-
咏怀八十二首·其五十三
古诗《咏怀八十二首·其五十三》魏晋·阮籍,自然有成理,生死道无常。智巧万端出,大要不易方。如何夸毗子,作色怀骄肠。乘轩驱良马,凭几向膏粱。被服纤罗衣,深榭设闲房。不见日夕华,翩翩飞路...
-
咏怀八十二首·其六十四
古诗《咏怀八十二首·其六十四》魏晋·阮籍,朝出上东门,遥望首阳基。松柏郁森沈,鹂黄相与嬉。逍遥九曲间,徘徊欲何之。念我平居时,郁然思妖姬。
-
咏怀八十二首·其六十二
古诗《咏怀八十二首·其六十二》魏晋·阮籍,平昼整衣冠,思见客与宾。宾客者谁子,倏忽若飞尘。裳衣佩云气,言语究灵神。须臾相背弃,何时见斯人!
-
咏怀八十二首·其八十二
古诗《咏怀八十二首·其八十二》魏晋·阮籍,墓前荧荧者,木槿耀朱华。荣好未终朝,连飙陨其葩。岂若西山草,琅玕与丹禾。垂影临增城,馀光照九阿。宁微少年子,日久难咨嗟。
-
咏怀八十二首·其七十一
古诗《咏怀八十二首·其七十一》魏晋·阮籍,木槿荣丘墓,煌煌有光色。白日颓林中,翩翩零路侧。蟋蟀吟户牖,蟪蛄鸣荆棘。蜉蝣玩三朝,采采修羽翼。衣裳为谁施,俛仰自收拭。生命几何时,慷慨各努...
-
咏怀八十二首·其六十一
古诗《咏怀八十二首·其六十一》魏晋·阮籍,少年学击刺,妙伎过曲城。英风截云霓,超世发奇声。挥剑临沙漠,饮马九野坰。旗帜何翩翩,但闻金鼓鸣。军旅令人悲,烈烈有哀情。念我平常时,悔恨从此...
-
咏怀八十二首·其四十八
古诗《咏怀八十二首·其四十八》魏晋·阮籍,鸣鸠嬉庭树,焦明游浮云。焉见孤翔鸟,翩翩无匹群。死生自然理,消散何缤纷。
-
咏怀八十二首·其三十八
古诗《咏怀八十二首·其三十八》魏晋·阮籍,炎光延万里,洪川荡湍濑。弯弓挂扶桑,长剑倚天外。泰山成砥砺,黄河为裳带。视彼庄周子,荣枯何足赖。捐身弃中野,乌鸢作患害。岂若雄杰士,功名从此...
-
咏怀八十二首·其十八
古诗《咏怀八十二首·其十八》魏晋·阮籍,悬车在西南,羲和将欲倾。流光耀四海,忽忽至夕冥。朝为咸池晖,蒙汜受其荣。岂知穷达士,一死不再生。视彼桃李花,谁能久荧荧!君子在何许,叹息未合...
-
咏怀八十二首·其十一
古诗《咏怀八十二首·其十一》魏晋·阮籍,湛湛长江水,上有枫树林。皋兰被径路,青骊逝骎骎。远望令人悲,春气感我心。三楚多秀士,朝云进荒淫。朱华振芬芳,高蔡相追寻。一为黄雀哀,涕下谁能...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
咏怀八十二首·其四十三
古诗《咏怀八十二首·其四十三》魏晋·阮籍,鸿鹄相随飞,随飞适荒裔。双翮临长风,须臾万里逝。朝餐琅玕实,夕宿丹山际。抗身青云中,网罗孰能制?岂与乡曲士,携手共言誓。
-
咏怀八十二首·其五
古诗《咏怀八十二首·其五》魏晋·阮籍,平生少年时,轻薄好弦歌。西游咸阳中,赵李相经过。娱乐未终极,白日忽蹉跎。驱马复来归,反顾望三河。黄金百镒尽,资用常苦多。北临太行道,失路将如...
-
咏怀八十二首·其六
古诗《咏怀八十二首·其六》魏晋·阮籍,昔闻东陵瓜,近在青门外。连畛距阡陌,子母相钩带。五色曜朝日,嘉宾四面会。膏火自煎熬,多财为患害。布衣可终身,宠禄岂足赖。
-
咏怀八十二首·其三十九
古诗《咏怀八十二首·其三十九》魏晋·阮籍,壮士何慷慨,志欲威八荒。驱车远行役,受命念自忘。良弓挟乌号,明甲有精光。临难不顾生,身死魂飞扬。岂为全躯士,效命争战场。忠为百世荣,义使令名...
-
咏怀八十二首·其二十六
古诗《咏怀八十二首·其二十六》魏晋·阮籍,朝登洪坡颠,日夕望西山。荆棘被原野,群鸟飞翩翩。鸾鹥时栖宿,性命有自然。建木谁能近,射干复婵娟。不见林中葛,延蔓相勾连。
-
咏怀八十二首·其三十
古诗《咏怀八十二首·其三十》魏晋·阮籍,驱车出门去,意欲远征行。征行安所如,背弃夸与名。夸名不在己,但愿适中情。单帷蔽皎日,高榭隔微声。谗邪使交疏,浮云令昼冥。嬿婉同衣裳,一顾倾人...
-
咏怀八十二首·其四十一
古诗《咏怀八十二首·其四十一》魏晋·阮籍,天网弥四野,六翮掩不舒。随波纷纶客,泛泛若浮凫。生命无期度,朝夕有不虞。列仙停修龄,养志在冲虚。飘飖云日间,邈与世路殊。荣名非己宝,声色焉足...
-
咏怀八十二首·其七
古诗《咏怀八十二首·其七》魏晋·阮籍,炎暑惟兹夏,三旬将欲移。芳树垂绿叶,青云自逶迤。四时更代谢,日月递参差。徘徊空堂上,忉怛莫我知。愿覩卒欢好,不见悲别离。
-
咏怀八十二首·其十七
古诗《咏怀八十二首·其十七》魏晋·阮籍,独坐空堂上,谁可与欢者?出门临永路,不见行车马。登高望九州,悠悠分旷野。孤鸟西北飞,离兽东南下。日暮思亲友,晤言用自写。
-
咏怀八十二首·其八十
古诗《咏怀八十二首·其八十》魏晋·阮籍,出门望佳人,佳人岂在兹?三山招松乔,万世谁与期?存亡有长短,慷慨将焉知?忽忽朝日隤,行行将何之?不见季秋草,摧折在今时。