-
禅首座自海公化去见故旧未尝忘追想悼叹之情季真游北游大梁闻其病忧得书辄喜为人重乡义久要不忘湘西时访史资深亦或见寻此外闭门高
古诗《禅首座自海公化去见故旧未尝忘追想悼叹之情季真游北游大梁闻其病忧得书辄喜为人重乡义久要不忘湘西时访史资深亦或见寻此外闭门高》宋·释德洪,前时无际曾入梦,近日真游又得书。一味岁寒甘淡薄,十分欢喜说乡闾。闲寻老俨台南寺,更过史髯湖上居。想见朝来闭深閤,卧听檐雨滴阶除。
-
十世观音生辰六月二十六日二首·其一
古诗《十世观音生辰六月二十六日二首·其一》宋·释德洪,十世为僧皆姓杨,死生游戏自隋唐。铁身自倒汝邪□,写字无为我道场。异迹著于无量寿,慈风不减普昭王。两川显化人皆识,今日全身不掩藏。
-
题石头顿斧亭
古诗《题石头顿斧亭》宋·释德洪,兀坐等闲酬客问,碌砖抛出亦光生。欲凭妙语分宾主,须识尘机有浊清。麟角誉高推独步,石头路滑苦难行。草庵依旧青松下,睡起晴窗拨眼明。
-
代人上李龙图并廉使致语十首·其七
古诗《代人上李龙图并廉使致语十首·其七》宋·释德洪,陇西家世到仍云,许国清忠盖代闻。有道风流贤太守,无双才气旧将军。整弦使者情和易,承附诸郎艺逸群。便好画图收拾取,要传盛事满湘滨。
-
偶书寂音堂壁三首·其二
古诗《偶书寂音堂壁三首·其二》宋·释德洪,寂音闲杀益风流,寒涕垂膺懒更收。得失是非都放却,死生穷达信缘休。湘中戏剧三千首,海上归来十二秋。斋罢展单吾自课,暮年眠食更何求。
-
陈大夫见和春日三首用韵酬之·其二
古诗《陈大夫见和春日三首用韵酬之·其二》宋·释德洪,无复搜诗惨淡中,便能落笔敏惊鸿。高情不在两疏后,句法追回二谢风。倾盖未论桑梓旧,忘年先喜唱酬同。朱颜长觉清光溢,不学东坡是醉红。
-
次韵郴江有作
古诗《次韵郴江有作》宋·释德洪,持节南来喜欲狂,弄舟时得棹清湘。然膏独宿牵牛洞,枕玉曾眠锦瑟傍。未可便寻闲作伴,不须先以醉为乡。金城驰至陈方略,要指先锋一破羌。
-
次韵游福严寺
古诗《次韵游福严寺》宋·释德洪,下临烟雨凭危栏,游客新辞禁从班。露湿衣巾近云汉,风吹笑语落人间。曾闻诗律如彭泽,想见风神似鲁山。何日三人成品坐,夜窗参论到更阑。
-
题悟宗壁
古诗《题悟宗壁》宋·释德洪,到寺回身望众峰,一堂疏快万缘空。槲林曲折通幽径,莲荡凋零退晚红。师已灰心增夏腊,我今霜鬓撒秋风。亦知旁舍多佳士,香火他年愿此同。
-
彦周借书
古诗《彦周借书》宋·释德洪,湘上清山爽气浮,开轩相对亦风流。但工酣寝成疏懒,甚拙谋生太谬悠。数笔江村供晚望,一蓑烟雨助诗愁。借书知子能医国,有志常先天下忧。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
题天王圆证大师房壁
古诗《题天王圆证大师房壁》宋·释德洪,闭户不妨依聚落,开轩随分有山林。残经半掩世情断,好鸟一声村意深。篱外霜筠森束玉,屋头露橘欲垂金。能营野饭羹红酱,渡水何辞数访寻。
-
次韵题云峰齐云阁
古诗《次韵题云峰齐云阁》宋·释德洪,绿玉霜筇喜自提,芒鞋初试得攀跻。欲穷深谷一区胜,更上齐云百级梯。物外名山长好在,人间乐事自难齐。遥知太息出山去,一笑无人悟过溪。
-
和济之通判日夜怀祖颖诸公
古诗《和济之通判日夜怀祖颖诸公》宋·释德洪,才高自是万夫望,语妙人疑锦绣肠。新事惊嗟入诗律,故交契阔付凄伤。开书想见湖山好,他日悬知夜语长。狱屋岂能埋宝剑,斗牛长觉射龙光。
-
老黄龙生辰三首·其二
古诗《老黄龙生辰三首·其二》宋·释德洪,尘劳山峻铁崔嵬,曾向慈明喝下摧。解作隐身衣带露,不须弹指阁门开。三关未透从教去,万里追思却再回。已坠纲宗谁整顿,杖藜今日独登台。
-
僧问乌喙义
古诗《僧问乌喙义》宋·释德洪,知之百事不改旧,欲理情缘一笑哗。画水成纹觅生灭,盘珠无影计横斜。人言乌喙岂堪食,我见饭囊今是沙。举措施为头踞地,逸群方解世吾家。
-
周庭秀爱湘中山水之胜定居十馀年宣和五年夏五月忽思吴中别余于湘上作此送之
古诗《周庭秀爱湘中山水之胜定居十馀年宣和五年夏五月忽思吴中别余于湘上作此送之》宋·释德洪,词刃平生工斫伐,探怀每欲取公侯。朅来世事懒经意,醉看湘山不转头。忽忆归吴泛千里,偶然尽室载孤舟。却将挥翰风雷手,且钓华亭万顷秋。
-
代人上李龙图并廉使致语十首·其三
古诗《代人上李龙图并廉使致语十首·其三》宋·释德洪,雨后园林花木新,传闻千骑出城闉。异能未中侯中鹄,佳气先浮盏面春。画鼓绣靴筵奏曲,红妆细马地无尘。长沙万古民争说,宾主人英伎绝伦。
-
云庵生辰十一首·其六
古诗《云庵生辰十一首·其六》宋·释德洪,不落思惟离圣凡,令君觌露见云庵。平生不许当头道,今日重闻称性谈。老鉴三机酬跛偃,洞山一半肯云岩。我无奇特报恩德,九死归从瘴海南。
-
次韵王觉之裕之承务二首·其二
古诗《次韵王觉之裕之承务二首·其二》宋·释德洪,兄弟令人眼倍明,六经心醉几时醒。韵高山岳横南极,机妙鲲鹏化北溟。丽句重逢天下白,俊才今见海东青。数篇秀色凌千嶂,来慰摧颓病掩扃。
-
送楞严经珣维那
古诗《送楞严经珣维那》宋·释德洪,尸罗清净心清净,寄迹南台亦偶然。室掩香灯见行道,壁悬巾屦伴孤禅。宝书独欲烦君诵,法力真期迨我先。细味此诗如实录,他年僧史定须编。