-
送王尉
古诗《送王尉》宋·李觏,义激中心不再思,宦途从此抱瑕疵。谁怜君子笃亲意,况是明王孝治时。靖节田园应久废,尚平婚嫁岂宜迟。一官尘土休回顾,海上群鸥旧有期。
-
元纪二首·其一
古诗《元纪二首·其一》宋·李觏,孝宣应是不知书,便谓先王似竖儒。若使周家纯任德,亲如管蔡忍行诛。
-
送分司吴太博还乡
古诗《送分司吴太博还乡》宋·李觏,休官众未许,分政且归闽。名系金闺彦,身为蕙帐人。林泉新得主,冠履渐无尘。知足应常足,安能更问津。
-
送阳曲蔡尉
古诗《送阳曲蔡尉》宋·李觏,凤皇贵在德,孔翠岂无文。诗礼多承训,贤能迥出群。谈清蜕尘滓,志大蹑烟云。更喜并州牧,豪英天下闻。
-
送张评事
古诗《送张评事》宋·李觏,江上楚花鲜,君行一黯然。居官无藉手,选部岂知贤。廉善虽由已,亨通亦在天。都人如问我,疏懒甚当年。
-
不寐
古诗《不寐》宋·李觏,四壁空空绝语声,困来终是睡难成。孤灯要与人相背,寒漏苦教天不明。累月故园无信息,几般闲事恼心情。别愁若解生华发,一夕应添一万茎。
-
秋怀
古诗《秋怀》宋·李觏,褚冠斜顶对清秋,病骨支撑懒上楼。辅世功夫何日是,少年滋味此生休。山含红树随时老,天带黄昏一例愁。自笑酒肠空半在,前村无处典鹴裘。
-
雾
古诗《雾》宋·李觏,光明人所好,幽暗此何为。树在溪无影,禽来鹘未知。爱花留润与,避日卷阴移。底事偏相恼,天涯欲望时。
-
匈奴传
古诗《匈奴传》宋·李觏,汉家经武意如何,也信狼心欲偃戈。岂是虏庭佳丽少,自缘婚礼货财多。女从宗室方抡择,赋出齐民更刮摩。若向大臣求侄媵,当时谁肯议通和。
-
寄赠福山长老
古诗《寄赠福山长老》宋·李觏,时世重因循,师何独苦辛。洁斋徒众散,刚直里闾嗔。游艺能济物,旧交多雅人。云山虽好住,住久转劳神。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
玉胡蝶花
古诗《玉胡蝶花》宋·李觏,胡蝶生来只爱花,春工描样作奇葩。庄周有梦何曾觉,冰雪肌肤落几家。
-
睡思
古诗《睡思》宋·李觏,俗语不入耳,旅愁还到心。坐多浑易厌,梦好欲重寻。暴雨撩蓬响,残阳过岭阴。回看奔竞苦,此兴贵南金。
-
宗人宅仁知阁
古诗《宗人宅仁知阁》宋·李觏,江南尽是山水地,君子固求仁知名。可怜尘土不到眼,只有云泉相伴清。人间扰扰知何在,日暮悠悠空斗行。明月一栏风一枕,醉乡犹可过浮生。
-
秋阴
古诗《秋阴》宋·李觏,一夜风声晓更狂,起来庭户顿凄凉。不知红日在何处,时见黑云微有光。天落水中兼雁影,露啼林罅带枫香。愁人莫苦登高阁,说着江山已断肠。
-
池亭小酌得和字
古诗《池亭小酌得和字》宋·李觏,客思都无着,临池一醉歌。唤春呈物象,移性入天和。月影碎荆玉,波纹纬蜀罗。相看尽仙骨,俗态巳无多。
-
送路拯北游
古诗《送路拯北游》宋·李觏,六月地欲赤,驱车河朔行。王师备戎狄,游子念功名。尽识山川险,深穷彼我情。归来具封奏,直上请长缨。
-
钱寺丞知白州
古诗《钱寺丞知白州》宋·李觏,大邑歌谣日尚新,忽惊千骑拥行尘。宦游莫叹登长道,天意先教福远人。城在海隅门少客,地钟阳气景常春。政成不患无知己,按察当今正直臣。
-
送演教大师东游
古诗《送演教大师东游》宋·李觏,野客相知久,年来发渐华。衣冠从异教,言行似儒家。通塞随天命,遨游遍海涯。武夷应有会,好去醉流霞。
-
读韩文公驽骥篇因广其说
古诗《读韩文公驽骥篇因广其说》宋·李觏,主人渴良马,仆夫念驽骀。行迟追易及,力少牵易来。时闻千里足,百箭攒其怀。主人虽欲买,众口大悠哉。
-
和育王十二题·其十一·晋年松
古诗《和育王十二题·其十一·晋年松》宋·李觏,典午既陵夷,群材共沦谢。唯有青青松,于今被王化。