-
正月二十日俗号天穿日以煎饼置屋上谓之补天感而为诗
古诗《正月二十日俗号天穿日以煎饼置屋上谓之补天感而为诗》宋·李觏,娲皇没后几多年,夏伏冬愆任自然。只有人间闲妇女,一枚煎饼补天穿。
-
送仙游知县许延评
古诗《送仙游知县许延评》宋·李觏,策名曾未几,奋迅出埃尘。陋巷潜心久,亨衢得意新。君恩方责报,民业近多贫。莫学悠悠者,谋身不为人。
-
次韵答史太博
古诗《次韵答史太博》宋·李觏,驿使将诗访远山,发函宁暇正衣冠。秦城未割难论价,燕谷才吹已不寒。占毕有心忘老至,惰农无罚贺恩宽。一枝数粒唯知分,岂是明时学考槃。
-
霜
古诗《霜》宋·李觏,夜落无人见,朝看到处新。非君有分别,力不柰松筠。
-
林屯田思轩
古诗《林屯田思轩》宋·李觏,虑远无如静,兹轩得地幽。一官虽智效,万仞更心游。风月趋吟笔,乾坤入坐筹。延英期上对,岂是为身谋。
-
寄章友直
古诗《寄章友直》宋·李觏,人生何足贵,贵在天资秀。譬如沙石间,金玉岂常有。有才不善用,多为淫邪诱。嗟哉栋梁材,往往厄樵手。章子吾不识,美在众人口。如何材艺多,四十无所...
-
和苏著作麻姑十咏·其二·七星杉
古诗《和苏著作麻姑十咏·其二·七星杉》宋·李觏,五行与万类,有象皆在天。如何彼杉树,反更侔星躔。予思古昔意,欲媚兹山巅。草木尚有斗,人物谁非仙。栽培自何代,衰老今多年。大旱不减翠,涉春无益...
-
葛陂逢何道士
古诗《葛陂逢何道士》宋·李觏,十数年前别我行,相逢犹是旧颜形。琴声渐古听来淡,药味虽凡试最灵。出有酒钱天下富,住无家地浪头萍。神仙可学应须学,万里蓬莱一点青。
-
书楼夏晚
古诗《书楼夏晚》宋·李觏,地僻无他管,楼危有剩凉。远流通越派,残日共秦光。鸟道顽云黑,人家病叶黄。高情梦箕颍,闲景画潇湘。山药香多桂,渔歌浊少商。太平知可喜,何者是簪...
-
庭树
古诗《庭树》宋·李觏,不是栽培力,谁容此处生。细声饶客睡,斜影与邻清。地窄根犹迸,秋迟叶未惊。虞人虽欲伐,却怕损檐楹。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送上官直
古诗《送上官直》宋·李觏,失意多怨尤,有谁能自知。游人务乞丐,之子唯求师。成名在积善,干禄先阙疑。根本苟深固,春风谅无私。
-
李郭
古诗《李郭》宋·李觏,元礼祸成钩党后,林宗身免闭门时。死非不智生非怯,同室乡邻各有宜。
-
次韵答陈殿丞
古诗《次韵答陈殿丞》宋·李觏,不能随薄俗,非是向深山。自喜道无屈,所嗟心未闲。酒乡贫更入,诗债病犹还。一字成虚美,通宵只厚颜。
-
竹斋题事
古诗《竹斋题事》宋·李觏,低斋结空野,小竹移孤林。斋闲竹净好,日媚幽人心。南方夏厌暑,独此留残阴。戛雨挫促梦,穿风搜凉襟。长茵展丽藓,乱歌奏欢禽。侍奴裹村服,语客抛尘...
-
和育王十二题·其三·七佛石
古诗《和育王十二题·其三·七佛石》宋·李觏,万物虽散殊,孰非道之体。何必石岩岩,方疑金色臂。
-
独居
古诗《独居》宋·李觏,苔根跨阶发,白雨满四檐。春眠懒下枕,日午谁开帘。浮尘裹酒榼,馁虫镂书签。荣乐岂不欲,非义固所嫌。
-
美女篇
古诗《美女篇》宋·李觏,繁霜毒春木,花开苦不早。愚夫择利婚,美女贫中老。曷不冶颜色,门前车马道。闺房有礼文,自衒谁言好。俗态竞朱粉,古心慕蘋藻。所期君子恩,卒以慰枯...
-
秋千二首·其二
古诗《秋千二首·其二》宋·李觏,风静高标埋暗雾,月明孤影落澄波。狂心拟逐游童上,无奈春醪足困何。
-
野人
古诗《野人》宋·李觏,村落苍茫半草茅,路无车辙水无桥。婚姻取足唯春茧,盐酪归来待晚樵。一样宽衣疑效古,几人华发未经徭。相逢不会寒温语,借问官家合是尧。
-
东湖
古诗《东湖》宋·李觏,古郡城池已瞰江,重湖更在郡东方。水仙坐下鱼鳞赤,龙女门前橘树香。路绝尘埃非洒扫,地无风雨亦清凉。使君待客多娱乐,只有醒时觉异乡。