫,独酌沽来竹叶香。已把功名比鸡肋,更惊世路似羊肠。心情老去俱消尽,诗律年来觉倍强。解诵东坡北归曲,此身安处是吾乡。
-
云岩宝镜三昧
古诗《云岩宝镜三昧》宋·释德洪,宝镜当机不密传,纤毫渗漏堕言诠。圆伊三点分宾主,妙挟双明绝正偏。暗里丹青元异色,句中泾渭本同川。婴儿索物哆啝耳,与物宁瞋语未全。
-
次韵王节推安道见过云盖二首·其二
古诗《次韵王节推安道见过云盖二首·其二》宋·释德洪,睡起春衫取次披,髻云随从倚栏时。生憎柳底莺声巧,不分花前日影移。伊昔笑来忧易老,而今思去恨难追。林梢悬挂团团日,无语东风玉箸垂。
-
崇仁县与思禹闲游小寺啜茶闻棋
古诗《崇仁县与思禹闲游小寺啜茶闻棋》宋·释德洪,平生阅世等虚舟,临汝重来又少留。携弟来逃三伏暑,入门拾得一轩秋。隔墙昼永闻棋响,阴屋凉生见树幽。又值能诗王主簿,饭馀春露啜深瓯。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次韵宿黄沙
古诗《次韵宿黄沙》宋·释德洪,无计遮拦岁月飞,岁除江寺老垂垂。自围红火堆危坐,熟读黄沙感叹诗。已笑因山论肥瘠,更惊逢水说分离。重湖去国三千里,想见残缸梦断时。
-
至筠二首·其二
古诗《至筠二首·其二》宋·释德洪,偶唤归舟隔乱溪,春山偏与晚相宜。自寻熟路悬崖去,正是新秧刺水时。身健已如秋社燕,梦回犹看客亭炊。雨窗灯火清相对,画出渊明五字诗。
-
宿鹿苑书松上人房二首·其一
古诗《宿鹿苑书松上人房二首·其一》宋·释德洪,数峰烟翠叠黄昏,忽见松间窈窕门。好境未将佳句写,幽怀先与故人论。隔林每恨音容阻,此夕相逢笑语温。雪意不成应有月,夜深同看涌金盆。
-
湘山独宿闻雨
古诗《湘山独宿闻雨》宋·释德洪,殷床钟静自垂帘,庭树无声欲雪天。山寺凄凉容我宿,地垆深暖枕肱眠。铜瓶秋蚓为谁泣,蜡烛春花亦自妍。夜半梦回闻骤雨,十年踪迹一茫然。
-
朱世英守临川新开轩而轩有槐高数尺因名之作此
古诗《朱世英守临川新开轩而轩有槐高数尺因名之作此》宋·释德洪,圣朝贤佐蔚如林,天独于君着意深。喜气欲传黄阁信,夏窗先露绿槐阴。望云匆起怀亲念,隐几难忘济世心。他日此轩成故事,壁间应载野僧吟。
-
题清富堂
古诗《题清富堂》宋·释德洪,此堂冠绝湘西胜,枯木名多道不穷。用谷量云当衣钵,以江盛月展家风。买山归隐真寒乞,借竹为轩落笑中。绿锦涨连青玉浦,剪裁磨琢费诗工。
-
余所居连超然自见轩日多啜茶其上二首·其一
古诗《余所居连超然自见轩日多啜茶其上二首·其一》宋·释德洪,三生事办吾知要,一室香凝独掩门。睡足便惊清昼夜,火红消尽白灰存。巷无俗驾蚁纷绕,邻有高人玉粹温。隐比价膺犹可愧,会茶时复到幽轩。
-
初至海南呈张子修安抚
古诗《初至海南呈张子修安抚》宋·释德洪,南来稍复召惊魂,知有留侯异代孙。未即解衣甘九死,试令骑马赋千言。琼山有月光相射,玉海无风浪自翻。戏下应传获罗什,秃头争看戴华轩。
-
题还轩
古诗《题还轩》宋·释德洪,老去情枯道自肥,大刀破镜露全机。山边湖水无行路,枝上春禽亦倦飞。半夜舟移空壑在,故乡家是昔人非。炷香阅遍楞严义,坐看烟消一缕微。
-
读三国志
古诗《读三国志》宋·释德洪,无计酬劳夏簟凉,遗编枕上阅兴亡。气增髯竟从元德,笑里瞒徒造子将。汉鼎未移存北海,蜀兵已挫失南阳。莫将胜败论人物,忠义千年有耿光。