-
别李公弱
古诗《别李公弱》宋·释德洪,残红换得绿阴成,随分闲愁取次生。须信百年终有别,未能一日便无情。何时岳色君同看,后夜湘晴我独行。好在西园行乐处,为谁依旧月华清。
-
宿慈云
古诗《宿慈云》宋·释德洪,门前便是小曹溪,只欠孤猿岭上啼。水磨自鸣当浚浍,渔舟闲泊近沙堤。经游况是闲心远,富览谁能与物齐。一宿少留终未足,会须移锡向高栖。
-
赠僧
古诗《赠僧》宋·释德洪,攲枕无人梦自惊,回廊广殿午风清。已浮春露浇诗胆,更炷水沉熏道情。忧患撼床闻蚁斗,功名殷鬓作蚊声。欲依净社陪香火,僻处安排折脚铛。
-
和答素首座
古诗《和答素首座》宋·释德洪,勘破诸方剩得闲,归来岳寺掩深关。我行浅麓惊回地,君在翔鸾杳霭间。契阔独期当再见,峻严争说不容攀。勿矜出岫无心久,弱羽冲风亦欲还。
-
明年湘西大雪次韵送僧吴
古诗《明年湘西大雪次韵送僧吴》宋·释德洪,夜残陡觉寒生骨,梦断空惊月转檐。瓶响卧闻秋蚓泣,火红起拨白灰添。欲酬清景寻侬去,更棹扁舟与子兼。要倩新诗写愁绝,笑呵冻砚蘸毫尖。
-
次韵蔡儒效见寄
古诗《次韵蔡儒效见寄》宋·释德洪,独宿圆庐意自清,夜凉林木寂无声。镜中白发今慵剃,梦里浮华已懒争。故国别来空好境,旧游谁共读题名。遥知他日重相见,握手应惊太瘦生。
-
陈莹中左司自丹丘欲家豫章至湓浦而止余自九峰往见之二首·其二
古诗《陈莹中左司自丹丘欲家豫章至湓浦而止余自九峰往见之二首·其二》宋·释德洪,与公灵鹫曾听法,游戏人间知几生。夏口瓮中藏画像,孤山月下认歌声。翳消已觉华无蒂,矿尽今知珠自明。远壑夕阳残雨后,一番飞絮满江城。
-
余所居连超然自见轩日多啜茶其上二首·其二
古诗《余所居连超然自见轩日多啜茶其上二首·其二》宋·释德洪,功名今古一鸡肋,美味那知是祸根。扫迹世途龟曳尾,僻居烟雾豹埋文。如期见访穿窗月,不告而行出岫云。火浴未为无伴助,塔吾遗骨尚烦君。
-
春日会思禹兄于溪堂
古诗《春日会思禹兄于溪堂》宋·释德洪,门前溪水蒲萄绿,风掠松窗料峭寒。忽忆十年同祸福,那知今日共盘餐。尽签书策齐幽架,已买渔舟泊小滩。君会不嫌村落僻,乘闲来此弄渔竿。
-
徐师川罪余作诗多恐招祸因焚去笔砚入居九峰投老庵读高僧昙谛传忽作数语是足成之以寄师川师川读之想亦见赦二首·其二
古诗《徐师川罪余作诗多恐招祸因焚去笔砚入居九峰投老庵读高僧昙谛传忽作数语是足成之以寄师川师川读之想亦见赦二首·其二》宋·释德洪,古书漫灭字斓斑,眼倦颓然整顿闲。以法为亲疏世相,视身如幻寄人间。业缘有尽今脱手,老态无因日上颜。已办一瓢期涧饮,要刳馀润到昆山。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送晓上人归西湖白阁所居
古诗《送晓上人归西湖白阁所居》宋·释德洪,我忆钱塘雪鬓新,三年东望肺生尘。那知南浦清湘岸,忽见西湖白阁人。熟视音姿疑梦寐,便惊风物有精神。倏然又入千峰去,惆怅孤云野鹤身。
-
资国寺西斋示超然二首·其一
古诗《资国寺西斋示超然二首·其一》宋·释德洪,对眠偶此风雨夕,又近寒岩槲叶村。谢昼未焚风鉴在,韦郎不见语言存。岁时暗觉持山去,忧患空惊斫水痕。绿发雕零心已死,成蹊桃李落华分。
-
次韵题方圆庵
古诗《次韵题方圆庵》宋·释德洪,比物曾闻知姓名,树间斛悬林百升。此庵外圆似盂覆,其地中方如镜平。善不近名真有道,高非绝俗更幽情。会当目击维摩老,端作毗耶问法行。
-
逍遥游山归见示唱和诗轴口占和之
古诗《逍遥游山归见示唱和诗轴口占和之》宋·释德洪,游遍名山过水西,夜谈奇语尽横机。君如槛鹿犹思奋,我似栖禽已倦飞。闻道老禅能眷旧,更烦诸衲借馀辉。欲知胜践多佳思,怀得新诗满袖归。
-
余往汉上清修白鹿二老送至龙牙作此别之
古诗《余往汉上清修白鹿二老送至龙牙作此别之》宋·释德洪,因法相逢亦一时,云泉所至共娱嬉。怪君追送不辞远,知我从来未有期。酝造离愁成独笑,欺凌秋色有新诗。阎浮掌上诃梨勒,去住休缠爱见悲。
-
次韵赠庆代禅师
古诗《次韵赠庆代禅师》宋·释德洪,莲峰千叶吐晴烟,玉颊遥知一粲然。梅坞雪消香错莫,庵僧老尽气完全。暗惊梦蝶人间世,回看醯鸡瓮里天。谁见清言横麈尾,满庭风露竹娟娟。
-
立秋日偶书
古诗《立秋日偶书》宋·释德洪,秋入纱厨夏簟空,颓然瘦坐一衰翁。声凉乱叶红蕉雨,香暗分丛紫菊风。清境净缘惭独享,幽怀佳句与谁同。平生垢习消磨尽,只有文章气吐虹。
-
与忠子晚步登台有作
古诗《与忠子晚步登台有作》宋·释德洪,僧残寺僻游人少,草满池塘笋过篱。卢橘带酸春去后,榴花出叶雨晴时。一年事办秧齐遍,连日江寒水退迟。偶上高台成远眺,兹游更得子追随。
-
十二月二十六日永明禅师生辰三首·其一
古诗《十二月二十六日永明禅师生辰三首·其一》宋·释德洪,世界撮来如粟米,根尘劈破似虚空。骄嘶铁马追风去,杴斗泥牛跃浪中。十圣撼摇无缝罅,三贤摸索堕盲聋。长因此日容瞻仰,面目分明岁岁同。
-
次韵郤子中学句游岳山携怪石归
古诗《次韵郤子中学句游岳山携怪石归》宋·释德洪,衡岳乘春着意游,诗词不独锦囊收。又携峰顶云房石,归致闲斋夏簟秋。尘下笑谈且同梦,胸中泾渭自分流。忽惊几案寒层出,卧看令人忆故丘。