-
寄友人
古诗《寄友人》宋·范纯仁,时君养多士,本欲康生民。服章与奉禄,岂但荣其身。士昔志于学,宁曰利欲亲。得位以行道,脩己将安人。夫君青云姿,文行尤彬彬。明主亲选士,往作诸侯...
-
王安之朝议蛙乐轩
古诗《王安之朝议蛙乐轩》宋·范纯仁,群响本无异,悲欢由感怀。蛙鸣得其所,人乐与之偕。既泯物我念,宁烦丝竹谐。谁能同此适,应亦少朋侪。
-
久雨
古诗《久雨》宋·范纯仁,季夏德阳盛,炎赫恢洪炉。俄然积阴来,直掩造化枢。蒸云满乾坤,澍雨倾江湖。昼夜不停洒,动植宁得苏。深虞垫地轴,遂恐沈日车。火官弛权纲,朱鸟忧沾...
-
寄谢师直
古诗《寄谢师直》宋·范纯仁,去夏谒君时,踏雨溵川路。癯然泣相吊,心苦别亦遽。穷愁但急急,峥嵘岁还暮。羁旅念友朋,天寒感霜露。孤怀杂离忧,纷乱畴可诉。计我之官期,迨君祥琴...
-
梁贶之惠酒分饷张伯常朝议
古诗《梁贶之惠酒分饷张伯常朝议》宋·范纯仁,黄衣健卒肩乘壶,口传好语无缄书。为言八使致新酿,赤泥翠笼来兵厨。轸予官冷乏斟酌,补助不足均赢馀。殷勤拜贶兴不浅,对月开縢露华满。金波泻出紫玉...
-
和王微之赴韩持国燕集
古诗《和王微之赴韩持国燕集》宋·范纯仁,颍川太守无羁束,为政课卑才第六。里中耆旧六七翁,渐閒勇退皆高躅。独愧衰疲掌民社,谩拥熊轩驾丹毂。身病何由安百姓,才薄岂当尸厚禄。巧匠居旁只坐...
-
观疆人翥坡
古诗《观疆人翥坡》宋·范纯仁,蚁分突骑向高岑,驰下危涂万丈深。犷俗轻生唯斗险,垂堂宁复戒千金。
-
和李敷察推即席感旧二首·其二
古诗《和李敷察推即席感旧二首·其二》宋·范纯仁,一榜登科二十年,江城偶得共盘筵。郑公雅喜中都职,梅福曾由邑吏仙。白首相期情契厚,素风犹待子孙传。狂歌醉舞形骸外,吾道从来况坦然。
-
和张伯常见寄
古诗《和张伯常见寄》宋·范纯仁,芳信初传喜满胸,开缄气燄若长虹。文墙目视曹刘短,诗将坛登李杜雄。一别寒暄迷甲子,十年尘土谩西东。知君善诱存先契,不欲疏顽坠素风。
-
雪中池上
古诗《雪中池上》宋·范纯仁,碧玉为池白玉堤,千林万木尽花开。携宾欲觅开尊处,祇得清香辨野梅。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和韩子文题王摩诘画寒林
古诗《和韩子文题王摩诘画寒林》宋·范纯仁,摩诘传遗迹,家藏久自奇。高人不复见,绝艺更谁师。水石生寒早,烟云结雨迟。笔端穷造化,聊可敌君诗。
-
和韩侍中上巳日会兴庆池二首·其一
古诗《和韩侍中上巳日会兴庆池二首·其一》宋·范纯仁,波涨朱阑外,山明绮席前。画桡飞彩鹢,红旆照清涟。东阁随开府,佳宾尽谪仙。夕阳归骑外,芳草绿绵绵。
-
偶成
古诗《偶成》宋·范纯仁,横笛佳人用意深,数声高起潩湖阴。梅花落尽还堪惜,留取残英伴醉吟。
-
累约舍弟纯礼以职事未至
古诗《累约舍弟纯礼以职事未至》宋·范纯仁,落叶犹同飞,寒鸟犹并枝。我汝独何负,不得长相随。偶为细累拘,跬步成天涯。后日更远适,会合信难期。尚愿家国宁,且作千日离。悠悠百年间,几别颜即...
-
神宗皇帝挽诗四首·其二
古诗《神宗皇帝挽诗四首·其二》宋·范纯仁,应运千龄契,持盈七闰间。当年叨法从,终日奉威颜。凤辇知何往,龙髯杳莫攀。深恩无路报,恸哭向桥山。
-
谢微之见赠
古诗《谢微之见赠》宋·范纯仁,属邑逢公喜望尘,便陪将漕向江滨。当时早重朋僚契,晚岁重敦道义亲。华衮已惭无德称,琳宫弥羡最閒身。相过无惜频欢醉,八十康宁有几人。
-
金陵怀古二首·其一
古诗《金陵怀古二首·其一》宋·范纯仁,天兵从昔度长桥,四海干戈一战销。江叟岂能知帝力,醉凭渔艇亢秋潮。
-
喜弟妹相聚
古诗《喜弟妹相聚》宋·范纯仁,宦游离索每相望,弟妹俱来喜莫量。言笑从容忘世味,盘筵简率任家常。清朝幸免鸰原急,白首欣逢雁序长。安得身閒归里社,一尊共醉乐时康。
-
到汉东和张伯常六首·其四
古诗《到汉东和张伯常六首·其四》宋·范纯仁,浮名驱逐阻音尘,一别伊川十二春。顾我衰残如槁木,羡公眉寿若灵椿。寒梅乍吐香尤馥,白酒新篘味颇醇。对景便思同一醉,都忘衰病在漳滨。
-
龙门马上望雪
古诗《龙门马上望雪》宋·范纯仁,山开晓色千峰玉,草映寒光万点琼。为我春游添景物,不教桃李独鲜明。