-
偈一百二十首·其二十六
古诗《偈一百二十首·其二十六》宋·释怀深,金轮御世乾坤永,玉烛调时宇宙明。桃李无言春烂熳,不知何以报升平。
-
家中四威仪·其三
古诗《家中四威仪·其三》宋·释怀深,家中坐,一室寥寥是什么。灵光一点甚分明,何必青山寻达磨。
-
退步·其十一
古诗《退步·其十一》宋·释怀深,万事无如退步眠,放教痴钝却安然。漆因有用遭人割,膏为能明彻夜煎。
-
偈一百二十首·其十八
古诗《偈一百二十首·其十八》宋·释怀深,道在何曾在间然,休分城市与林泉。重来痂法栖禅处,依旧清风满目前。
-
退步·其十二
古诗《退步·其十二》宋·释怀深,万事无如退步眠,松床纸帐暖如毡。梦中说话无花草,况是山僧不会禅。
-
前往焦山历代尊宿真赞·珍禅师
古诗《前往焦山历代尊宿真赞·珍禅师》宋·释怀深,末上开山师最劳,栽松种竹意何高。舟横断岸无人识,几度因风弄海涛。
-
偈一百二十首·其九十三
古诗《偈一百二十首·其九十三》宋·释怀深,欣逢诞圣时,无以报明主。唯凭一炷香,更击三通鼓。唱起太平歌,共行向上路。只愿尧天日月长,待见黄河清万度。
-
偈一百二十首·其八十九
古诗《偈一百二十首·其八十九》宋·释怀深,晓来雨过地无尘,绿暗红疏烂熳春。拄杖花开人不会,等闲昧却本来身。
-
前往焦山历代尊宿真赞·深禅师
古诗《前往焦山历代尊宿真赞·深禅师》宋·释怀深,南山拾得劫初铃,乡曲谁人会此声。拨转海门关棙子,云楼月殿一时成。
-
退步·其十
古诗《退步·其十》宋·释怀深,万事无如退步僧,发长懒剃貌棱层。出言吐气多山野,逆耳之谈谁肯听。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈一百二十首·其七十七
古诗《偈一百二十首·其七十七》宋·释怀深,今朝四月十五,已见炎炎酷暑。只宜摇扇饮水,岂可谭今引古。却请九仙长老,倾些清凉法雨。众中钉觜禅和,便好出来进步。问教口似磉盘,始信长老难做。...
-
偈一百二十首·其八十七
古诗《偈一百二十首·其八十七》宋·释怀深,时节因缘自有由,知音千里远相求。寒山陌上才招手,拾得溪边已点头。
-
偈一百二十首·其八十八
古诗《偈一百二十首·其八十八》宋·释怀深,五叶花敷大地春,泥牛鞭起著精神。好将一苇堂前曲,举向东州路上人。
-
偈一百二十首·其七十三
古诗《偈一百二十首·其七十三》宋·释怀深,长夏无别趣,调和羹一釜。滋味颇馨香,刚地成点污。口是祸之门,舌是斩身斧。陪却三斤铁,只因看锢鏴。
-
偈一百二十首·其六十七
古诗《偈一百二十首·其六十七》宋·释怀深,气息才通不可收,一回拈起一回羞。威音王外难分雪,殃及儿孙卒未休。
-
偈一百二十首·其六十一
古诗《偈一百二十首·其六十一》宋·释怀深,四年两受官家敕,玉璨珠华耀海门。鼓舞尧风聊自愧,不知何以答君恩。
-
偈一百二十首·其九十
古诗《偈一百二十首·其九十》宋·释怀深,春睡不知晓,觉来天已光。七条衣未著,五味粥先香。宰相鸡鸣起,凡夫彻夜忙。不知禅和子,将底报君王。
-
枯髅酒色财气颂·其四
古诗《枯髅酒色财气颂·其四》宋·释怀深,偶然一语不相投,努目挥拳汗欲流。若悟形骸同逆旅,胸中人我一时休。
-
和尧峰泉老·观音岩
古诗《和尧峰泉老·观音岩》宋·释怀深,笑日野花青嶂下,歌春幽鸟白云间。宝陀大士全身露,懊恼游人空看山。
-
灵岩披云台十颂·其三
古诗《灵岩披云台十颂·其三》宋·释怀深,拄筇台畔自腾腾,野草闲花照眼明。绿水青山皆旧物,鸟啼猿笑别无声。