-
赠诵法华僧
古诗《赠诵法华僧》宋·释德洪,生存异梦传书镇,骨冷青莲出瓦棺。试看法华精进力,两翁先已为开端。
-
病中寄山中故旧八首·其二
古诗《病中寄山中故旧八首·其二》宋·释德洪,身心俱寂灭,想念亦纷纭。此是维摩老,无生不二门。
-
余在制勘院昼卧念故山经行处用空山无人水流花开为韵寄山中道友八首·其三
古诗《余在制勘院昼卧念故山经行处用空山无人水流花开为韵寄山中道友八首·其三》宋·释德洪,数峰横杳霭,空翠疑有无。落日谁同看,啼猿我欲呼。
-
履道书斋植竹甚茂用韵寄之十首·其五
古诗《履道书斋植竹甚茂用韵寄之十首·其五》宋·释德洪,晓庭蒲叶翻,天涯归梦远。尚记泊舟时,隔水桑婉婉。
-
履道书斋植竹甚茂用韵寄之十首·其九
古诗《履道书斋植竹甚茂用韵寄之十首·其九》宋·释德洪,诗狂欲发言,因此难韵阻。君看短后儿,掉臂搏怒虎。
-
明白庵六首·其一
古诗《明白庵六首·其一》宋·释德洪,如来功德力,内外悉清净。念起勿随之,自然心无病。
-
余所居竹寺门外有溪流石桥汪履道过余必终日既去送至桥西履道诵笑别庐山远何烦过虎溪之句作十诗以见寄因和之·其一
古诗《余所居竹寺门外有溪流石桥汪履道过余必终日既去送至桥西履道诵笑别庐山远何烦过虎溪之句作十诗以见寄因和之·其一》宋·释德洪,披云斲奇峰,稍稍堕危峭。百年能几何,万事付一笑。
-
读法华五首·其五
古诗《读法华五首·其五》宋·释德洪,阿字义深当自读,般舟行苦与谁行。人言成辨须三世,我欲圆成在此生。
-
履道书斋植竹甚茂用韵寄之十首·其一
古诗《履道书斋植竹甚茂用韵寄之十首·其一》宋·释德洪,君家清癯生,风姿极孤峭。我欲为传真,世岂无笑笑。
-
履道书斋植竹甚茂用韵寄之十首·其六
古诗《履道书斋植竹甚茂用韵寄之十首·其六》宋·释德洪,月华泼空壁,露颗压庭莎。哦诗欲仙去,无计奈君何。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和昭默堂五首·其三
古诗《和昭默堂五首·其三》宋·释德洪,此堂常说法,亦是主中宾。无地容啖啄,缘渠彻骨贫。
-
次韵资钦提举二首·其二
古诗《次韵资钦提举二首·其二》宋·释德洪,爽气诸峰晓,闲心古井波。小楼新得句,清绝似阴何。
-
明白庵六首·其二
古诗《明白庵六首·其二》宋·释德洪,形与佛祖等,道致人天护。戒净福人天,心空同佛祖。
-
次韵履道雨霁见月二首·其一
古诗《次韵履道雨霁见月二首·其一》宋·释德洪,昨夜中庭树,阴寒叶上稠。今宵扫疏影,写出十分秋。
-
又次韵答之十首·其二
古诗《又次韵答之十首·其二》宋·释德洪,晚来妙语逼人寒,逸气翩翩栖凤鸾。珍重平生造物手,十分拈出与人看。
-
读古德传八首·其一
古诗《读古德传八首·其一》宋·释德洪,闲房古寺陈尊宿,对石谈经生法师。万壑松风一轩月,冷斋清夜想丰姿。
-
云庵生辰十一首·其十
古诗《云庵生辰十一首·其十》宋·释德洪,大地无一法可见,云庵露万象中身。顽空消殒明方极,肉眼遮藏觑不亲。苦口老师归寂日,知恩弟子庆生辰。垆香长伴青灯晓,赛却灵山法供真。
-
和珣上人八首·其三
古诗《和珣上人八首·其三》宋·释德洪,木头与碌砖,抛出无巧妙。无实法于人,即是我纲要。
-
余所居竹寺门外有溪流石桥汪履道过余必终日既去送至桥西履道诵笑别庐山远何烦过虎溪之句作十诗以见寄因和之·其八
古诗《余所居竹寺门外有溪流石桥汪履道过余必终日既去送至桥西履道诵笑别庐山远何烦过虎溪之句作十诗以见寄因和之·其八》宋·释德洪,门前短石桥,日日送君过。归来院落间,还作北窗卧。
-
读法华五首·其二
古诗《读法华五首·其二》宋·释德洪,火宅纵横皆暗弊,化城触处是光明。子争狂走欲方炽,宝所依然念不生。