-
许真君天诰
古诗《许真君天诰》宋·范纯仁,至人脩练久能成,此诰尝闻降帝庭。宝墨森森耸鸾凤,训词一一在生灵。既将道行蒙幽显,奚必仙踪到杳冥。鹤驾云軿非我觌,祇期操履学真经。
-
和孙曼叔北禅牡丹一蒂三花
古诗《和孙曼叔北禅牡丹一蒂三花》宋·范纯仁,三花骈蒂吐芳丛,曲尽东皇造化功。疑是神山仙子会,霞衣鼎立驭轻风。
-
龙门秋日上潞公二首·其二
古诗《龙门秋日上潞公二首·其二》宋·范纯仁,郊原经雨绝纤尘,短麦蒙茸盖垄新。霜叶妆林成锦段,溪风吹水作龙鳞。秋山苍翠浓如画,晴日鲜明暖似春。遍叩禅关止三宿,犹惭高退自由身。
-
酷吏
古诗《酷吏》宋·范纯仁,虐吏天资害物深,斯民无耻叹刑淫。只凭豺虎贪残意,肯顺乾坤长养心。骨肉尽将成怨府,君亲何以致薰琴。终逢族灭令人快,智者为谋岂待箴。
-
金陵怀古二首·其二
古诗《金陵怀古二首·其二》宋·范纯仁,六朝文物今何在,千里江山自宛然。英武南征无杀伐,至今樵牧尚能传。
-
次韵曼叔见寄
古诗《次韵曼叔见寄》宋·范纯仁,予生三十愚且惷,乐善自许人难双。前年杞城拜夫子,似处幽蔀逢明釭。交情期与道义久,第愧蚁蛭临崆㟅。兵厨得酒不自饮,携挈过我盈尊缸。追游颇纵山水...
-
和张坊州
古诗《和张坊州》宋·范纯仁,词场同际遇,郡政接循良。珠玉篇章妙,芝兰气味长。褒言如衮绣,雅意戒鹈梁。老格松千尺,清文水一塘。赓酬停笔久,降叹举幡忙。当宁神兼武,开边洮与...
-
游寡阜庙二首·其二
古诗《游寡阜庙二首·其二》宋·范纯仁,逾旬积雨喜新晴,民物熙然百谷成。风叶萧骚林野薄,霜天寥廓日华清。千山甫隔乌延塞,两水傍临不窟城。但得年丰人足食,犬羊馀种岂须平。
-
无书
古诗《无书》宋·范纯仁,患难人皆恤,谁能绝信音。宁忘问生死,可是尽浮沉。信子情无矫,知予咎自深。严冬见松柏,为有岁寒心。
-
寄上文潞公
古诗《寄上文潞公》宋·范纯仁,孙阁重登愧玳簪,情同倦翼托高林。嵩邙未敌仁基厚,河洛宁如福海深。善教每闻当镂骨,重知难报欲沾襟。至诚怀德逾饥渴,不比寻常势利心。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
寄和浮光曹九章大夫
古诗《寄和浮光曹九章大夫》宋·范纯仁,贤守班条俗易从,戴其仁厚服其功。虚心足以求民瘼,实效应须柬帝衷。缱绻交情由道合,连绵榜契复官同。当时赐第今无几,共喜优游作老翁。
-
和君实陪潞公子华景仁宴集各一首·其四
古诗《和君实陪潞公子华景仁宴集各一首·其四》宋·范纯仁,种竹盈轩翠,栽花满圃红。著书评百代,守节避三公。皎洁升坛玉,孤高渐陆鸿。清名若嵩少,万仞亘长空。
-
自砭
古诗《自砭》宋·范纯仁,人有好胜心,当以善胜恶。岂宜执人我,与彼较彊弱。所得无毫釐,所失已山岳。事过徒自悔,驷马追不却。况临衰暮年,事尤资审度。如人行远道,日暮将憩...
-
宿州元太守北楼席上
古诗《宿州元太守北楼席上》宋·范纯仁,七月高楼暑气回,荷香细逐水风来。翠蛾细袖歌声远,绿野苍山醉眼开。羁客秋怀追屈宋,主人交义继陈雷。他年林下相逢去,诗酒何妨许重陪。
-
兖墨
古诗《兖墨》宋·范纯仁,谁爇长松制作勤,轻煤匀腻杂兰薰。中疑玄石无纤翳,外若灵犀有密纹。溪石乍研浮紫翠,蜀笺试写落烟云。会将点画传青简,千古忠邪为尔分。
-
酬韩持国
古诗《酬韩持国》宋·范纯仁,独想当年春宴游,湖边日日醉金瓯。三年阻作登龙客,不谓相思已白头。
-
酬王定国
古诗《酬王定国》宋·范纯仁,守麾犹得长诸侯,全晋提封二十州。画角悠扬高戍晚,黄榆摇落故关秋。防边战士多乡思,并塞胡儿学汉讴。早晚罢兵容请老,邀君同醉潩湖头。
-
龙门山二首·其一
古诗《龙门山二首·其一》宋·范纯仁,云拥楼台雪拥川,亲朋行望举吟鞭。烟龛万叠凌花霰,坐见金人变玉仙。
-
独游石岩寄诸友
古诗《独游石岩寄诸友》宋·范纯仁,乱石巉空耸翠棱,攀萝寻胜逐溪声。爱山怀友情无限,日暮岩边独记名。
-
寄鲜于子骏西台
古诗《寄鲜于子骏西台》宋·范纯仁,僚友难逢不世贤,洛台经岁共清閒。蒹葭岂合依良玉,培塿何能望泰山。直道难堪从俗尚,清新原足重人间。期君致主登廊庙,茅屋荒田我自还。