-
读古德传八首·其五
古诗《读古德传八首·其五》宋·释德洪,瘦行清坐老垂垂,栗色伽梨取次披。岩壑形骸虽可画,烟霞痼疾不须医。
-
诗一首
古诗《诗一首》宋·释德洪,独倚阑干玩野塘,俄惊节物老春光。绿杨阴密莺将懒,红杏枝空蝶不忙。诗思漫沿芳草远,茶瓯微带落花香。那堪风雨频催促,公子王孙亦断肠。
-
李成德画理发搔背刺喷䎳耳为四畅图乞诗作此四首·其四
古诗《李成德画理发搔背刺喷䎳耳为四畅图乞诗作此四首·其四》宋·释德洪,耳痒欲拈去,猛省须用䎳。注目深探之,疏快满须发。
-
余所居竹寺门外有溪流石桥汪履道过余必终日既去送至桥西履道诵笑别庐山远何烦过虎溪之句作十诗以见寄因和之·其三
古诗《余所居竹寺门外有溪流石桥汪履道过余必终日既去送至桥西履道诵笑别庐山远何烦过虎溪之句作十诗以见寄因和之·其三》宋·释德洪,故山久不归,田园废耕锄。但馀玉涧碧,依旧绕吾庐。
-
履道见和复答之十首·其三
古诗《履道见和复答之十首·其三》宋·释德洪,曾约还康山,披蓑共春锄。东林缚我屋,西崦置子庐。
-
和珣上人八首·其七
古诗《和珣上人八首·其七》宋·释德洪,毁誉不入念,方知心已空。魔宫并虎穴,还与道场同。
-
读古德传八首·其八
古诗《读古德传八首·其八》宋·释德洪,绝知名迹能妨道,正恐师承亦累人。问法沙弥莫饶舌,百年逆旅要同尘。
-
云庵生辰十一首·其七
古诗《云庵生辰十一首·其七》宋·释德洪,面目分明画里传,浑如父母未生前。此真若信同十智,三要方知具一玄。无语临机成渗漏,粗心开口堕情缘。老儿今日亲分付,不写题衔款识全。
-
读十明论
古诗《读十明论》宋·释德洪,了知无性灭无明,空慧须从戒定生。峰顶世间心已尽,莲开幻事观方成。尚无欣慕厌除念,岂有神通变化情。对现色身人不识,南风小雨共笼晴。
-
因事
古诗《因事》宋·释德洪,太平无事僧,死时是今日。逢缘不借中,无间功不立。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
病中寄山中故旧八首·其七
古诗《病中寄山中故旧八首·其七》宋·释德洪,临济十世孙,泐潭克家嗣。一唱主中宾,不容留意地。
-
和珣上人八首·其一
古诗《和珣上人八首·其一》宋·释德洪,生死镜中像,非面亦非镜。像既无起灭,心岂缠垢净。
-
和昭默堂五首·其四
古诗《和昭默堂五首·其四》宋·释德洪,睡馀供漱盥,齿颊带茶甘。兄弟知家法,从教鹙子惭。
-
履道书斋植竹甚茂用韵寄之十首·其七
古诗《履道书斋植竹甚茂用韵寄之十首·其七》宋·释德洪,虽住城隍寺,而无迎送烦。清风如有素,时复到南轩。
-
又次韵五首·其五
古诗《又次韵五首·其五》宋·释德洪,言语皆为病,全提却物机。更无遮掩处,兀坐笑微微。
-
履道见和复答之十首·其二
古诗《履道见和复答之十首·其二》宋·释德洪,君驭秋风来,破我残夏热。方欣对榻眠,遽作虎溪别。
-
云庵生辰十一首·其八
古诗《云庵生辰十一首·其八》宋·释德洪,空庭丛橘半垂黄,绕屋畦蔬又着霜。山县人归输井税,麦田雪后纵牛羊。意行门径欣来客,背负茅檐爱夕阳。今日故山成怅望,鸟残红柿忆分尝。
-
余所居竹寺门外有溪流石桥汪履道过余必终日既去送至桥西履道诵笑别庐山远何烦过虎溪之句作十诗以见寄因和之·其四
古诗《余所居竹寺门外有溪流石桥汪履道过余必终日既去送至桥西履道诵笑别庐山远何烦过虎溪之句作十诗以见寄因和之·其四》宋·释德洪,吾庐亦何有,草屋八九间。床头挂湿水,枕上见他山。
-
明白庵六首·其五
古诗《明白庵六首·其五》宋·释德洪,老去一庵深,聊将自净心。要当酬佛祖,终不负丛林。
-
李成德画理发搔背刺喷䎳耳为四畅图乞诗作此四首·其二
古诗《李成德画理发搔背刺喷䎳耳为四畅图乞诗作此四首·其二》宋·释德洪,痒处搔不及,赖有童子手。精微不可传,龉齿一转首。