-
田六娘子下火
古诗《田六娘子下火》宋·释怀深,浮生三十二春秋,方始修行肯转头。底事又随云雨去,烟波江上使人愁。休休休,不用愁,聚散还同水上沤。直饶寿得三十岁,不免输他这一筹。
-
灵岩披云台十颂·其十
古诗《灵岩披云台十颂·其十》宋·释怀深,莫笑山僧语句粗,真情何处著工夫。世人用尽精神讨,缘木何曾觅得鱼。
-
拟寒山寺·其十九
古诗《拟寒山寺·其十九》宋·释怀深,忍人喜啖脍,砧几膏血洒。想见鱼痛时,正似人遭剐。咀嚼称珍奇,恻隐略无也。影响恐非遥,不在九泉下。
-
拟寒山寺·其七十一
古诗《拟寒山寺·其七十一》宋·释怀深,老翁死却儿,昼夜搥胸哭。痛心彻骨髓,叫云我孤独。何不返思量,恣啖猪羊肉。羊岂不思儿,猪亦有眷属。
-
拟寒山寺·其八十
古诗《拟寒山寺·其八十》宋·释怀深,若以诤止诤,其诤转不已。唯忍能止诤,是法中尊贵。不见老瞿昙,妙相三十二。魔军刀剑来,只以无心对。
-
拟寒山寺·其一三八
古诗《拟寒山寺·其一三八》宋·释怀深,不必扬人恶,切忌伐己善。行人口似碑,好丑悉皆见。禄厚恐祸生,言深虑交浅。不如省事休,彼此无欣怨。
-
拟寒山寺·其二十四
古诗《拟寒山寺·其二十四》宋·释怀深,有个聪明汉,家中五欲全。吃得肉已饱,来寻僧说禅。心口自违背,佛祖望齐肩。不知有底急,平白要瞒天。
-
拟寒山寺·其一一六
古诗《拟寒山寺·其一一六》宋·释怀深,更有一般僧,因果殊不顾。心里似屠沽,口中呵佛祖。心口不相应,佛祖岂容侮。投子与赵州,肯踏名利路。
-
拟寒山寺·其九十九
古诗《拟寒山寺·其九十九》宋·释怀深,世上贪饕汉,因财日夜煎。天公借与汝,看守七十年。譬如良田谷,春种秋方圆。不见张车子,生来便有钱。
-
拟寒山寺·其五十三
古诗《拟寒山寺·其五十三》宋·释怀深,天高听甚卑,神幽察甚厚。埋蚕蚕变尸,烧蚁蚁成漏。呵吹一气间,冷暖各成就。恶从汝心生,还从汝心受。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
拟寒山寺·其八十四
古诗《拟寒山寺·其八十四》宋·释怀深,世人皮底黠,肚里没头痴。只取眼前乐,不忧身后非。眼前乐不久,身后苦多时。愿君早为计,后悔恐难追。
-
拟寒山寺·其九十七
古诗《拟寒山寺·其九十七》宋·释怀深,伤嗟富贵家,杀害无虚日。食羊割奶膀,烙鳖呼卒律。物有千般痛,汝无一念恤。福力忽然终,黄连犹是蜜。
-
拟寒山寺·其一四五
古诗《拟寒山寺·其一四五》宋·释怀深,傅大士种瓜,瓜熟人偷窃。以篮热园中,与偷便提挈。偷儿感此情,再拜心服悦。无争与莫争,尽向慈门摄。
-
拟寒山寺·其四十八
古诗《拟寒山寺·其四十八》宋·释怀深,贫贱关前业,休嗟命未亨。田园不种树,花果何由生。千沉两条路,看你如何行。愿君牢着脚,前面有深坑。
-
拟寒山寺·其七十六
古诗《拟寒山寺·其七十六》宋·释怀深,人身如假借,其势岂能久。镜中儿时面,转眄成老丑。安得闲日月,与人斗棋酒。不能求放心,处处随物走。
-
拟寒山寺·其八十八
古诗《拟寒山寺·其八十八》宋·释怀深,静看营巢燕,衔泥日千转。一栖贫家梁,一宿王者殿。寄托暂时间,何暇分贵贱。人生达此理,没齿无欣怨。
-
拟寒山寺·其四十五
古诗《拟寒山寺·其四十五》宋·释怀深,贫民饿欲倒,富汉米不粜。米烂化为虫,犹嫌价利小。价利更若高,沟壑皆饿殍。人生萌此心,鬼神暗里笑。
-
偈一百二十首·其五
古诗《偈一百二十首·其五》宋·释怀深,年年此日是重阳,篱菊如闻去岁香。莫笑枝条太枯槁,从今别有好商量。
-
家中四威仪·其二
古诗《家中四威仪·其二》宋·释怀深,家中住,早起开门夜闭户。运水般柴莫倩人,方知佛是凡夫做。
-
偈一百二十首·其八十六
古诗《偈一百二十首·其八十六》宋·释怀深,大悲时时降生,诸佛头头无间。者里裂破面门,荐取通身手眼。