-
书寓居壁
古诗《书寓居壁》宋·潘玙,家枕官河住,楼闲春已深。水风清燕语,帘日碎桐阴。煮茗降书困,焚香启道心。浮云轻富贵,城市即山林。
-
捲帘
古诗《捲帘》宋·潘玙,捲帘迎霁色,双鹊噪庭柯。时节清明过,园林绿荫多。拂鸾挥画扇,织翠试轻罗。欲困思煎茗,敲门有客过。
-
倚栏
古诗《倚栏》宋·潘玙,酒醒思往事,搔首倚危栏。夜静风鸣树,天凉月满山。客情怜去燕,秋思入幽兰。抚剑发长啸,此身空自闲。
-
梅花二首·其二
古诗《梅花二首·其二》宋·潘玙,冰玉丰姿夐绝尘,山林谁伴岁寒盟。腊前有雪曾相约,天下无花似此清。不待春风施造化,只嫌晚角说平生。月香水影吾家事,却被诗人掠美名。
-
王岩幽隐居
古诗《王岩幽隐居》宋·潘玙,一片清闲福,山间结小庐。此身为隐计,有地学农锄。午饮煎溪茗,朝羹摘野蔬。无人知姓字,可以避徵书。
-
停鞍
古诗《停鞍》宋·潘玙,古驿晚停鞍,西风客帽寒。山昏云气湿,秋老叶声乾。昔为作诗苦,今嗟行路难。铃音边报急,醉里亦眉攒。
-
送朱静佳簿君归
古诗《送朱静佳簿君归》宋·潘玙,武夷山下路,此去几时程。检历冬将暮,驱车月正明。客边聊话别,吟里莫寒盟。只怕除书到,中途趣入京。
-
横舟亭
古诗《横舟亭》宋·潘玙,与世浮沉者,中流几失维。此舟聊寓意,之子免乘危。夜雨蓬为屋,秋风钧不丝。莫嫌长舣岸,终有济川时。
-
春花吟
古诗《春花吟》宋·潘玙,春未来时花未觉,春欲去时花又落。莫言世事无始终,春亦于花太情薄。我今问花并问春,司花司春者何人。空中髣髴有神语,此当问之于大钧。不如再作问钧...
-
听子规有感
古诗《听子规有感》宋·潘玙,客边听子规,忍见百花飞。唤得春先去,如何汝未归。蜀山仍旧在,世事觉今非。只合三缄口,空林伴夕晖。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
曹娥堰打船
古诗《曹娥堰打船》宋·潘玙,曹娥庙前路,平日几经行。浦浅舟难入,月斜潮始生。牛随堰索转,犬吠燎盆明。上得官河去,心安睡可成。
-
采桑曲
古诗《采桑曲》宋·潘玙,东采桑,西采桑,春风陌上罗裙香。为怕蚕饥急归去,回头忽见薄情郎,如何富贵却相忘。
-
赠道士王玉壶
古诗《赠道士王玉壶》宋·潘玙,屦不染凡尘,云深竹屋春。安心能学道,屋指别无人。丹熟玄机透,琴清古乐真。前缘君悟否,老子是龙身。
-
送宣昭子游淮
古诗《送宣昭子游淮》宋·潘玙,几年携剑过边城,非但谭兵善用兵。果是胸中抱材气,肯于纸上立功名。事当著力机须敏,人匪知心语莫轻。况有故交能刮目,此行端不负平生。
-
书道者庵
古诗《书道者庵》宋·潘玙,心与道相安,幽居远市廛。分花栽别圃,煮茗试新泉。地僻全成隐,身闲半是仙。金丹非易鍊,此法向谁传。
-
湖船分得行字韵
古诗《湖船分得行字韵》宋·潘玙,三月莺花烂熳春,寻芳谁不趁清明。要为终日看山计,只买扁舟载酒行。老柳半枯存古意,浮云多变类人情。何时结屋西湖上,雨笠烟蓑寄此生。
-
书兰莫德全壁
古诗《书兰莫德全壁》宋·潘玙,谁谓居廛身未清,在家心似出家僧。铜壶惯买梅花插,相对无言悟小乘。
-
秋日闲居二首·其一
古诗《秋日闲居二首·其一》宋·潘玙,诗困权时卧竹窗,梦闲随雁到衡阳。觉来落日窥帘影,茶鼎松风泼鼻香。
-
听雁有感
古诗《听雁有感》宋·潘玙,怕听云间雁,新愁上客眉。尖风欺破褐,落日迫残棋。菊老休赊酒,梅开又费诗。鸰原千里隔,谁与话心期。
-
丈亭
古诗《丈亭》宋·潘玙,今古此行路,往来无了期。荒亭尘压旁,废庙土侵碑。日落空江暮,山遥去鸟迟。待潮潮未长,沽醉且吟诗。