-
和管滂著作见寄韵
古诗《和管滂著作见寄韵》宋·范纯仁,生平迂拙畏非彝,苦爱曾颜道甚夷。麋鹿岂堪婴组绂,渔樵只合在山陂。遭时不叹冯唐老,忍耻空惭鲍叔知。盈纸更烦佳句赠,雅情深厚俗难窥。
-
卢通议挽词三首·其一
古诗《卢通议挽词三首·其一》宋·范纯仁,耆旧今多少,唯公景德人。家邻吴市卒,名重汉廷臣。路在犹耕月,门閒似送春。空堂馀画像,彷佛旧精神。
-
寄陈述古宾客万琏郎中二首·其二
古诗《寄陈述古宾客万琏郎中二首·其二》宋·范纯仁,欣欣万物占芳春,对景那知放逐身。粗守素风谙左宦,拟投白社愧高人。汉疏蚤命东门驾,商老方为少海宾。空辱忘年微报称,浪酬佳唱恃心亲。
-
司马温公挽词三首·其三
古诗《司马温公挽词三首·其三》宋·范纯仁,两宫思旧德,异礼贲忠魂。翠辇亲临后,蝉冠锡命尊。霜风咽笳鼓,寒日惨旌幡。不独知心客,徘徊哭寝门。
-
九日游西山开化归会柳溪示程宪
古诗《九日游西山开化归会柳溪示程宪》宋·范纯仁,登高观稼适同时,宾从喧阗逐隼旗。殿阁崔巍初日照,林峦萧索晓风吹。山空笳鼓穿云响,径险车徒出谷迟。坐阻车公归兴速,却寻黄菊醉西池。
-
和曹演甫中秋见怀
古诗《和曹演甫中秋见怀》宋·范纯仁,去年对月忆良朋,今夕谁同塞上情。华发苍颜人易老,赏心乐事古难并。戍楼笛响千山迥,沙漠霜寒万里明。半夜归鸿飞不断,好将幽梦到淮城。
-
和君实雨中即事二首·其二
古诗《和君实雨中即事二首·其二》宋·范纯仁,熟寝翻知计虑长,閒斋一枕事都忘。自然便是无何境,梦到华胥亦异乡。
-
和君实姚黄玉玲珑二品牡丹二首·其二
古诗《和君实姚黄玉玲珑二品牡丹二首·其二》宋·范纯仁,花得新朋自我公,洁如明玉状玲珑。芳心有待人难见,小圃深藏洛水东。
-
送潞公游河阳河清
古诗《送潞公游河阳河清》宋·范纯仁,安车乘兴赏春妍,荣盛欢康世莫肩。旧舍讼棠重蔽芾,昔游昼锦复蝉联。子孙拥节迎家府,稚艾争途看寿仙。堪叹三川疲病守,陪公不及望公还。
-
陈和叔游龙门先归
古诗《陈和叔游龙门先归》宋·范纯仁,玉峰环照碧伊寒,楼阁参差四望间。散骑从游皆故友,一川清景彻南山。笑言迥出尘埃外,心意都如物象閒。夫子官居惯追赏,故饶诸客独先还。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
又和早行
古诗《又和早行》宋·范纯仁,拂曙征人各向方,乍明林野更青苍。云头漏日开秋色,马足翻沙破晓霜。时事罕闻心愈静,故人不见恨空长。怜君素爱还乡乐,行役虽劳肯暂忘。
-
和徐郎中柏枝甘露
古诗《和徐郎中柏枝甘露》宋·范纯仁,素液浓甘胜醴饴,偏零翠柏瑞明时。何如溥作丰年泽,万物涵濡被福釐。
-
和孔宗翰郎中见寄
古诗《和孔宗翰郎中见寄》宋·范纯仁,圣人流泽到真贤,直节清名奕世传。惠政讴谣腾楚甸,醉吟风月满江天。嗟予滥典劭农印,归老几无坐客毡。一得新诗清百虑,黄粱未熟且安眠。
-
签判李太博静胜轩二首·其一
古诗《签判李太博静胜轩二首·其一》宋·范纯仁,开轩纳清景,为吏似閒居。佳客迹频到,主人心自虚。琴尊良有助,时命固无如。喧静何能必,中恬乐有馀。
-
三弟得告来见省
古诗《三弟得告来见省》宋·范纯仁,一门遭遇世应稀,诏许寻兄荷主慈。屈指共惊游宦久,差肩却想事亲时。惭卿才识加昏耗,嗟季情怀畏别离。报国尔曹心尚壮,无能唯我复先衰。
-
和韩子华相公同游王君贶园二首·其二
古诗《和韩子华相公同游王君贶园二首·其二》宋·范纯仁,善政多閒若解牛,寻春选胜遍深幽。红芳翠竹围松岛,彊醉清尊盖自由。
-
和李徽之正议
古诗《和李徽之正议》宋·范纯仁,致主唯将盛德临,世推文定总朝簪。先门自昔蒙知早,开阁当时用意深。功业所存皆国计,忠贤有后见天心。冢卿耆德承家庆,福寿康宁映古今。
-
和曼叔閒书
古诗《和曼叔閒书》宋·范纯仁,夫子天资过我曹,两兼才德属人豪。不求近誉声逾远,能处卑官道益高。岂止一同裁美锦,直须万俗被重袍。由来康济吾儒事,抚遍疮痍莫厌劳。
-
和李敷重九席上遣兴
古诗《和李敷重九席上遣兴》宋·范纯仁,谪居閒僻少朋游,珍重征帆肯暂收。多难共惊霜绕鬓,重阳还喜菊盈瓯。楼前雨洗千山翠,天际江横万里秋。节物相催人渐老,此身何日得归休。
-
与张靖学士游华清宫雍帅钱子飞端明以诗见寄次韵和
古诗《与张靖学士游华清宫雍帅钱子飞端明以诗见寄次韵和》宋·范纯仁,金节煌煌柅使辀,华清胜绝许陪游。东来渭水晴光动,西望长安翠霭浮。休羡青山供秀句,好归黄閤告嘉猷。忆公何处偏回首,身在朝元最上头。