-
偈颂二十五首·其二十二
古诗《偈颂二十五首·其二十二》宋·释道璨,北人偶与南人会,借问如何吃荔枝。口未开时先话堕,香甜二字且酬伊。
-
和题洪内翰野航
古诗《和题洪内翰野航》宋·释道璨,学海无边心自谋,天风满棹去还留。庆源以后波澜小,老却湖边月一舟。
-
偈颂十八首·其四
古诗《偈颂十八首·其四》宋·释道璨,云门放洞山三顿棒,黄檗打临济三顿棒。减灶添兵,伤盐费酱。一不成单,二不成两。多少芦花对蓼红,时人只看丝纶上。
-
偈颂十八首·其十四
古诗《偈颂十八首·其十四》宋·释道璨,江月照,松风吹,永夜清宵何所为。
-
一庵
古诗《一庵》宋·释道璨,万法须从皈处参,难将皈处与人谈。檐头昨夜风和雨,说得分明落二三。
-
和冯叔炎梅桂二首·其二
古诗《和冯叔炎梅桂二首·其二》宋·释道璨,风露透枝叶,团团翠满坡。但教秋思足,不必月明多。骚在谁招隐,山空自放歌。故家射科手,折取莫蹉跎。
-
秋思
古诗《秋思》宋·释道璨,草根无数候虫鸣,月在梧桐树上明。庭院无人过夜半,自携团扇绕阶行。
-
偈颂二十五首·其十
古诗《偈颂二十五首·其十》宋·释道璨,百不知,百不会,吃饱饭,熟打睡。要得剋期,取灯取灯,如是三昧。
-
和恕斋吴提刑秋阳庵居
古诗《和恕斋吴提刑秋阳庵居》宋·释道璨,截断人间名利尘,横塘深碧护新坟。昏明不定霜天月,开合无心竹屋云。风雨对床差可喜,乾坤万事不堪闻。栽松种竹閒功课,却为忧时一半分。
-
过舅氏宅
古诗《过舅氏宅》宋·释道璨,墙头杨柳老无枝,门外新泥淤旧泥。因看儿童骑竹马,忆曾随母北归时。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
赠明侍者
古诗《赠明侍者》宋·释道璨,好诗无音律,至文难言说。学之无他术,先要心路绝。兀坐送清昼,万事付一拙。如是三十年,大巧自发越。万象赴陶冶,百怪乞提挈。兴来忽运笔,妙处无前...
-
偈颂十八首·其十五
古诗《偈颂十八首·其十五》宋·释道璨,漏尽夜沉沉,山房风露深。无云生岭上,有月落波心。
-
偈颂十八首·其一
古诗《偈颂十八首·其一》宋·释道璨,天高地厚,日盈月昃。全提半提,天地悬隔。
-
超师房
古诗《超师房》宋·释道璨,岩桂花开满院香,青莎叶底有鸣螀。人家只在西林住,鸡犬声中又夕阳。
-
偈颂二十五首·其十三
古诗《偈颂二十五首·其十三》宋·释道璨,京师出大黄,价直极相当。未曾识道地,枉自费商量。
-
偈颂十八首·其二
古诗《偈颂十八首·其二》宋·释道璨,弟兄财本不多争,共驾官船各自撑。撑去撑来回首看,依前不离蓼花汀。
-
陈了翁祠
古诗《陈了翁祠》宋·释道璨,一窗南日照芳祠,忧国空存两鬓丝。更化早知成绍述,平舟悔不用元龟。
-
寄题赵山台莲花方丈
古诗《寄题赵山台莲花方丈》宋·释道璨,四壁纵横都十尺,门对若耶溪水碧。画阑漠漠吹香风,绿窗练练浮秋色。中有诗家白玉颜,饮露沐芳度朝夕。当轩大坐眼波横,只许诗人来入室。
-
偈颂十八首·其三
古诗《偈颂十八首·其三》宋·释道璨,鼓棹扬帆,驾没底船。横行海上,神头鬼面。
-
偈颂十八首·其十六
古诗《偈颂十八首·其十六》宋·释道璨,道在目前,全无罅缝。左之右之,百发百中。是风动,是幡动。