-
喜雨
古诗《喜雨》宋·李觏,人皆喜膏泽,我独忧丰年。岁凶已贱粜,年丰安得钱。赋役忽惊骇,仓廪甘弃捐。铢铜苟可换,富贵宁我怜。归来官事了,相吊柴门边。农夫未尽死,谷价应常...
-
回胡舜元赋稿
古诗《回胡舜元赋稿》宋·李觏,一把长篇读,惊嗟即过旬。谁知后来者,还似老成人。古训但时习,英辞当日新。惭无称荐力,空此见天麟。
-
和苏著作麻姑十咏·其一·鲁公碑
古诗《和苏著作麻姑十咏·其一·鲁公碑》宋·李觏,他人工字书,美好若妇女。猗嗟颜太师,赳赳丈夫武。麻姑有遗碑,岁月亦已古。硬笔可破石,镌者疑虚语。惊龙索雷斗,口唾天下雨。怒虎突围出,不畏千强...
-
齐世家
古诗《齐世家》宋·李觏,莫以荒淫便责君,大都危乱为无臣。若教管仲身长在,何患夫人更六人。
-
灵源洞
古诗《灵源洞》宋·李觏,才出尘来尚未知,渐攀藤竹渐临危。伏流似是龙藏处,古树应无春到时。谁把石崖齐刬削,直教云气当帘帷。良工画得犹宜秘,莫与凡夫肉眼窥。
-
客有话故丁秘监京师旧宅因而伤之
古诗《客有话故丁秘监京师旧宅因而伤之》宋·李觏,等闲荣谢已愁闻,况话三公极宠身。青史尚为今世事,朱门不是旧时人。文章散入诸蕃口,花药留添上国春。生死交情浑易见,有谁过此为沾巾。
-
春社词并序
古诗《春社词并序》宋·李觏,吴台玩春锁春色,雨刷花光入龙国。田边大树啼老鸦,野云痴醉寒查牙。年华欲住风雷恶,兰脸知秋泪先落。时荣时谢无了时,扶起混沌须神医。
-
晏起
古诗《晏起》宋·李觏,贫士无所务,闲眠常起迟。谩劳鸡口唤,不奈睡魔欺。宿酒犹薰脑,朝饥未到脾。谁能空汲汲,肉食自谋惟。
-
穫稻
古诗《穫稻》宋·李觏,朝阳过山来,下田犹露湿。饷妇念儿啼,逢人不敢立。青黄先后收,断折伛偻拾。鸟鼠满官仓,于今又租入。
-
赠端上人
古诗《赠端上人》宋·李觏,佛法本无二,谁论律与禅。水行到处入,月出有时圆。事去何尝念,忙中不废眠。松堂白日永,幡影自飘然。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
闷书
古诗《闷书》宋·李觏,行行四月晦,絺绤未能裁。天气疑无定,春寒恐再来。袭衣从汗浃,交扇取风回。野秀深成黑,炉薰冷作媒。年高情已淡,俗薄意多猜。李杜今何在,芳樽谁与...
-
题昱师房三笑图
古诗《题昱师房三笑图》宋·李觏,高僧不出院,屏画三笑图。客子倦游者,欲去复踟蹰。古人骨朽不可追,今人相见如古时。人间触事入吾笑,何必门前有虎溪。
-
往山舍道中作
古诗《往山舍道中作》宋·李觏,截竹成舆不用轮,东行尽日稳宜身。前看叠嶂如无路,每到平田始见人。下户半曾差作役,朽株多已祀为神。生涯一撮诚何有,且免庸儿共拜尘。
-
女色无定美赠卿材
古诗《女色无定美赠卿材》宋·李觏,女色无定美,宠至美则多。士才无定称,用显称已过。长安小家子,粲粲秋池荷。性慧不觉耻,母怜不加诃。出户一囊麝,见人双眼波。情动笑难止,语娇音屡...
-
闵俗
古诗《闵俗》宋·李觏,君门若无禄,陈编孰能读。公庭若无法,秽德谁不足。煦煦儒者言,沈沈小人腹。伤心勿复道,拂弦寄清曲。
-
感事
古诗《感事》宋·李觏,太平无武备,一动未能安。庙算何时胜,人生到处难。役频农力耗,赋重女工寒。只有旴江守,怜民不爱官。
-
送知县苏秘丞移英州
古诗《送知县苏秘丞移英州》宋·李觏,大邑曰南城,唯君治道行。何曾设钩距,到底是聪明。鼎在神奸伏,鹰来鸟雀惊。诈穷多自笑,刑重亦知平。府史如廉士,农桑学颂声。在官嗟不久,丕绩已垂...
-
张禹
古诗《张禹》宋·李觏,汉室尊儒未得真,只求学艺不知人。君王幸已疑王氏,苦把春秋助贼臣。
-
感叹二首·其一
古诗《感叹二首·其一》宋·李觏,世常羞贫贱,贫贱非我羞。道成不见取,贫贱谁之由。陛楯拥尧舜,廊庙居伊周。面对岂无说,咫尺路阻脩。浮云关太虚,白日光逆流。嗟尔临人者,蔽贤天所...
-
书怀寄介夫
古诗《书怀寄介夫》宋·李觏,弃材幸免杂舆薪,收拾缁衣出洛尘。渐老得闲才是性,谩言成谑且随人。能传身后须文字,要识胸中只鬼神。俗子不劳轻毁誉,问天长乞醉乡春。