-
和恕斋濂溪书院二首·其二
古诗《和恕斋濂溪书院二首·其二》宋·释道璨,洙泗渊源水一溪,藓花绿遍考亭碑。白云散尽青山出,一卷通书未写时。
-
偈颂二十五首·其十五
古诗《偈颂二十五首·其十五》宋·释道璨,溪东是国王水草,溪西是国王水草。随分纳些些,佛法休寻讨。堪笑水潦和尚,枉被马师踏倒。荐福与么告报,犹较王老师一线道。
-
题信国墨梅
古诗《题信国墨梅》宋·释道璨,太耐冰霜老玉关,北风满面不知寒。无边生意天难泄,春色教人纸上看。
-
布袋赞·其一
古诗《布袋赞·其一》宋·释道璨,布袋无口,拄杖无枝。靠定这个,有甚了期。
-
野水横舟
古诗《野水横舟》宋·释道璨,望之一叶轻,即之万钧重。天风吹不去,世波摇不动。送尽千帆飞,济川已无梦。月冷蘋花秋,此兴白鸥共。
-
投笔
古诗《投笔》宋·释道璨,无心检点笔头春,疏懒从教到十分。留取半生挥翰手,崖前无事学耕云。
-
和红梅
古诗《和红梅》宋·释道璨,姑射真人笑脸开,肯将颜色涴香腮。仙游曾向桃源过,引得春风上面来。