-
诃孟子
古诗《诃孟子》宋·李觏,完廪损阶未可知,孟轲深信亦远疑。岳翁方助为天子,女婿如何弟杀之。
-
和苏著作麻姑十咏·其十·葛仙坛
古诗《和苏著作麻姑十咏·其十·葛仙坛》宋·李觏,仙翁犹在时,坛上何设施。仙翁一去后,梦草空离离。下士固大笑,言者多不知。嗟嗟天壤内,共是枯鱼池。
-
羿妻
古诗《羿妻》宋·李觏,有穷兵死为游畋,惆怅佳人独上仙。试问单栖与同穴,可能云汉胜重泉。
-
送流人
古诗《送流人》宋·李觏,人情自古怕迁移,更去南方路险巇。从此异乡谁是侣,只应明月解相随。
-
虾蟆
古诗《虾蟆》宋·李觏,虾蟆尔奚为,閤閤搅人耳。在官不为官,在私无私事。徒将一寸口,日夜相鸣吠。岂能劖语言,且欲噪梦寐。何者孔稚圭,爱之如鼓吹。谁论正与淫,各自有知...
-
梁帝
古诗《梁帝》宋·李觏,凝旒南面总虚名,庙祀何曾暂割牲。但学禅心能忍辱,莫羞侯景陷台城。
-
索酒
古诗《索酒》宋·李觏,不醉多愁醉多病,几回爱酒又停杯。死生若是有天命,莫放愁来任病来。
-
戏题荷花
古诗《戏题荷花》宋·李觏,昔人诗笔说莲花,不嫁春风早可嗟。今日倚栏添懊恼,池台多是属僧家。
-
关徐
古诗《关徐》宋·李觏,云长不绝旧君情,元直终随老母行。立效报公何感慨,指心辞主更分明。三方本以兵攻战,一士能为国重轻。多谢曹刘存大度,任教忠孝得成名。
-
鸡
古诗《鸡》宋·李觏,嗟尔羽虫类,昂然冠距粗。徒为识昏晓,犹未免庖厨。年少苦令斗,主人频见呼。宁思避弋者,天外去鸿孤。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
读史
古诗《读史》宋·李觏,子长汉良史,笔锋颇雄刚。惜哉闻道寡,气志苦不常。心如虫丝轻,随风东西扬。一事若可喜,不顾道所长。公言绌原宪,侠贼乃为良。仁义谓足羞,货殖比君...
-
和育王十二题·其四·袈裟石
古诗《和育王十二题·其四·袈裟石》宋·李觏,梵教一来东,群心日归向。土石至无情,也作披缁状。
-
夏日郊园
古诗《夏日郊园》宋·李觏,三径是生涯,朋游日已赊。野情饶皓鹤,寒气入甘瓜。移竹调风韵,疏泉浴月华。尘埃应附势,不肯到贫家。
-
送僧游庐山
古诗《送僧游庐山》宋·李觏,行非为客住非家,此去庐山况不遐。要见南朝旧人物,池中唯有白莲花。
-
论文二首·其二
古诗《论文二首·其二》宋·李觏,天宝年中事事新,长安还有谪仙人。骑鲸去后无寻处,输与勾芒自管春。
-
答张鬷嘏
古诗《答张鬷嘏》宋·李觏,几年江外恣荒唐,偶脱荷衣觇国光。自是狂言无可择,敢嗟贤路有相妨。谩将文史为生业,已约渔樵共醉乡。多谢故人贻绝唱,爰居宁解听铿锵。
-
自遣
古诗《自遣》宋·李觏,富贵浮云毕竟空,大都仁义最无穷。一千八百周时国,谁及颜回陋巷中。
-
少年
古诗《少年》宋·李觏,新翻曲调恐人传,不许高声唱玳筵。金兽也嫌春态浅,向风喷作绿杨烟。
-
次韵答陈殿丞南塘观鱼见寄
古诗《次韵答陈殿丞南塘观鱼见寄》宋·李觏,鳞鬣摧残几许年,水平风静得潜渊。喜无美味登君俎,且学骊龙尽日眠。
-
留题归安尉凝碧堂
古诗《留题归安尉凝碧堂》宋·李觏,骚人得助是江山,千里幽怀一凭栏。野色岂唯春晚秀,天风长似月边寒。身闲暂觉尘埃远,境胜才知宇宙宽。只恐仙壶提挈去,不教凡眼醉中看。